Ohayou, (=goedemorgen in het Japans!!)
Het beloofd een verschrikkelijke mooie dag te worden. Strak blauw luchtje, zonnetje erbij en een aangenaam temperatuurtje van rond de 20 graden!

We zijn vroeg uit de veren want deze mooie dag hebben we goed volgepropt! 's Morgens checken we op tijd uit en lopen met de backpack naar het station. Omdat we nog het een en ander in deze regio willen ondernemen stoppen we onze 2 backpacks op het station in een kluisje zodat we van die onhandige kilo's zijn verlost. We scoren wat lekkere broodjes bij het tentje op de hoek en stappen het leuke treintje weer in en klimmen vervolgens met de kabeltram verder omhoog om bij het eindpunt dan eindelijk over te kunnen stappen op de 'Hakone Rope Way', de kabelbaan die ons naar 'Owakudani' moet brengen. Owakudani is een gebied met flinke vulkanische activiteit en verschillende warmwaterbronnen waar je naar toe kan wandelen. Helaas blijkt dat door verhoogde vulkanische activiteit vele wandelroutes zijn gesloten. Door de verhoogde activiteit spugen er giftige gassen de lucht in waardoor het niet meer veilig genoeg is. Bij het instappen van de kabelbaan krijgen we ook allemaal een vochtig monddoekje mee zodat je je mond en neus kan beschermen tegen de giftige dampen. We kunnen de gondel in en worden de lucht in gevoerd. Grote panorama ramen geven uitzicht op de prachtig vol begroeide bergen met verschillende groene kleurschakeringen door alle verschillende soorten bomen. We worden richting een bergtop gevoerd. Net over het topje van de berg gekomen en de oh's en aaah's vullen de gondel. Daar ligt 'ie dan mooi te wezen; 'Mount Fuji'. Hét boegbeeld van Japan! Een prachtige vulkaan van 3776 meter boven zeeniveau. Helemaal zwart met een topje sneeuw tegen een strakblauwe hemel aan, wat treffen we het vandaag. Aan de andere kant van ons beneden ligt Owakudani, waar de giftige gassen in grote wolken de grond uit spuiten. Dat is ook duidelijk te ruiken, de hele gondel vult zich met deze vieze stank van rotte eieren.
Zodra we kunnen, stappen we de gondel uit en oef, wat is het hier koud, en wat een harde wint. Daar hadden we geen rekening mee gehouden. Flink door stappen dus, maar waarheen? De meeste wandelpaden zijn afgesloten vanwege giftige stoffen en de kabelbaan blijkt vanaf hier tot het einde buiten gebruik te zijn ivm. onderhoudswerkzaamheden. Er zit maar 1 ding op. Met de bus door naar de andere kant. Aangezien we niet de enigen zijn, mogen we aansluiten in de lange rij. Valt me tegen van je, Japan, daar had ik wel een gestructureerdere oplossing voor verwacht. We kunnen na 3 kwartier staan wachten een bus in die ons naar 'Togendai' brengt. Waar we met een waanzinnig stoere boot, NOT, het meer 'Lake Ashinoko' overvaren. Dit meer heeft een prachtige groen-blauwe kleur en wordt omringt door bergen die begroeid zijn met verschillende bomen in verschillende groentinten. Dat alles tegen een helder blauwe lucht is natuurlijk weer fantastisch!! Vanaf de boot hebben we aan het einde van de vaart nog een leuk uitzicht op Mount Fuji die net boven de bergen uit komt piepen. Prachtig met dat meer ervoor. Aan de andere kant worden we afgezet bij 'Hakone-Machi'. Waarvandaan we de bus nemen terug naar het station waar onze backpack's nog in de locker staan.

We hebben een trein reis van 3,5 uur voor de boeg totdat we in de regio 'Yamanochi' zijn. Er ligt een vrij klein bergdorpje, waar we aankomen in het donker en ook bijna niks meer te beleven valt. Hoe het hier is blijft dus nog een verassing want het is al halfverwege de avond voordat we met de taxi onze accommodatie bereiken. We stappen uit de taxi en het eerste wat ons opvalt is het mono-tone klik-klak geluid. We zitten namelijk in het dorpje 'Shibu-onsen' wat bekend staat om zijn negen publieke badhuizen, een warmwaterbad dat zijn temperatuur dankt aan vulkanische activiteiten, waar je samen met de locals kan relaxen in het warme water. Volgens de lokale bevolking hebben de mineralen in het water een genezende werking en kan een bad allerlei kwaaltjes verhelpen. Door de verschillende samenstellingen heeft elke onsen bovendien zijn eigen ’krachten’. Van huidproblemen tot reuma, als je het juiste bad uitzoekt, ben je erna weer als herboren. Bovendien gelooft men dat je wordt bevrijd van duivelse geesten en beloond met een lang en gezond leven, wanneer je ze alle negen hebt uitgeprobeerd. Veel Japanners boeken hier een relaxe-weekeindje naar toe om even weg te kunnen zijn uit hun hectische dagelijkse leven. Ze lopen het liefst het hele weekeind in hun Yakuta en schuifelen stapje voor stapje op hun typisch Japanse houten 'Geta's door de straatjes van warmwaterbad naar warmwaterbad. Onze accommodatie is een 90 jaar oude 'Ryokan', wat gebouwd is als een typisch Japans hotel. Het is onlangs gerenoveerd naar de comfort van nu. De sfeer is echt heerlijk, de ontvangst hartverwarmend, zoals bij de meeste Japanse accomodaties. Zware tassen worden aangepakt, slofjes staan alweer klaar en iedereen buigt eindeloos voor ons. De kamer is al net zo indrukwekkend. Wel 3 maal zo groot als ons vorige verblijf, met een zijlaantje met zitje aan de straat kant en een grote kamer met de welbekende prachtige tatami matten op de vloer, 2 futons als bedden en deze keer ook een tafel met 2 stoeltjes zonder poten. Wat ook typisch Japans is. Ineens begint het huis te schudden... Ik ga er vanuit dat er zo een snelle trein langs raast met 350 kilometer per uur. Het rare is alleen dat die hier niet rijden! Louis denkt een aardbeving... nee joh, ik zag de lantaarns helemaal niet bewegen. We hechten er niet zoveel waarde aan... Het huis is er tenslotte niet een van steen, misschien sloeg de airco wel gewoon aan! We kunnen onze nieuwsgierigheid niet bedwingen en lopen toch even naar buiten het straatje op en neer. Gewoon even om de sfeer te proeven. Beneden aangekomen bij de bar wijst een medewerker erop, het was zeker wel een aardbeving. Oh, ok! Niet zo onschuldig dus. Er blijkt een aardbeving te zijn geweest van 4.1 in Iiyama, een plaatsje niet heel ver van ons vandaan. Buiten aangekomen op straat kijken we onze ogen uit. Wat een typisch Japans sfeertje. Ik voel me zelf flink ongemakkelijk in m'n normale kleding tussen al die badgasten die over straat klik-klakken met hun houten slippers, in hun typisch Japanse Yakuta van onsen naar onsen.

Thuisgekomen is het zaak om ons bed op te maken. Gelukkig zit er een duidelijke gebruiksaanwijzing bij, IKEA style, want er ligt een hele berg aan 'onderdelen'. Gelukkig valt het reuze mee en binnen no-time liggen onze bedjes 'Japanse-style' er keurig bij. Welverdiend kruipen we erin, na zo een flinke trein-dag is een bed meer dan welkom! Na nog eens 3 naschokken hopen we toch stiekem dat dat het geweest is voor vandaag! Welterusten!

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping