Deze morgen vroeg wakker. Ideaal om nog vlug een wasje te doen. Tussen wassen en drogen breakfastdate met de man van mijn leven en tegen een uur of 8 is het tijd on de 3 koningen te wekken.

Winkels zijn hier ook op zondag vroeg open net zoals de Spar in Lichtervelde. Voor de pintjes moet ik mijn identiteitskaart geven. Scannen, swipen lukt niet ... dan moet de caissière haar bril opzetten en mijn identiteitskaartnummer ingeven. Ik wed dat ik hier makkelijker een gun kan kopen dan 20 blikjes bier van 3,2%alc.

Eerste stop is Dinosaur National Park. Jurassic Park maar met skeletten. In dit gebied stroomde in droge tijden een rivier. Dino’s bleven dicht bij de rivier. Tijden van droogte en overstromingen zorgde ervoor dat de skeletten hier strandden. 150 hele skeletten zijn teruggevonden en nog een massa beenderen van ander dino’s zijn hier achtergebleven. Een busje brengt ons naar de site waar we een grote wand zien (overdekt en met airco) waar beenderen duidelijk te zien zijn. Roel en Vic kunnen heel wat dino’s bij naam noemen van alweer een PlayStation spelletje, het is aan hen voor het educatieve momentje van de dag.

En dan zetten we onze tocht naar Moab verder. We rijden in verlaten landschap, hier en daar zien we ja-knikkers staan dus het zal belangrijk grondgebied zijn. Onderweg zien we een klein windhoosje dat stof doet opwaaien tussen de struiken. Het is duidelijk ook warmer dan de vorige dagen.
We maken in de auto even de balans op van wat we tot nu toe deden: 10 Nationale Parken en we kunnen ook 7 Staten opsommen waar we doorreden want intussen zijn we in Colorado aangekomen.

Rond 12u is het tijd voor aperitief in de auto, vinden de jongens. We hebben voor Pringels gekozen. Die stapelen makkelijker in de wagen en Roel kan die eerlijk verdelen. We krijgen telkens 2 chipkes die we best 1 voor 1 in onze mond steken, dan genieten we daar meer van. We volgen de instructies nauwgezet want anders krijgen we geen nieuwe.

Voor de picnic hebben we de top van de Douglass Pass gekozen, want we gaan voor picnic met view!

En het gaat in crescendo: Scenic Byway 128 staat in de top 3 als we de boekskes mogen geloven. Onze ogen kunnen dat alleen maar bevestigen. We rijden langs de Colorado rivier in een prachtig rode Canyon. Ik overdrijf niet, elke 50m zouden we een foto willen nemen. Roel en Karel filmen de route, dat spaart wat tijd en zo kunnen we de ogen goed de kost geven. Terwijl we midden in de canyon rijden geeft de gps aan dat het slechts 6 minuten rijden is en inderdaad plots komen we terug in de bewoonde wereld.

Het hotel is een meevaller, voor een prijsje heeft Francky 2 fantastische kamers gescoord, wij slapen op de king en voor onze koningen elk een queen ... eerst nog een plonsje in het zwembad en daarna als het kwik onder de 100• F zakt gaan we Arches National Park bezoeken ... de teller op 11 dan.

We bezoeken het park een beetje als Amerikanen die in 3 dagen Europa bezoeken en we nemen foto’s als echte Japanners. Het is fotograferen voor gevorderden... felle avondzon en veel schaduw maar toch prachtige kiekjes.
Morgen nog meer natuurschoon op het programma!

De Mama

Geschreven door Dereere