Gisteren heeft Francky ons ingecheckt voor Canada, amai wat een administatie was dat. Alle COVID certificaten uploaden, nog een hele resem vragen beantwoorden, maar het is gelukt!

Vandaag rijden we van West naar Oost-Yellowstone, we vertrekken nog voor 8 uur. Francky is zoals elke zondag naar de bakker geweest. Het zijn chocoladekoeken. We gaan ze opeten als we een mooie view hebben. Het grootste deel van de route vandaag hebben we nog niet gedaan. We moeten niet lang wachten op ontbijt want het is overal ‘stunning’. We besluiten de koeken te eten aan de Gibbon Falls.
Ze smaken heerlijk en we genieten van de Falls.
Als we verder rijden scannen we het landschap op wild: beren 🐻 bizons 🦬 elken 🦌 Volgens Roel moeten we gewoon kijken waar auto’s staan en ja zo spotten we een bizon-bull die de kudde verlaten heeft en ook een elk … beetje ver voor een goede foto. We rijden grote stukken langs het water en maken ook foto’s van een duo witte pelikanen en van een groep ganzen. We gaan opa eens moeten vragen van de welke soort het waren…

Een beetje verder staan heel wat mensen met grote verrekijkers en telelenzen boven op een berg. We spotten ook een ranger dus waarschijnlijk iets belangrijks te zien. Roel praat met een van de Amerikanen met een grote telescoop. Hij zit er al van deze morgen. 6 Wolven 🐺 voor hun grot. De man is zo trots en uitgelaten dat hij ze deze morgen ontdekt heeft en laat ons even in zijn lens kijken. Een kippenvelmomentje!

We nemen een klein detourke en komen toevallig aan de Yellowstone Lower Falls, de vorige keer namen we al foto’s van de Upper Falls en ook van de prachtige kloof die de rivier in het landschap heeft ingesleten. Maar die Lower Falls waren nog veel mooier dan we ons van de vorige keer konden herinneren… om stil van te worden.
De jongens waren in de auto blijven zitten maar dit moment kunnen ze echt niet missen. Geen enkele foto geeft weer hoe wij het ervaren hebben. Ook onze tieners zijn enthousiast.

Karel vraagt zich al of er naast gokverslaving ook iets bestaat als viewpoint-verslaving. Volgens hem hebben we het alle 2 serieus zitten.

Als we een derde van de weg gereden hebben zitten we in een bizon-file. De enige file die leuk is. Een kudde bizons links en rechts van de auto. Mama’s met hun kleintjes, Bulls die bulderen om indruk te maken op de vrouwtjes. Een foto en filmpjes invasie vindt plaats …ocharme als opa hier een selectie moet uit maken.
Een uurtje vertraging op de rit maar we horen niemand klagen.

Na het bizon-moment komen we in hoger gebergte. Op bijna 2900m eten we onze stuutjes op. Ik ben wat misselijk, van de hoogte of wagenziek, het zal wel overgaan.
Op 2350m ligt het Yellowstonelake. Wat een groot meer. Francky zal weer een panorama moeten maken. Het gebied errond weet wat van bosbranden en misschien ook van de overstromingen. De bomen liggen er als mikadostokjes op elkaar in het landschap. Het heeft wel iets. We leerden van Ranger Francky dat bosbranden eigenlijk nodig zijn om bos te vernieuwen, om kleine scheutjes kans te geven om te groeien en omdat dennenappels de warmte nodig hebben om hun zaad te laten bloeien. Bovendien zorgen de branden voor vruchtbare grond.

We komen aan de Oost-ingang van het park. Nog 50 mijl en we arriveren in Cody. De stad van Buffalo Bill en blijkbaar ook van de kunstenaar Pollock. Die eerste blijkt toch de belangrijkste te zijn want alles onderweg is naar hem genoemd: Buffalo reservoir, Buffalo Dam om nog niet te praten van alle logementen onderweg. Wyoming toont ons weer een heel ander maar prachtig landschap. Groene en gele vlaktes met paarden en koeien, mooie rotspartijen met een gevarieerd kleurenpallet. En ook Cody is een heel charmant dorpje. We stoppen nog even in de Wallmart voor boodschappen en dan rijden we naar ons motel.

In het motel wordt Francky verwelkomt door een witte papegaai die heel beleefd hallo zegt en op de toog landt. Eerst even chillen, blog schrijven en dan dinner en een Rodeoshow. In het cowboydorp gaan we voor de totaalervaring hé. Voor het avondmaal gaan we nog eens langs in het museum van Buffalo Bill. Er is een afdeling over zijn leven, eentje over fire arms en eentje over wild life in Yellowstone. De boys nemen een pasportje om stempels van alle dieren te verzamelen, Roel vindt de fire arms ook wel interessant.
Museum sluit dus gaan we bij Irma eten. Om 20 u zitten we klaar voor de Rodeo. Ambiance in de keet met de opzwepende muziek. Het volkslied, een applaus voor de soldaten… Amerikaanser dan dat gaat het niet meer worden. Heel spectaculaire show. Kalfjes met de lasso vangen, crossen met paardjes rond barrels en natuuurlijk op wilde paarde en stieren rijden… tussenin wordt het programma opgeleukt door een clown die duidelijk geen Biden-fan is. Zoals de meeste burgers hier in de staat. Was echt een toffe ervaring, tijd voor bed nu want morgen lange rit voor de boeg.

De mama

Geschreven door Dereere