Na een paar daagjes het wat rustiger aan gedaan te hebben pakken we het vandaag weer wat actiever op. Wat hoog op ons wensenlijstje staat is met de mountainbike de bergen in. Ze doen hier niet anders. Na ons eerste ontbijtje hier hadden we al navraag gedaan bij onze accommodatie. Ze waren zó behulpzaam dat er gelijk 2 e-Bikes voor ons zijn geboekt. Ze vroeg ons of we gevorderde waren of beginners. Bij het woord beginners zei ze gelijk al e-Bikes, zeker weten e-bikes!! Now way dat jullie anders die berg op komen...

Na het eten rijden we richting het dorpje Sarche een kwartiertje verderop. We krijgen 2 dikke mountainbikes mee mét elektrisch motortje! Alles is dik, het frame, de banden. Alleen het zadel niet. Dat wordt nog wat. De medewerker in de shop legt ons in rap tempo een route uit. Buiten zijn we ‘m allebei al weer kwijt. We gaan gewoon fietsen. Zo een e-bike heeft vijf verschillende standen. Één zonder hulpvermogen en vier mét. Zodra we bij de rotonde de derde af gaan hebben we het motortje direct al nodig. Recht de berg op. Geen leuk bospaadje maar meters asfalt en zes haarspeldbochten in het verschiet. Dit is geloof ik niet helemaal wat die man ons probeerde te vertellen in de fietswinkel. We googelen wat op onze telefoons en denken het juiste weggetje te hebben gevonden. Terug naar de rotonde en de weg pakken richting onze accommodatie. Halverwege ‘Lago di Toblino’ duiken we een paadje in wat er meer op lijkt. Beetje bumpy door de rotsachtige bodem en lekker tussen de bomen door. Zo een motortje werkt wel zeg. Twee trappen en ik heb het gevoel dat ik bijna vanzelf ga. Voor zo lang als het duurt... Want we gaan al snel steiler de berg op. Met de eerste stand ga ik het niet meer redden. Ik weet ook niet wat mijn lichaam verkeerd doet zodra ik een berg óp moet. Het voelt alsof m’n keelt wordt dichtgeknepen en ik door een rietje moet ademhalen. Ik klink ook nog ‘s als een fluitketel. Om de zoveel klimmeters moet ik echt stoppen om op adem te komen. Maar het is wel waanzinnig om hier te fietsen. We rijden dwars door de smalle straatjes van het bergdorpje Ranzo en zijn dan de weg kwijt. Een stoere wandelroute lijkt via een heel smal, stijl en vol brokstukken de berg op te gaan. Na twee meter lijkt dat niet de bedoeling met deze fietsen. We googelen maar weer naar een alternatieve route maar komen er niet uit. Ons is verteld dat we via Ranzo richting ‘Lago di Moveno’ konden fietsen. Een prachtig groot meer waar we een lekkere duik genomen kan worden. Alleen laat onze telefoon als enige een optie zien van 35km en 2,5 uur . Dat lijkt me niet de bedoeling. Het lijkt dat we op een andere manier niet aan de andere kant van de berg kunnen raken. Een beetje hopeloos zitten we op een rots naast de fietsen. De enige weg die we lijken te kunnen volgen is de geasfalteerde weg maar die brengt ons in één rechte lijn weer onderaan de berg waar we vandaan komen. ‘Out of options’ beginnen we enigszins gehumeurd aan de geasfalteerde weg naar beneden. Maar al snel blijkt dat dit toch ook wel erg leuk is. Het uitzicht is echt waanzinnig en via de bochtige weg langs de flanken van de berg scheuren we naar beneden. Héél eventjes tik ik de 60Km/uur aan. BAM. Niet helemaal verantwoord maar wel lekker hoor! We komen uit in een pittoresk dorpje, Santa Massenza. Via de super smalle straatjes komen we uit aan de achterkant van het ‘Lago di Santa Massenza’. In het nabijgelegen Padergnone eten we een ijsje pakken we een bakje koffie mee. Het is dezelfde tent waar we onze eerste avond hebben gegeten. Voor eten zijn ze gesloten maar een ijsje en een bak koffie is gelukkig geen probleem. Na de korte pauze fietsen we terug via het idyllisch aangelegde pad langs het meer ‘Lago di Toblino’. Deze twee meren staan met mekaar in verbinding en hebben een grote rol bij het functioneren van de watercentrale in Santa Massenza.

Bij het terugbrengen van de fietsen raken we aan de praat en geven we aan dat we nogal moeite hadden met het vinden van de route en we vanuit Ranzo niet gemakkelijk bij het meer ‘Lago die Molveno’ leken te kunnen komen. Hij kijkt ons verbaasd aan. Nee joh, vanaf Ranzo is het nog 8km vlakke weg naar het meer. Easy Peasy! Nou, Google vond daar boven op de berg van niet. Enigszins verbaasd lopen we de zaak weer uit. Bij de naastgelegen supermarkt halen we wat te eten voor thuis en de rest van de dag hangen we aan het zwembad en kijken we een filmpje!

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping