Om 6u30 is iedereen uitgeslapen en klaar voor vertrek. Op de parking probeert Karel de drone uit, maar helaas zitten we niet in ‘authorized zone’. Dat zal dan voor later zijn.

In de auto ontstaat een spontane teamcrafting. Francky neemt het stuur en heeft route voorbereid en ook de hele reis eigenlijk. Vic neemt voorraadbeheer op zich, iedereen krijgt een watertje en de frigobox wordt aangevuld. In zijn gsm houdt hij boodschappenlijstje bij.
Karel smeert boterhammen en snijdt ze zoals Roel vraagt in 2 driehoekjes zonder de boterhammen te abimeren, Carine van nonkels zou trots op hem zijn.
Roel is van garbage-management al was dat geen spontaan engagement. Hij hangt de geparfumeerde vuilniszakjes aan de leuningen. Daarnaast voorziet hij de hotelkamers van laadstations om alle elektronica op te laden.
En ik manage de bagage. Ik hou bij waar alles zit, daarnaast zorg ik dat we tijdig sanitaire stop hebben. Er wordt gelachen met mijn ‘keune’blaas maar bij elke stop merk dat ik niet de enige ben met een volle blaas.

Route vandaag: we rijden van Seattle over Portland (capital of the ‘Black Lives Matter ’-beweging) tot in Eugene (capital of Nike) waar Wk atletiek momenteel doorgaat. Helaas geen tickets voor Nafi en co, we gaan op zoek naar de AT&T voor mobiele data. Karel heeft het volledig gehad met de digitale detox.

We rijden door de verschillende Staten zoals de Amerikanen Europa bezoeken op 3 dagen. We verlaten Washington en doorkruisen Oregon tot in Californië, waar we vanavond slapen. Oregon is nochtans prachtig, zeer bosrijk met idyllische waterspots, dunes, … We spotten ook kalkoenen. Vic wil foto’s maken maar zijn Ajax outfit is niet echt ornitholoog-proof.
Rond 16u bereiken we highway 1, de route langs de Stille oceaan. Overal schreeuwt het landschap om een foto. Bij een van de stops beklimt Roel een rots op teenslippers, Vic neemt foto’s met de Nikon en Karel laat de drone zweven over de oceaan en moet al een eerste keer zijn vliegcertificaat tonen. De filmpjes van de drone worden later deze week geüpload.

Op de grens tussen Oregon en California moeten we even aan de kant, of we fruit bij hebben? Euch nee, … t is al op. Wat als we er wel bij hadden? We zochten het even op, fruit kan aan de grens inderdaad onderzocht worden op bepaalde bacteriën volgens onze Google-man.

Vanavond slapen we aan de oceaan dus eten we seafood, fish and chips voor de jongens, fish salad voor de mama en de today special voor Francky. Today was very special zelfs al was het een transit-dag!

De mama

Geschreven door Dereere