Fris en monster staan de jongen om 5u20 aan onze kamer. Ze zien het zitten. Als we onze site uitrijden wordt onze inspanning al beloond. Een bizon heet ons welkom.
Plan is om naar de oost-ingang van het park naar de Lamar Valley te rijden in de hoop kuddes wild te spotten.
De vulkanische activiteit onderweg is prachtig in de ochtendzon: overal zien we dampen uit het landschap opstijgen.

Na een half uur rijden zijn al 2 wildspotters in slaap gevallen. Zij hebben de 3 elken verderop niet gezien, ze zullen achteraf wel naar de foto’s kijken.
De zon schijnt fel deze morgen en het zicht is nu en dan beperkt.
We stoppen nog snel op 3 uitkijkpunten van de Grand Canyon of Yellowstone en ook de derde spotter ligt te snorren op de achterbank.

Tegen 7u40 bereiken we de vallei. Francky heeft het bordje Bump wat laat gezien en de jongens worden net op tijd wakker geschud. Hier en daar zien we een bizon in de verte en dan plots belanden we in een grote kudde die voor ons de baan kruisen naar het water aan de overkant. We hebben evenveel foto’s genomen als er dieren in de kudde liepen.

Verderop komen we nog enkele kuddes tegen, prachtig zicht. Wat moeilijker te spotten maar ook een achttal elken kunnen fotograferen. Rond 10u30 verlaten we de vallei op weg naar Mammoth Hot Springs. We stoppen onderweg voor koffie en chocomelk en onze Dodge krijgt een tank benzine.

Mammoth Hot Springs is een beetje als Pammukale ... bij aankomst blijkt het toch wat vergane glorie te zijn. Er vormen zich nieuwe kalkrotsen maar het grootste gedeelte was uitgedoofd.
Op het malse gesproeide gras van het centrum van Mammoth staat een elk te grazen. Ze vindt dit duidelijk lekkerder dan die drogen brol tussen de struiken.

Vandaag doen we een ommetje naar de noorduitgang van het park. Daar staat een mooie poort waar we een foto van willen. En toevallig hebben we daar ook wat mobiel netwerk net genoeg om de blog van gisteren op te laden.

Picnic vandaag bij het Visitor Center in Mammoth. We leren ook meer over de Bison. Wisten jullie dat de bult van de Bison tot 1m80 kan zijn? En dat een mannetje gemiddeld 950 kilo weegt en toch 48 km/u kan lopen. We kunnen ook hoorns en geweien van verschillende dieren voelen en heffen.

Tijd om terug naar onze lodge te rijden voor een siësta. Ik vraag de frigobeheerder een cola’tje voor mij en Francky maar ik krijg maar eentje. Wij zijn getrouwd en moeten delen: ‘Sharing is caring’ zegt Vic. Achterin de auto wordt wel goed gedronken ... met yellow rivers tot gevolg.

Na kort tukje, wandelen we op ons domein:
Uppergeiser bassin. Wij slapen immers op wandelafstand van de grootste concentratie geisers ter wereld en kunnen de Old Faithful zien spuiten van ons huisje. Er is zelfs een hot spot Belgian pool genaamd. We zijn dus meer dan de Hellhole voor de Amerikanen.

Vanavond eten we bisonburger, Karel is principieel, hij is bizontarier. Francky vraagt een biertje en moet zijn zijn identiteitskaart tonen. De ober is gegeneerd, Francky geflatteerd. De burger wordt geserveerd op een kaart van het park. Vic duidt met de ketchup de weg aan die we vandaag reden. Aan de hoeveelheid ketchup te zien heel veel gereden vandaag.

We kijken voor de vierde keer naar de
Old Faithfulshow. Het is veel beter dan de herhalingen van Fc de kampioenen, je kan er blijven naar kijken. Er is een specialleke deze keer, een mooie halve regenboog te zien.
En dan rijden we nog naar de Grand Prismatic in de Midway Geyser bassin. Mooi spektakel: een enorme hot spot de grootte van een voetbalveld. Een grote dampende massa en aan de rand mooie felle kleuren. What a beauty!

Morgen verlaten we dit schitterende park en met wat geluk kan ik morgenmiddag deze blog posten en jullie laten meegenieten.

De mama

Geschreven door Dereere