Deze morgen maken we ons klaar voor weer een avontuur. We gaan wild-water raften op de Sunwapta River. We rijden met de auto naar net voor de Sunwapta Falls want die zijn iets te avontuurlijk voor een raft. Kijk maar eens terug naar de foto’s van gisteren.
Daar worden we opgepikt door een groepje enthousiaste instructeurs. We stappen op in
een omgebouwde schoolbus waar achteraan een magazijntje is voor reddingsvesten en neopreen- pakjes. We zullen die nodig hebben want het water heeft een tropische temperatuur van 4 graden. Met deze en nog andere grapjes worden we opgewarmd. Alles verloopt vlotjes, we krijgen pak vest en schoentjes en Amy is onze guide.
De eerste 15 minuten zijn rustig net genoeg tijd om alle savety-procedures onder de knie te krijgen en de instructies in te oefenen. Ons gezin zit alleen in de boot. Vic Karel en Francky nemen de linkerkant en Roel en ik, sterk genoeg voor de rechterkant. Onze vorige rafting op de Snake River was niveau 2 en vandaag zijn we klaar voor niveau 3. Onze Roel en vooral Vic vangen het meeste water vooraan. Vic vraagt zich af of het spelletje mensenkl*ten van gisteren nog niet gestopt is … maar Amy zegt: a Glacier facial keeps you young. Het is echt genieten want vanuit een boot heb je een heel ander landschap dan van de oever. Ik kijk uit voor wildlife maar meestal is het peddelen en concentratie. Na elke moeilijke passage vieren we met een peddel high five.
We are doing great! Dat zijn toch de woorden van onze gids. We kunnen gelukkig op tijd stoppen en blijven aan de goeie kant van de Sunwapta Falls.

Op de terugweg naar ons huisje zijn de enige beren die zich laten zien de gummiberen uit de zak van Vic. We lunchen op onze terras en daarna is er siësta. Ik schrijf al een beetje blog als een vriendelijke man me begroet en zegt dat ik niet mag verschieten maar dat er een ‘giant elk’ achter mij staat. En het is een grote hoor. Voorzichtig haal ik de kodak en als de elk onze surfinia’s opknabbelt kan ik enkele foto’s maken. Hopelijk gaat dat niet van de borg af.

Na de avontuurlijke siësta vertrekken we naar de skytram, een 59jaar oude baklift! De gids verzekert ons dat de kabels al eens vernieuwd zijn. We hebben een fantastisch view daarboven. Van de stad Jasper, de lakes, de bergtoppen en ook de Athabasca River. Het water dat we er zien stromen was 10 uur geleden nog ijs. Er rijdt ook een 8km lange trein in het dal. Als je dan voor de slagbomen staat ben je echt wel te laat op je werk!
We maken foto’s bij de vleet. Vic is ook mijn model voor wat artistieke foto’s… alsof hij drinkt uit het meer, alsof hij het meer volplast… even wachten op de album om deze te bewonderen. Omdat we in form zijn vandaag rijden we ook nog eens naar Maligne Canyon voor een kleine hike. We hebben al heel wat bordjes voor berengevaar gezien dus neemt Vic de bearspray mee.
De canyon is ook een pareltje waar ze mooie wandelpaadjes en bruggetjes voor aangelegd hebben zodat je geen enkele view mist. Fantastisch toch!

Nu nog dinner in het restaurantje hier en dan een rondje papakl*ten, na gisteren heeft hij het verdiend.

De Mama

Geschreven door Dereere