Vandaag gaan we naar het gezellige strand dat we gisteren ontdekt hebben. Het is zaterdag en dat merken we. Er is heel wat meer volk dan de dag voordien, maar dat is best leuk. Op de volleybalvelden is een hele groep jonge gasten zich aan het amuseren, kinderen zijn aan het ravotten en er is zelfs een filmopname bezig waar heel wat figuranten aan meedoen.
We zoeken een goed plaatsje dicht bij de zee. Hier is het zand namelijk minder los en aangezien het fel waait komt dat wel van pas! 😊 We lezen wat op onze e-readers en genieten van het zonnetje. Tegen de middag zoeken we een plaatsje aan 1 van de vele tafeltjes met een BBQ. We halen onze zak met kolen boven en we lezen ‘Gooi de kolen in de BBQ en besproei het met product’. Product??, dat hebben wij helemaal niet 😯. We komen er dus achter dat onze kolen die we van een man kregen helemaal niet ideaal zijn voor ons. Maar wij zijn doorzetters, dus we gaan het toch proberen! Het gaat toch best moeilijk, na een 15 min is er nog geen 1 kool aan… 🙈Langs ons zit een man met zijn gezin die op hetzelfde moment begonnen is, maar waar de kolen al allemaal aan zijn en hij is zelfs al gestart met bakken. Hij ziet ons sukkelen en wilt graag helpen. We nemen een paar hete kolen van hem en leggen deze tussen onze kolen, in de hoop dat het dan wel aan zou gaan. Een half uur later merken we dat onze kolen lichtjes aan het aan gaan zijn, joeppieee!🎉
Bij de man langs ons is het eten al klaar en hij is zo lief om ons bordjes eten te brengen! Dit kunnen we natuurlijk niet weigeren! (Hij zal medelijden met ons gehad hebben 😉 ) Hij vertelt dat hij en zijn vrouw vandaag 10 jaar getrouwd zijn en dat dat de reden is dat ze hier vandaag samen zijn. Ook moeten we na ons eten zeker nog een stuk taart gaan eten bij hun! (Wauw wat zijn zij lief!!). We wilden graag iets in de plaats terug geven, maar we hadden geen idee wat, liefst iets typisch van bij ons, maar dat hadden we hier niet.. Het eten van hun was namelijk Costaricaans, aangezien dat de afkomst van de man was. In de auto vonden we nog koekjes die we eerder gekocht hadden. En op de verpakking stond: ‘European coockies’, wat een geluk dus! Ook hadden we kaarsjes dus we staken een kaarsje in de verpakking en gingen het zo afgeven! Het was zo mooi om te zien hoe blij deze mensen hiermee waren! De man, Martin (we wisten ondertussen zijn naam ;) ) had zelfs tranen in zijn ogen. 😊
Ons eigen eten was ondertussen klaar! Spareribs met patatjes van op de BBQ. Ondanks dat het lang duurde om klaar te krijgen, smaakte het! 👍
Niet veel later stond de oudste dochter van onze buren aan onze tafel om te vragen of we mee taart gingen eten. Ondanks we eigenlijk allebei geen dessertpersonen zijn konden we onmogelijk weigeren. De taart was best indrukwekkend! Met een foto op en al! 🎂We babbelden een hele tijd en kwamen vanalles te weten:

"Martin, 52jaar komt uit Costa rica en is naar Florida verhuisd omw van een slecht huwelijk. Hier leerde hij Zinthia kennen, 38 jaar, afkomstig uit Guatemala. Het was liefde op het eerste gezicht en al snel hadden ze 4 kinderen. Valeria - 9jaar, Joshua - 7jaar, Gabriël – 3jaar en Sophia - 8maanden."

De kinderen wilden richting strand, dus het was tijd om af te ronden! We namen afscheid en wij begonnen aan onze afwas!
Nog geen 5min later kwamen ze terug gelopen en zei Martin dat ze het erover gehad hebben en dat ze ons graag wilden uitnodigingen bij hun thuis, zodat we daar konden blijven slapen. Bram en ik keken elkaar aan, ‘Ja we hadden wel zin in deze ervaring!’. 😆 We waren benieuwd waar we terecht zouden komen! Na wat spelen op het strand volgden we hun auto tot bij hun thuis. We kwamen terecht in een trailerpark!🙈 Ondanks dat hun huisje heel klein is voor 6personen moet ik wel zeggen dat ik het best gezellig vond binnen! Iets wat je helemaal niet zou verwachten, wanneer je zo’n trailer park binnen rijdt… Ze hadden alles wat ze nodig hadden; keuken, 3slaapkamers, badkamer en eetkamer. En alles zag er heel netjes uit! 👌We stelden voor om voor hen te koken, aangezien ze al zoveel voor ons gedaan hadden. We maakten een spaghetti Carbonara, dit kenden ze namelijk niet. We haalden een fles rode wijn boven en zo hadden we een hele gezellige avond! 🍷🍝
We mochten ons nog snel even douchen en eigenlijk wilden ze dat wij in een kamer van de kinderen gingen slapen, maar dat weigerden we. We legden gewoon onze matras op de grond en zo kon iedereen slapen waar hij normaal sliep!

Geschreven door Reisverslag.Tessa.Bram