Regen, regen en nog eens regen! Het lijkt niet op te houden. Wij hebben er tabak van. I.p.v. van naar boven richting ‘Cambel River’ te rijden zetten we koers naar de haven. Gisteren tijdens de koffie in Ucluelet hebben we besloten om Vancouver Island af te gaan. Het is een prachtig eiland en we zouden ons er dágen kunnen vermaken maar niet met alsmaar regen. Gelukkig hebben we de boeking van de boot 2 dagen naar voren kunnen halen. Valt dat even mee! We waren bang dat we hier 2 dagen gevangen zouden zitten in de regenbuien.

Omdat we pas met de boot van 6h ‘s avonds mee kunnen hebben we bij de haven vast een broodje meegepakt en hoeven we nu gelukkig niet meer te koken. Tot aan het RV park op het vaste land blijft het onophoudelijk regenen. De avond is ook nog maar kort. We hoopten op lekkere snelle WIFI zodat we wat kunnen bijwerken maar ook dat is maar nihil hier. We sluiten de luiken en voor het eerst zetten we Netflix aan. Wie wat opslaat heeft wat!

En warempel, de volgende ochtend schijnt het zonnetje gewoon! Wat een opluchting! Zo blij dat we onze planning drastisch hebben verandert. Via de ‘Sea to Sky Hwy’ rijden we richting ‘Lillooet’.

In Whistler duiken we het dorpje even in. Het zonnetje schijnt nog steeds en het is er nu gezellig druk. In de winter zal het hier afgeladen vol zijn met wintersporters doordat het een bekend skigebied is. Nu zijn het voornamelijk dagjes mensen en veel mountainbikers. In de Lonely planet staan, heel kort samengevat, wat interessante trails maar zodra we die googelen kost het blijkbaar een vermogen om überhaupt via de gondels bij een startpunt te komen. Wat nu zelfs onmogelijk is want de gondels draaien nog niet. Het zomerseizoen is hier blijkbaar nog niet echt begonnen. Om toch even de benen te strekken kiezen we de route om ‘Lost Lake’ heen. Het meer heeft een fascinerende historie. Ten tijde van de gletsjer in Whistler Valley, 14.000 jaar geleden, brak er na de laatste ijstijd een groot stuk ijs af door het smelten van de gletsjer. Dit stuk bleef achter en groef zichzelf in door langs glijdend gesteente. Tegen de tijd dat het volledige stuk was gesmolten was er een kuil ontstaan in de grond, gevuld met het smelt water. En voila, ‘Lost Lake’ was en is nog steeds een fijt!
Het eerste stuk van de route pakken we via een smal en kronkelend paadje door het bos. Alleen voor voetgangers; geen paarden, geen mountainbikers, geen ‘langlaufers’😅, geen auto’s. Wat resulteert in nagenoeg alleen wij! Na iets minder dan de helft van de route houdt dit ‘VIP-paadje’ op en lopen we verder over het bredere geplaveide pad. Het avontuurlijke is er nu wel af en we zijn er in een mum van tijd omheen. Bij het strandje blijven we even zitten. De besneeuwde bergtoppen die op reizen vanachter het meer en boven de bomen uit is weer een mooi plaatje om mee naar huis te nemen.

De ‘Sea to Sky’ Hwy is adembenemend om te rijden. De route kronkelt tussen de met sneeuw bedekte bergen door en na elke bocht is het weer genieten van wat we te zien krijgen. De eerste beer van vandaag heeft Louis gemist en roept na weer wat kilometers te hebben gereden daarom uit het niets ‘Kom maar beertje’. En écht, ik was er zelf bij. We rijden de eerstvolgende bocht om en daar sprint het fluffy bolletje ineens weg, de berm uit, het heuveltje op, het bos in. Nou, hoe toevallig is dat! Ze hebben ze hier zelfs op afroep 🧸

Een klein uurtje vóór Lillooet lopen we voor een iniemini wandeling ‘Joffre Lake Provincial Park’ in. Aan de voet van de ‘Matier Gletsjer’ liggen 3 meren achter mekaar de berg op. Een pittige hike van 4,7km brengt je in 3,5h langs alle 3 de meren naar het einde van het laatste meer, bij de voet van de gletcher. Wij hebben nu tijd om naar het voorste meertje te lopen: 200 meter 😂! Maar wel door onze eerste sneeuw! Alleen al de sneeuw maakt het de moeite waard maar ook het meer met de gletcher en de besneeuwde toppen is een indrukwekkend plaatje.

Na nog een uurtje rijden komen we aan in Lillooet. Hier hebben we voor het eerst een plekje op een klein privé terrein geboekt. Wanneer we komen is er wat commotie door een Nederlands stel wat net voor ons in lichte paniek is gearriveerd. Geen idee waarom maar wij zijn verhuisd naar plek #1. Eigenaresses favoriet! En of het een mooie plek is. Zonder stroom, maar gelukkig zitten onze accu’s vol genoeg. We staan wat afgelegen van de andere paar plekken en hebben vanaf hier een weids uitzicht over het dal en de omliggende bergen. En het is droog!! Voor het eerst eten we vanaf de BBQ! Na het stokbroodje kruidenboter leggen we de hamburgers erop! Het broodje wordt ook nog even geroosterd en daarna smullen! Als toetje hebben we ‘smores’! Een DIY pakket; je houdt de Marshmallows boven het vuur die na het opwarmen samen met een blokje chocolade tussen 2 koekjes worden gesqueesd en lekker samensmelten. Jammer dat het chocolaatje nou net niet mee smelt maar evengoed wel een lekker toetje!

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping