Als de wekker deze morgen gaat springt Roel uit zijn bed. Op een doordeweekse schooldag moet ik minstens 5 keer zijn naam roepen. Maar vandaag is zijn dag!
Ik check even berichten en onze blog. Er is goed en slecht nieuws. Goed nieuws is dat Meme een back-up heeft van de blog van dag 7, ze had alles overgeschreven en pindat heeft alles deze nacht kunnen terugzetten. Het slechte nieuws is dat Meme is gevallen en in het ziekenhuis is om te herstellen. Ze is in goede handen dankzij de beste thuisverpleegster in congé, haar dochter. Gelukkig!

In geen tijd zitten we aan de ontbijttafel en in de auto onderweg naar de valletparking waar ze ons in het water gaan laten. De boot staat er al dus we kunnen alles inladen. Eten, koelbox en veel zonnecrème! We zijn al een half uurtje klaar als onze tube en ons wakeboard arriveren. Contractjes tekenen en we kunnen gaan. Als we aan de loskade komen moeten we even wachten op Adonis, een schip met 3 dekken dat door een vrachtwagen met een immense trailer uit het water gehaald wordt. Als een smal gangetje vrij is mogen de kleine bootjes ook vertrekken.
En eindelijk kunnen we varen.

Veel volk op het meer, ons bootje schudt heen en weer bij elke golf. Chelsea en ik besluiten een pilletje te nemen. Een beetje verder kunnen we rustiger varen, toch voor een paar minuten, de tube wordt in het water gelaten en de tubemaster himself alias Vic Dereere doet zijn eerste ritje. Op zijn knieën, op handen en voeten, zelfs zonder handen, Karel kan kleine broer niet in het water krijgen. Daarna mag de rest ook eens proberen. Iedereen op zijn eigen tempo! Francky heeft goede voeling met het wateroppervlak en glijdt als een pro over het water. Ook Chelsea geniet keihard van haar Tube-doop! Ze krijgt van Francky een extra opdrachtje om de tiktok-move van Camille op de tube te doen. Geen tranen meer over!!! Bij mij gaat het iets rustiger aan. Roel stuurt en belooft goed voor de mama te zorgen. Als ik
teveel kriebels in mijn buik voel vraag ik een
time out en spring gezwind van de tube terug
op boot… gelukkig zijn daar geen beelden van ;-)

Dan tijd voor de nieuwe ervaring: wake-boarden. Roel heeft ooit in Wevelgem een initiatieles gehad en droomde ervan dit ook eens hier te doen. Het is eerst wat testen om techniek en snelheid op elkaar af te stemmen. Maar Karel en Roel hebben een toprelatie en voelen elkaar perfect aan. In geen tijd staat Roel recht op het water. Chelsea en ik kiezen het voordek om een beetje bij te bruinen. Het is smeren smeren smeren… want anders gaan we afzien morgen. Ik probeer wat blog te schrijven maar met die snelheid kan ik maar beter van het uitzicht genieten en foto’s nemen als de paparazzi.

Tegen 12u30 beslissen we om een baaitje op te zoeken en Chelsea haar favoriete maaltijd klaar te maken. Pistolet met kippewit, tomaat en komkommer met een streepje Mayo. Daarna duiken we allemaal het water in om even af te koelen. Vic eet op zijn favoriete tube. De tube is serieus gelost van al die spannende ritjes. Dus na de middag is het ideale moment voor de rest om het wakeboarden te proberen. De chemie tussen kapitein en wakeboarder wordt niet echt gevonden. Vic, Karel en Francky slagen er net niet in om helemaal recht te komen. Onze Messias Roel toont het nog eens voor … ik heb er een machtig filmpje van.

We zitten hier op de grens van 2 tijdzones en de klok verspringt achter elke bocht. Karel heeft zijn klok vastgezet bij vertrek zodat we op tijd terug in de haven zijn. Onze Stien Struis, supersterk maar bang van een muis, speelt zijn rol ook zeer goed, Karel is een fantastische stuurman. Als hij gevraagd wordt om ook de rol van DJ op te nemen, pakt Francky het stuur van hem over. We zien alle hoeken van de kamer, zeilen voor het eerst en spelen de legendarische Titanic-scène. Vic en ik zoeken rust en vooral schaduw achteraan in de boot en we genieten!

Wat zalig is dit! Tegen 17u moeten we onze boot tanken in de haven. Het is even zoeken naar het tankstation maar onze kapitein laat zich niet snel van zijn stuk brengen. Door de Canal du MIDI ervaring schieten de zonen ook direct in actie om veilig aan te meren zonder schade. De Adonis van deze morgen doet ons deze avond weer de das om. Hij laat ons terug een half uurtje wachten. Stilliggen met een bootje in het water is moeilijker dan snelheid pakken. We krijgen orders om de havengelden te verlaten en Adonis te laten passeren. We laden uit en in de hotelkamer meten we de schade. 2 kreeften onder ons krijgen een after-sun behandeling. Morgen zijn ze mooi bruin.

Wat een dag!

De mama

Geschreven door Dereere