Ontbijten met warme havermout was vrijdag zo goed bevallen dat we er vandaag ook onze dag mee starten. We kiezen wel een paar andere toppings en gaan voor de blueberry compote met granola en voor Louis de yoghurt. Voor vandaag hebben we besloten de fiets op te stappen. Louis heeft een app gedownload van ‘Donkey Republic’ waarmee we heel simpel 2 fietsen kunnen ‘boeken’. Deze staan op verschillende locaties door de stad heen waar andere gebruikers ze hebben terug gezet. We besluiten er 2 voor de hele dag te reserveren zodat we heerlijk de tijd aan ons zelf hebben.

Volgens ons reisgidsje over Kopenhagen ligt er in het park ‘Frederiksberg Have’, bovenop de heuveltop, ‘Frederiksberg slot’, waarvan een prachtig uitzicht is over het park en de stad. We springen op onze knaloranje fietsen en scheuren de stad in. Heerlijk om de gebouwen langs je heen te zien flitsen na 3 dagen alles op wandeltempo te hebben ontdekt. Al snel aangekomen bij de ingang van het park parkeren we de fietsen en lopen we het park in opzoek naar de heuveltop. Door de droogte zien de parken er nu allemaal niet heel florisant uit. Grote vergeelde vlaktes met her en der een paar bezette kleedjes volgepropt met gezinnen. Niet zo aantrekkelijk om ons picknickkleedje in neer te leggen. Het Frederiksberg Slot is niet zo moeilijk te vinden, een groot lichtgeel hoekig gebouw. Vanaf het terras ervoor hebben we inderdaad een uitzicht over het park maar de stad valt niet te zien. Wat een aanfluiting. Op een drafje lopen we het park uit en bij de fietsen maken we nieuwe plannen. Ik vind dat we Kopenhagen niet uit kunnen zonder 'The Little Mermaid', te hebben gezien. Het is dat we de fietsen hebben anders had ik Louis echt niet mee gekregen. Van west Kopenhagen scheuren we dwars door het centrum naar de oostkant om bij een veel te druk, met toeristen volgepakte plek aan te komen. Dit konden we natuurlijk verwachten. Verschrikkelijk! Snel een fotootje en dan als de wiedeweerga weer weg. Via de boulevards langs het water fietsen we op ons gemakje richting het centrum terug. We komen langs Amalienborg, het huis van de Deense Koninklijke familie en langs een aantal prachtig gerenoveerde pakhuizen uit de late 18de eeuw. Via een omweggetje halen we weer zo een heerlijk gevulde bagel in een doosje en settelen we ons in een stoel langs de waterkant. In het zonnetje genieten we van ons welverdiende broodje.

We vervolgen onze fietstour richting de wijk ‘Christiania’, een van de meest fascinerende wijken van Kopenhagen. Christiania is een vrijstaat in het hartje van de Deense hoofdstad Kopenhagen. In 1971 kraakte een groep hippies er de ongebruikte legerkazerne en riepen daar een vrijstaat uit. De overheid heeft nog geprobeerd Christiania te ontruimen, maar tegen het einde van de jaren ’70 werd de vrijstaat getolereerd als sociaal experiment en werd het vanaf dat moment een thuis voor hippies, anarchisten, kunstenaars en andere mensen die zich weigerden aan te passen aan de huidige maatschappij. Op dit moment zouden er zo’n 900 bewoners, van jong tot oud, in het dorp leven. Binnen Christiania gelden eigen wetten en regels. Al het eigendom is collectief bezit, er is ook een eigen munteenheid en de bewoners van Christiania betalen weinig tot geen huur, tot 1995 zelfs geen belasting.

