Deze morgen weer onze verhuisroutine. En we hebben hier 3 dagen gelogeerd dus wat werk te doen. Gisteren hebben we flink de restjes uit de frigo verwerkt, we moeten alleen nog eitjes eten als ontbijt, onze drankjes in de koelbox stoppen en de frigo is zo goed als leeg. Terwijl Francky nog last minute boekingen regelt, wordt de koffer gevuld en om 9u30 kunnen we vertrekken.

Vandaag lang in de auto, een rit van 5 uur en dan bezoekje aan Bryce National Park. Behalve prachtige natuur is er weinig te spotten, schermpjes van gsm’s niet meegerekend dan. Het zeer gevarieerd landschap, van rode stenen tot woestijnlandschap en groene omgeving. Francky heeft een hert gespot dat de baan oversteekt zonder links en rechts te kijken. Als we er voorbijrijden duikt het snel de bossen in.

We kruisen niet veel auto’s en mijlenver geen huizen te bespeuren. Ook een toilet is moeilijk te vinden. De heren hebben het makkelijker die kunnen overal gaan. Bij de start van een hikingtrail vinden we toch een toilet. Voor de picknick deze middag hebben we nog iets nodig en Karel zoekt een winkel. De eerste winkel durven we niet stoppen, het tweede winkeltje, niet veel groter dan onze living heeft alles, doe-het-zelf spullen, medicatie en eten. Er zijn zelfs mini-winkelkarretjes, maar die heb ik niet nodig, ik heb mijn ezeltjes mee.

De eerste picknicktafel die we spotten blijkt in den hof van de cowboy en badass Butch Cassidy te staan. Je kan een kijkje nemen in zijn hutje waar alles nog gebleven is als toen, er is een plexiglas voor gemonteerd zodat je deze tafel niet zou gebruiken. Wij zijn de enige die er stoppen voor een picknick, de andere bezoekers komen allemaal naar de hut kijken.
Onze badass Cowboy Roel heeft mijn pistoletje opgegeten. Gelukkig was er nog wat brood voor mij over zodat ik energie heb om het stuur over te nemen na de middag.

Rond 14u rijden we de Red Canyon binnen en we worden verwelkomd door 2 prachtige bogen. Het zijn geen delicate Arches maar toch de moeite om even voor te stoppen.
En dan rijden we Bryce Canyon binnen, we starten op phet einde van Canyon en stoppen aan viewpoints, waarvan Bryce Point ongetwijfeld het indrukwekkendste is. Francky toont ons ook het pad waar we morgen terug een hike gaan doen. Ik krijg het al warm … vanavond terug vroeg in bed. Vic leert de praten met de raven. Ze reageren als hij hun geluid nabootst, als daar maar geen kinderen van komen.

We slapen vanavond in Tropic in een hutje. De WiFi is minder goed dan in ons tuinhuis. Ik hoop dat het lukt om vanavond de blog te posten. Eten doen we in het plaatselijke restaurant met live music. De man heeft de stem van Johny Cash en heeft een extra gitaar en micro mee, jammer dat hij de Scabs niet kent, want Francky heeft wel zin in een gastoptreden. Het lokaal biertje smaakt en we blijven nog even zitten terwijl de gasten nog eens gaan zwemmen.

De Mama

Geschreven door Dereere