Francky is vroeg wakker, geen jetlag maar gewoon uitgeslapen. Nog voor iedereen ontwaakt is er al een plan voor de dag.

Heerlijk ontbijt met verse croissantjes en chocoladekoeken, yoghurt en fruit, ontbijtgranen. Vic heeft bijna alles geproefd... als dat maar goed komt in de auto.

In de auto leren we alles over Spaanse en andere voetballers De zonen leren dat mannen in Spanje Spanjaarden zijn en geen Spanen of Spaanders. En we trainen onze uitspraak met deze tongtwister:
De Spaanse prins spreekt prima Spaans.

Via een mooie route langs de Middellandse Zee arriveren we tegen de middag op Tibidabo waar we een prachtig zicht hebben over Barcelona. Cruisen in de stad doe je beter niet met de auto. Roel en Karel helpen Francky navigeren, Vic en ik letten mee op het verkeer. Teamwork! We besluiten ons appartement op te zoeken en de auto voor de komende dagen ondergronds op te bergen. Ons appartement ligt op de 5 de verdieping. De jongens nemen de lift en komen terug naar beneden ... als de vrouw cinque zegt heeft Karel Clinique verstaan en daar wil hij liever geen kamertje.

Na lekkere broodjes gaan de voetbalfans richting Camp Nou. Vic heeft zijn Lukaku-tenuetje aan, hij hoopt op een sollicitatie of misschien op een truitjeswissel.
Roel en ik vullen de frigo voor de komende dagen en ontdekken dat de WiFi-code in het appartement dezelfde is als die in Torhout.

Als de mannen terugkomen zegt Karel: Siësta dat bestaat hier echt hè. In onze siësta spelen we kleurenwiezen. Ik ga voor de blote miserie maar Roel bezorgt me toch een slag. Deze avond zowiezo blote miserie, ik ben mijn slaapkleed vergeten.

We sluiten onze eerste dag af met een stukje Ramblas, heerlijke tapas, een fles cava en een steak tartaar. De zonen zouden gewoon een hamburger eten, maar de tapas vallen duidelijk toch beter mee dan verwacht. Het wordt een uitdaging om ze elke dag wat cultuur bij te brengen ...
De jongens vinden dat we genoeg gestapt hebben dus nemen we metro terug.

Papa geeft iedereen een voetmassage en dan is het tijd om de ogen te sluiten.

De mama

Geschreven door Dereere