Om 6u is de wekker al gegaan (weer een vroege ochtend!) 😣 We haasten ons zo snel mogelijk om de taxi terug naar het busstation te nemen, maar wanneer we hier aankomen en onze bus tickets willen bestellen merken we dat deze plots 100 pesos per persoon duurder zijn geworden😞. Toen we gisteren de prijs vroegen was het nog 200 pesos en vandaag plots 300, uiteindelijk krijgen we de prijs nog tot 250 pesos maar lager ook niet. Het blijft toch raar dat dit zelfs in een officieel bus station kan… De uitleg was trouwens dat de mevrouw van gisteren er pas werkte en de prijs niet tegoei wist. Zij zou de overige 50 peso die wij nu minder betalen uit haar eigen zak moeten betalen. (Ja hoor...😩)
Na onze vorige ervaringen met busritten in Mexico verwachten we ook nu weer een mooie comfortabele bus voor deze rit van 4 of 5 uur. Al snel ontdekken we echter dat het vanaf nu gedaan is met deze luxe bussen en we zullen plaatsnemen in een klein, oud busje, ongeveer het kaliber van ons schoolbusje van vroeger. Eigenlijk maakt het ons ook niet zoveel uit en nadat alle bagage op het dak gezwierd is vertrekken we richting Belize City.
Anders dan in Europa heb je hier wel nog grenscontroles tussen de verschillende landen, na een half uur rijden stoppen we dan ook een eerste keer. Bij deze stop moeten we allemaal van de bus af en een stempel gaan halen om Mexico te verlaten. Uiteraard moeten ze hier ook nog iets aan verdienen en zo betaal je per persoon 390 pesos (+-18euro). Een bonnetje dat je betaalt hebt krijg je niet, hieraan zie je dat alles toch niet even legaal verloopt… Maar hier zijn we ondertussen wel aan gewend.😉
Na deze formaliteiten rijden we een paar minuten verder en hier moet weer iedereen van de bus af, deze keer met al de bagage die men bij zich heeft. Binnen aan de controle post moet je een formulier invullen en ontvang je weer een nieuwe stempel, de bagage mag je gewoon mee sleuren maar wordt helemaal niet gecontroleerd. Het goede nieuws is dat je hier niet moet betalen, dit is pas voor wanneer je het land terug uitgaat. 😃 Nu zijn we dus Belize officieel binnen!👌
Uiteindelijk zit iedereen terug op de bus en zo rijden we nog een paar uur verder tot Belize City. Op zich is dit niet zo ver maar ondanks dat dit een van de grootste wegen van Belize is heb je hier in beide richtingen maar 1 rijbaan en op de meest ondenkbare plaatsen heeft men enorme verkeersbulten gemaakt waarvoor je bijna tot stilstand moet komen om ze te nemen.
Wanneer we aankomen worden we onmiddellijk aangesproken door opdringerige kerels die ons op de ferry richting Caye Caulker willen zetten. De prijs die ze voor een op- en terugtocht vragen is echter 50 Belize dollar en dit is het dubbel van wat ik op internet heb gelezen. Samen met een Duits koppel dat we op de bus hebben leren kennen willen we dan ook naar de volgende watertaxi in de buurt wandelen. De opdringerige verkopers geven echter niet zo snel op en plots bieden ze ons de tocht aan voor nog maar 27 Belize dollar. Wat even discussiëren niet kan doen… 😎
Eens op het eiland aangekomen zijn we alle drukte uit Belize City al snel vergeten, het zeewater is hemelsblauw en de palmbomen staan sierlijk op het strand.🌴 Het motto op dit rasta-eiland is “go slow” en dit is ook aan alles te merken. Terwijl de locals op hun blote voeten of in golfkarretjes voorbij komen, wandelen wij 2 minuten over de zanderige straten tot aan onze hostel, hier op caye caulker is er behalve het vliegveld niets geasfalteerd.
Nadat we ingecheckt zijn gaan we zelf nog even het eiland verkennen en nemen ook een eerste verfrissende plons. Ook kijken we al eens rond naar de vele verschillende mogelijkheden om een snorkeltrip te doen, want daarvoor zijn we eigenlijk naar hier gekomen. In de buurt van het eiland ligt namelijk het 2de grootste koraalrif ter wereld en dit willen we natuurlijk zien!🐟🐠🐡

Geschreven door Reisverslag.Tessa.Bram