Wanneer we het dorp binnenwandelen zien we direct de waarschuwen staan; ‘Je verlaat nu het grondgebied van de Europese Unie‘ en ‘Beware, here be dragons‘… Duidelijke taal! De prachtige graffiti-art is er op elk gebouw te bewonderen, maar ook de kunstwerken van gerecycleerde materialen zijn prachtig om te zien. Bijna alle huizen of meubels van de bewoners zijn gemaakt van gerecycleerde materialen. Kopenhagen is zoals de meeste Scandinavische steden erg netjes, ordelijk, gestructureerd en strak georganiseerd. Het is heel indrukwekkend om direct het contrast te ervaren met het centrum en dat net in deze stad een gemeenschap zoals Christiania kan bestaan.

Midden in het dorp lopen we ‘Pusherstreet’ op. Aan het begin van de straat worden we gewaarschuwd dat foto’s maken hier ten strengste verboden is, het wordt al snel duidelijk waarom. We lopen een pleintje op, omsloten door verschillende partytenten met een enkele sta tafel eronder waar de handel wiet en hash van hand tot hand gaat. Dit is dus Christiania’s ‘Green Light District’, waar vrij wordt gehandeld in softdrugs. Heel fascinerend!! Wij hebben hier niks nodig dus lopen we rustig door, het pleintje af de onschuldige straatjes weer in. Christiania heeft geen eigen school, wel kinderopvang en enkele kruidenierswinkeltjes, een postkantoor voor lokale post, een bibliotheek, een 'stedelijk museum' en een eigen vuilnisdienst. In het centrum van Christiania zijn verschillende kroegjes en restaurantjes te vinden. Na een klein rondje besluiten we weer de gestructureerde wereld op te zoeken. Net buiten de toegangspoort komt een de politiebus de bocht om scheuren en duikt Christiania binnen… Net optijd weg dus!

Vanuit Christiania fietsen we door richting de buurt waar we gisteren langsheen zijn gevaren. Ik ben heel nieuwsgierig naar de gerenoveerde gebouwen zoals de woningen die zijn gebouwd in een voormalige mastenfabriek en de appartementen in een oude torpedofabriek. Ik vind het indrukwekkend om er doorheen te fietsen en de gebouwen van dichterbij te kunnen zien. Wat een prachtige toegevoegde waarde hebben oude gerenoveerde gebouwen die niet zomaar worden gesloopt en vervangen door zielloze nieuwe gebouwen. Het geeft de stad zijn charme met behoudt van de prachtige verhalen die gebouwen door de tijd heen hebben verzameld door hun verschillende functies. Oud en nieuw ligt hier dan ook heel dicht bij mekaar. Vanzelfsprekend kunnen niet alle oude gebouwen bewaard blijven. Kopenhaven heeft een fantastische balans gevonden tussen bestaande bouw en nieuwbouw. Vanuit de woonwijk fietsen we weer richting Holmen, een rij eilanden waar voorheen de marine gestationeerd was. Voor een drankje stoppen we onderweg eventjes bij 'Kontiki Bar'. Een gezellig terrasje op een boot. Vanaf het terras hebben we uitzicht op het gloednieuwe Operagebouw van Kopenhagen, 'Operaen på Holmen'. Vooral de naar de vaargeul gerichte gevel – die op het paleis Amalienborg aan de overzijde uitkijkt – trekt de aandacht. Allereerst is er het in een breed uitgemeten luifel overdragende dak. Daaronder bevindt zich de gebogen en volledig beglaasde gevel van de foyer. Deze heeft een hoogte van vier verdiepingen, dus ongeveer 12 meter. Het is bijna volledig omgeven door water, net als de opera van Sydney. Een van de merkwaardige aspecten van dit operagebouw is dat het volledig met privégeld gebouwd is. Via het opera gebouw fietsen we richting huis. We zijn het buiten de deur eten een beetje zat en kopen bij de supermarkt allebei een lekkere pasta salade. Thuis, met de Formule 1 op smullen we lekker van ons maaltje. 's Avonds duiken we nog even het centrum in om Kopenhagen bij nacht te zien! Altijd genieten met al die lampjes.

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping