Heftig 'Hiroshima Peace Memorial Park'

Japan, Hiroshima

Pijpenstelen regent het, ik hoor de regendruppels kletteren tegen het raam van onze hotelkamer als ik wakker word. Het gaat een hele andere dag worden dan gisteren. Na het uitchecken pakken we bij het hotel nog een mini ontbijtje mee. De regenbui is gelukkig over gegaan in miezeren.
We haasten ons tussen de regendruppels door naar het station en nemen daar de bus richting het 'Hiroshima Peace Memorial Park'. Een park, wat 10 jaar na de verschrikkelijke atoombomaanval in 1945, is geopend ter ere van de slachtoffers. De stad werd door de explosie van de bom geheel verwoest, en 78.000 mensen kwamen in een fractie van een seconde om. Een enorme vuurbal van 300 meter doorsnede ontwikkelde zich daarna boven de stad. Onder deze vuurbal liep de temperatuur op tot 4000 °C. Na de vuurbal verspreidden gammastralen en infraroodstralen zich en volgde een schokgolf die zich voortbewoog met de snelheid van het geluid. Vele tienduizenden personen raakten gewond en zwaar verbrand. Enkele minuten na de explosie vielen er dikke regendruppels, zwart van de as en rook en zwaar radioactief besmet, op de stad. Door de na-effecten als gevolg van de ioniserende straling liep het dodental uiteindelijk op tot ongeveer 140.000 eind 1945. Volgens opgave van de Japanse autoriteiten, die ook de slachtoffers registreerden die jaren later vielen door bijvoorbeeld kanker als gevolg van straling, kostten de bommen op Hiroshima en 3 dagen later op Nagasaki, aan totaal ruim 240.000 mensen het leven.

Wanneer we de bus uitstappen komt het echt weer met bakken uit de lucht zetten. Een trieste dag voor een triest museum. Wat dat betreft is de regen niet zo erg en voegt het een extra treurige dimensie toe. Alleen laten we het park wel voor wat het is. Hoe graag ik daar even doorheen zou willen lopen, deze regen houdt ons echt tegen. Met de bus zijn we aan de overkant van de weg uitgestapt ten opzichte van het museum. Mmmmm, niet handig met deze bui. We schatten onze kans in en trekken een sprintje vanuit de overdekte bushalte zodra het stoplicht op groen staat. Gehaald! Voor een symbolisch bedrag van €1,60 krijgen we een toegangsbewijs voor het museum. We zijn helaas weer niet de enigen maar dit slaat echt alles. Het is 1 grote stroom aan touringcars vol schoolkinderen die komen en gaan. Het houdt niet op. We zijn echt omsingeld door alleen maar kleine Japanners in schooluniform met gele, rode of blauwe petjes!! Waar we kijken zijn ze, ze zijn echt overal. Het hoofdgebouw van het museum is ook nog eens gesloten ivm. renovatie dus het lijkt erop alsof een deel van het museummateriaal op een paar vierkante meter bij mekaar is gepropt... De expositie op de 2de verdieping bestaat voornamelijk uit afbeeldingen en teksten aan de wand en interactieve schermen op tafels. Door de hoeveelheid kinderen zien we weinig van wat er aan de wanden hangt, de interactieve schermen zijn nu fijn, we kunnen ons daarop focussen en even bestaat die invasie aan schoolkinderen niet en kunnen we ons verdiepen in de ernst van het onderwerp waar dit museum over gaat; " Het museum verzamelt en stelt overgebleven voorwerpen en eigendommen ten toon van slachtoffers, zodat die de horror kunnen over brengen van die verschrikkelijke dag. Samen met documentatie materiaal over Hiroshima voor en na de aanval en de status van de nucleaire situatie zoals deze op dit moment er in de wereld voor staat. Alle voorwerpen en beelden zijn representatief voor de enorme rouw, boosheid en pijn van de slachtoffers. Zoals Hiroshima tegenwoordig is hersteld van de aanslag is Japans grootste wens om al het nucleaire materiaal in de wereld in de ban te doen en is hun missie het kunnen realiseren van wereld vrede. Een prachtig doel waarvan ik uit het diepst van mijn hart hoop dat het haalbaar is en zal slagen".
De interactieve schermen leggen uit wat er is gebeurd en wat radioactiviteit met materialen zoals hout en steen doet maar ook wat voor een effect het heeft op het menselijk lichaam. Wat een ellende zeg. Ik lees het wel maar het blijft zo ontzettend moeilijk daar een voorstellingen bij te kunnen maken. Ondanks er beeldmateriaal van is.
We nemen de trap naar een verdieping lager waar de voorwerpen worden getoond die zijn nagelaten door de slachtoffers en waar beeldmateriaal aan de muur hangt van slachtoffers. Heel aangrijpend tot zelfs bijna onpasselijk toe. Er ligt bijvoorbeeld een horloge van een overledene met de exacte tijd waarop deze is stil komen te staan; de tijd van inslag van de bom; kwart over 8. Er staat een driewieler van een jongetje wat een rondje om ging en nooit meer thuis is gekomen. Zijn vader heeft het fietsje geschonken aan het museum. Kleren van slachtoffers worden getoond en afbeeldingen van slachtoffers met brandwonden over het gehele lichaam. Langzaamaan lijkt het bij me binnen te komen. De afschuw is groot wanneer je ziet wat voor een afschuwelijk onrecht al deze onschuldige mensen is aangedaan. Er is nog meer te zien maar door al de scholieren echt niet haalbaar om te kunnen bekijken. Het zijn er gewoon te veel. Misschien ook wel goed zo. Hoeveel ellende kan een mens aan? Ik ben hier al zo ontzettend van onder de indruk.

(Ik hoop dat jullie het kunnen waarderen dat ik zo gedetailleerd mijn ervaring heb gedeeld. Ook dit hebben we beleefd en wil ik graag vertellen. Excuses voor als het te heftig is)

Buiten is het nog niet minder gaan regenen. We nemen weer een sprintje naar de bus die ons terug brengt naar het station. Nadat we de backpackbestemming er weer bij hebben gepakt nemen we de Shinkansen door naar Fukuoka, onze laatste bestemming. Gelukkig is het weer in Fukuoka wat beter, we eten een hapje, lopen een rondje in de buurt maar een erge gezellige eerste indruk maakt deze stad niet. Hopelijk kan dat morgen veranderen.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Lief zusssie, dank voor het delen. Dit grijpt je aan en laat je niet meer los. Dat ook wij mogen bijdragen aan die missie om de vrede in onze wereld te realiseren. xx

Natasja 2017-06-09 10:32:06

Heftig hoor....Ben er erg van onder de indruk.... Liefs sas

Saskia 2017-06-09 22:44:50
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.