Het is voor ons een komen en gaan. Zodra we ergens een beetje in de gaten hebben hoe de stad draait, het openbaar vervoer werkt en waar de leuke tentjes zitten mogen we alweer inpakken en op doorreis. Zo ook vandaag. We vertrekken redelijk op tijd uit Shibu Onsen om door te reizen naar Nagano. Daar stappen we over op de bullettrain en rijden we met een 'sneltrein vaart' naar Toyama. In Toyama stappen we over op een panorama trein met extra grote ramen die ons via een waanzinnige route, dwars door de bergen, naar Takayama brengt.

Het reizen valt ons niks niet tegen. We hebben het openbaar vervoer aardig door en zelfs nog geen één keer een trein écht gemist doordat we er niet uitkwamen. Japan heeft heel véél verschillende vervoersmaatschappijen en treinstations zijn echt mega grote gangenstelsels die kris-kras over en door mekaar heen lopen! Maar alles is perfect en tot in de puntjes georganiseerd. Zelfs wanneer je het even niet meer snapt, staat er, zo uit het niets, een alleraardigste dame naast je die je vraagt of ze ergens mee kan helpen. De service is hier echt overal magnifiek. Echt respect!!

Rond een uur of 3 komen we aan in Takayama. Via de de app 'Booking.com' hebben we contact weten te leggen met het geusthouse voor vannacht en ze zijn zo ontzettend vriendelijk om onze bagage vast op te halen zodat wij de middag nog kunnen besteden in het stadje. Na het eten halen ze ons alsnog op. Top service. Zodra we onze bagage aan een wildvreemde hebben meegegeven, hier kan dat dus gewoon, stappen we het stadje in.

Takayama staat bekend om de meubelmakers. Houten meubels in een typische Takayama stijl hebben de stad goed gedaan. Toen Kyoto nog hoofdstad van Japan was, werd een beroep gedaan op de meubelmakers van Takayama om het keizerlijk paleis aan te kleden. De werklui uit Takayama brachten dus een hoop naar Kyoto, maar ze namen ook weer een hoop mee terug. Ze waren zo onder de indruk van de sfeer van Kyoto en probeerden dat thuis te recreëren. De sfeer van de oude hoofdstraat met z'n kleine zijstraatjes heeft daardoor heel veel weg van Kyoto, wat duidelijk terug is te zien in de prachtig vormgegeven houten huisjes. We volgen een wandelroute die ons door een doodnormale woonwijk lijdt. Hier lopen we door het normale leven van de Japanner. Heel leuk om dat zo te zien. Kleine huisjes, met regelmatig eigen moestuintjes. Alles vrij rommelig aan de buitenkant. Volgens mij zijn de Japanners ook erg goed van vertrouwen. Veel spullen staan gewoon buiten voor het grijpen. Moet je in Nederland eens doen, ben je het zo kwijt.

Via de oude buurt met z'n oude houten pandjes lopen we terug, opzoek naar wat eten. We hebben allebei niet zo een honger. 'Streetfood' is dan een perfect alternatief voor een uitgebreide maaltijd. Dus proberen we wat streekproducten uit. Een bezoek aan Takayama is pas compleet als je de lokale specialiteiten hebt geprobeerd. Hida-gyu is de naam van het rundvlees uit de Hida regio, het gebied rond Takayama. Hida-gyu wordt gezien als een van de lekkerdere soorten Wa-gyu (Japans rundvlees), zeker als je het vraagt aan de inwoners. Bij een stalletje smullen we samen van een 'Beef-bun' met Hida vlees. Het heeft wel heel veel weg van broodje bapoa. Maar dan een stuk lekkerder. Ze worden gestoomd boven heet water in een stapel van houten treeën. Een paar stalletjes verder is het heel druk. Altijd goed als het druk is. Uit een machine kopen we een ticket voor één spiesje van de gril met Hida vlees. 4 Euro voor één spiesje. (En dat is nog niet eens de duurste) En of het z'n geld waard is! Wat een waanzinnig lekker stukje vlees. Het is wat vettig wat de structuur ontzettend mals maakt en gigantisch lekker gekruid. Na eten moet er gedronken worden. We lopen ongepland een zaakje binnen wat blijkbaar een Sake-branderij is. Bij een balie kunnen we beide 2 soorten sake proeven. Nou, de traditionele is echt niks voor mij. Daar ga ik echt héél lelijk van kijken. Voor mij wordt het de likeur sake met Citroen smaak. Die gaat er wel in. Louis gaat voor de traditionele smaak, uit een houten bekertje.

Bij het station laten we ons uiteindelijk ophalen door de pendel service van de accommodatie. We worden weer ontzettend hartelijk welkom geheten. Onze slofjes staan alweer klaar bij de ingang, zelfs de tassen staan al netjes op de kamer en alles wordt haarfijn uitgelegd. Wat een prettige en sfeervolle woning is dit. Niet de Japanse traditionele maar het straalt wel de rust uit die zo aangenaam is na een hele dag op stap te zijn geweest. Alles is van hout, sfeervol aangekleed en heel erg licht met een prachtige tuin er omheen. Helaas zitten we hier maar 1 nacht, dus veel van het huis zullen we niet zien. Helaas. Ik zou hier wel een week kunnen zitten. Louis duikt nog even de douche in maar nadat hij terugkomt met het verhaal dat het geen douche is maar je je eigen warmwaterbadje hebt, loop ik ook binnen no-time naar de 'douche'. Het delen van de sanitaire voorzieningen zijn we nu al zo gewend. We weten niet beter. Alles is er ook altijd. Ik heb echt meer dan de helft van m'n toilettas voor Jan-toedeledokie meegenomen. Nu ook weer. Tandenborstel en tandpasta ligt zelfs weer klaar op de kamer, samen met handdoeken. Bij het badgelegenheid staat douche schuim en shampoo en bij de wastafels staat zelfs bodylotion. Ik kan wel wennen aan zo een warmwaterbad wat altijd klaar staat en compleet voorzien is! Wat kan een mens daar gelukkig van worden. Weer veel te laat maar voldaan duik ik m'n bed in. Ik wil nog een verhaal schrijven. Anders loop ik teveel achter. Louis slaapt al! Heeft ie goed voor mekaar. Had ik dat ook maar gedaan... De buren genieten namelijk nog volop van mekaar en het bed piept luid en duidelijk op het ritme mee 🙉! Gelukkig zijn ze rap en kan ik ook snel ongestoord gaan slapen. Ik hoop toch niet dat ik ze morgen aan het ontbijt tegen kom... beetje rare situatie wordt dat!!

Ps. Ik heb nog wat foto's toegevoegd aan Snow Monkey park, van het warmwaterbad waar ik geweest ben en geen foto's mocht maken. Misschien de moeite waard om deze nog even te bekijken 😇

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping