We nemen het er vanmorgen van. Aangezien we pas om 12 uur hoeven uit te checken en we ons eigen stekkie hebben doen we rustig aan. We zetten de wekker niet te vroeg en rommelen nog wat rond. Tasje inpakken, nog een beetje op de telefoon tikken en eens kijken wat het plan wordt voor vandaag. Daarvoor zijn we ook afhankelijk van het weer. Onze volgende bestemming is Kyoto, waar het vandaag bewolkt en regenachtig is. We besluiten om Kyoto nog even vooruit te schuiven en hier wat rond te hangen, waar het mooi weer is.
Net iets buiten Takayama ligt 'Hida Folk Village'. Een openluchtmuseum met verschillende oude houten huizen en gebouwen uit lang vervlogen Japanse tijden. Alle huizen zijn gevonden in en rondom Takayama en hier in de vorm van een groot dorp weer opgebouwd. Alles wat we zien, zijn dus originele huizen. Daarnaast wordt er gelukkig van alles omschreven in het Engels, wat de functies van deze huizen zijn geweest en hoe men in die tijd leefde. We mogen bijna alle huizen ook binnen lopen, zodat we ook het interieur kunnen bekijken. Zeker de uitleg in het Engels is interessant. Japan kent nog niet zo lang tourisme van overzee. Sinds een paar jaar is het land pas in opkomst onder vakantiegangers van overzee. We merken dit vooral aan de informatie bij bezienswaardigheden. Het land heeft er héél veel en de een is nog indrukwekkender als de andere maar het spreekt allemaal niet voor zich. Wanneer dan de uitleg alleen in het Japans erbij staat, staan we saampjes regelmatig met een groot vraagteken naar iets te kijken. Het begint uiteindelijk ook wel vervelend te worden. Wanneer we bij de zoveelste tempel staan en nog steeds niet echt het hoe en wat ervan kunnen achterhalen.
Maar nu is dat gelukkig anders. Er staan 30 gebouwen in het 'dorp' en bij elk gebouw staat er een nette uitleg in het Engels. Niet dat we ze allemaal redden om te bekijken, want we hebben nog een flinke reis naar Kyoto voor de boeg. Maar eigenlijk geeft een aantal gebouwen al heel duidelijk een beeld van hoe ze hier vroeger hebben geleefd. Wat vooral opvallend is zijn de stijle daken die de huizen hebben. Dit is zodat de dikke meters sneeuw die hier valt goed er vanaf kan schuiven. Door het zware gewicht van die sneeuw is de constructie van de daken ook erg indrukwekkend. Daarnaast komt heel duidelijk naar voren dat het leven in die tijd heel zwaar moet zijn geweest. Temperaturen konden héél laag zijn, de muren waren maar dun en mensen sliepen voornamelijk op de grond. Respect voor de mensen die dat hebben moeten doorstaan.

Halfverwege de middag nemen we de trein op weg naar Kyoto. Het eerste stuk van 2,5 uur hebben we een lokale trein. We staan, op het perron, netjes te wachten in de rij. Hierdoor hebben we het geluk dat we helemaal vooraan in de trein kunnen gaan zitten. Blijkt het ook nog eens een waanzinnige rit te zijn. Tussen bergen door vol begroeid met bomen in allemaal verschillende groene kleurschakeringen, soepel overgaand in het groen van de meren. Met bruggen en stuwdammen, waterversnellingen en rotsen. Door typische bergdorpjes, huisjes afwisselend met rijstvelden waar bewoners met rieten hoedjes hard aan het werk zijn. De rijstvelden staan er nog maar summier bij. Deze worden eind mei geplant en in september geoogst. Maar al die rijstvelden naast mekaar is een machtig mooi gezicht.

Vanaf onze plekken kijken we letterlijk op de vingers van de machinist. Het is ontzettend fascinerend om hem bezig te zien. Elk verkeerslicht wat ons tegemoet komt wijst hij aan met een gestrekte arm. Elk lampje op zijn dashboard wat veranderd wijst hij aan met een rustige gecontroleerde beweging. Heel gedisciplineerd en niks slaat hij over. We hebben met verbazing zitten kijken. Zoveel standaard bewegingen, alsof er een heel protocol voor is. Blijkbaar niet voor niks want het treinnetwerk van Japan is een van de betrouwbaarste ter wereld. Tot nu kunnen we dat alleen nog maar beamen.

Na een korte rit met de Shinkansen komen we aan in ons hostel in Kyoto. Een heel andere beleving als wat we de laatste dagen gewend zijn. Hip, stoer en industrieel aangekleed. Alles weer super schoon en, voor wat je van een hostel kan verwachten, van alle gemakken voorzien. Lekker een eigen kamertje met een normaal 2 persoonsbed. Dat is al even geleden!! Na wat gemakkelijk eten doen we nog een drankje in de lounge van het hostel. We zetten gelijk de was aan. Na ruim 1,5 week is het wel nodig een wasje te draaien.
Gewassen en gedroogd neem ik het mee naar de kamer. Wat kan een schone was toch heerlijk zijn. We kunnen er weer een weekje tegenaan! Laat de rest van de vakantie maar komen...

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping