Mijn biologische klok blijft hardnekkig volhouden aan Europese tijd. Om 2u even wakker om 4u30 helemaal wakker ... nog even soezen, gsm, bekijken en als de mannen wakker zijn om 7u staan we op. We vertrekken vroeg om de lange wachtrijen bij de Cable car te vermijden en ja we hebben geluk. Korte wachtrij al mogen we net niet mee met de eerst wagon. We ontdekken dat iemand zijn gsm heeft verloren en Karel probeert als een echte detective de identiteit van de I-phone gebruiker te achterhalen. Het blijkt geen apple freak te zijn want te weinig is ingesteld om de rechtmatige eigenaar de identificeren. We geven de gsm dus af aan de Cable car Guy!
Een hele belevenis om met dit oude voertuig mee te rijden. Maar ook de bestuurder is een attractie op zichzelf: als een gendarme roept hij de hele tijd bevelen: Watch the mirrors! Want er hangen mensen aan de zijkanten van Cable car. Bij elke stop: Four people on the left, 3 people in front, ... Duidelijk is hij wel, voor vriendelijkheid geven we hem een welverdiende 4.
We hebben nog niet ontbeten en wagen ons aan een Amerikaanse keten Denny's ... talloren waar we niet over kunnen kijken maar er blijft toch weinig in liggen. Pancakes met banaan en chocolade, eggs, sausages, bacon, alles erop en eraan. Voor de tip kunnen we deze keer kiezen: 18, 20 of 22% ... we kiezen voor de welverdiende 18%.

Daarna moeten we de calorieën verbranden. Francky regelde ons fietsen in de basicly free bikes, we betalen huur voor de fietsen maar kunnen het hele bedrag spenderen in een megasaportshop on our way. Veel hoogteverschillen in San Francisco dus op vraag heeft Francky voor mij wat extra aandrijving geregeld en gezien zijn leeftijd, voor zichzelf ook. Elektrische fietsen zijn helaas niet toegelaten voor kinderen dus zij moeten het met de jonge frisse benen doen. En dat doen ze wonderwel fantastisch. Ik moet hard trappen op eco om ze te kunnen volgen. Francky is gele trui van dienst en wijst de weg. Het peloton wordt vaak opgehouden omdat de gele trui alle hoeken van de golden gate bridge wil vastleggen op de gevoelige plaat. Als we uiteindelijk over de fameuze brug vlammen, kruisen we een grote groep motorrijders met veel lawaai, op achterwielen, gevolgd door de San Francisco Police. Maar ook de brug is een fantastisch monument. We zullen serieus wat werk hebben om de beste kiekjes hiervan te selecteren.
Na een tocht van 26 km keren we terug met de ferry en we hebben tegenslag. Elektrische fietsen mogen niet mee met de eerstvolgende ferry, een uurtje wachten dus. Ze sturen ons wat de verkeerde kant uit waardoor we op de verkeerde plaats wachten op de volgende ferry met een lange rij fietsers voor ons tot gevolg. Het wordt echt spannend ... kunnen we mee of kunnen we niet mee. We voorzien een plan B, sluiten weddenschappen op de afloop en ik voel het juist ... het is onze geluksdag ... twee fietsen na ons sluit het poortje. Francky, heel opgelucht, bestelt een frisse pint voor 10 dollar op de boot, maar hij smaakt. We passeren langs Alcatraz en komen aan op Fischermans Warf. Bij het inleveren van de fietsen hebben we een tweede keer geluk. Karel vergeet het statief van de go pro op zijn fiets en de attente verkoper rent ons achterna en herkent ons gezin aan de gele trui, gelukkig! De trip terug was gepland met de Cable Car maar nog vele toeristen hadden hetzelfde idee waardoor we ons aan een experiment wagen ... een Uber bestellen.
Oeps, beginnersfoutje, één voor 4 personen besteld, maar als we lief lachen naar de bestuurder mogen we met 4 achterin de Honda. Gordels zijn niet nodig want onze billen spannen goed tegen elkaar op de achterbank. Ik moet 4 keer proberen om de deur dicht te slaan.
Even tijd voor verfrissing in het hotel en de mama met Karel en Vic besluiten nog kort wat shopping te doen, op 3 kwartier een paar Sketchers voor Karel gescoord, 2 t-shirts in promo in de Gap voor Vic en ook Roel wordt niet vergeten, hij krijgt 2 soldekes uit de Abercrombie. Francky en Roel zijn intussen naar het hotel want om 17u is de instructor van de VR-experience in the house. Mega ervaring voor de mannen, Vic en Karel sluiten wat later ook aan.
Ik smeer snel wat aftersun op mijn gezicht, American shower (lees deo spuiten) warme kleren aan om naar de Baseballwedstrijd van de San Francisco Giants te gaan kijken.
Wat een prachtig stadion in de baai van San Francisco. We hebben weerom geluk want de eerste 20 000 fans krijgen een gratis t-shirt. Roel kiest voor een grote zak popcorn en Vic bestelt Chicken Tenders, volgens hem Tinder voor kippen. Samen proberen we de reglementen van het spel te reconstrueren: De B staat voor Bloopers de S voor slagen en de O voor out, of misschien iets helemaal anders. Roel vraag of de spelers ook nog een job hebben. Vic antwoordt: Roel je ziet toch dat het geen zwervers zijn, dat zijn profspelers. Zwervers hebben we vandaag ook vaak gezien en rare kwieten, ook dat is the big city of SF. De dode momenten in het stadion worden gevuld met spelletjes in het publiek: De Lucky row krijgt een gratis stuk pizza er is een bubble gum challenge, dance battle, kortom dikke ambiance dus. Om 21 uur besluiten we de terugweg in te zetten. Vriendelijke Amerikanen raden ons de trein aan. We checken nog even bij de ticketverkoper of dit de juiste trein is en vertrekken ... helaas in de verkeerde richting. Het geluk voor vandaag is op, denk ik. Eerste stop stappen we af en nemen we zeker voor onzekere en ja ... op Uber kan je rekenen. Intussen weten we al hoe we Uber XL bestellen. De jongens blijven nog wat hangen in de game-room en ik ... ik schrijf met veel plezier de blog!
Leuk dat jullie lezen, merci voor alle leuke reacties. Af en toe voegen we nog wat extra foto's of tekst toe, dus je mag zeker nog eens terugbladeren.

Morgen vertrekken we richting Yosemite voor meer spannende ervaringen.
Wij kijken er alvast naar uit.

De mama

Geschreven door Dereere