Na onze bijzondere nacht in een capsule hotel is de laatste dag in Tokio aangebroken. Een beetje met mixed feelings. Het is een immense stad die we na maar 2,5 dag natuurlijk helemaal nog niet door hebben. Het is dan ook geen liefde op het eerste gezicht, maar de stad zal ongetwijfeld nog veel meer te bieden hebben. Het valt ook niet te vergelijken met bijvoorbeeld New York. Die stad heeft ongekend veel interessante plekken met wereldwijde bekendheid. Tokyo moet je daarentegen echt ontdekken en zelf opzoek gaan naar al die indrukwekkende plekken.

Voordat we Tokio verlaten brengen we nog een bezoek aan een bijzondere tempel; 'Sengakuji' (泉岳寺). Dit is een kleine tempel vlakbij Shinagawa Station, midden in een woonwijk. Deze tempel staat bekend om zijn begraafplaats van de '47 Ronin', een waargebeurd verhaal waarvan veel verfilmingen zijn geweest.
De wraak van de zevenenveertig Ronin is een gebeurtenis uit de geschiedenis van Japan, die in de vroege 18e eeuw plaatsvond. Het geldt in Japan als het bekendste voorbeeld van de samoerai-erecode 'Bushido'. Bushido is de veronderstelde erecode van de samoerai. Bushido zou een strenge code zijn die loyaliteit, trouw en eer tot aan de dood toe eiste. Wanneer een samoerai zijn eer niet kon opbrengen, kon hij deze terugverdienen door ritueel zelfmoord te plegen, ook wel 'Seppuku' genoemd.
Het verhaal van de 47 Ronin gaat over een groep samoerai die de dood van hun 'Daimyo' (Japanse krijgsheer, ook wel leider) welk tot seppuku was veroordeeld, wilden wreken door de man die hier schuld aan had, Kira Yoshinaka, te verrassen en in zijn kasteel te vermoorden. Deze daad kreeg voor alle 47 Ronin de seppuku tot gevolg.
Het zelfmoord ritueel heeft zich afgespeeld in dit tempelcomplex, waarna de 47 krijgers direct daarna binnen hetzelfde complex zijn begraven, naast hun Daimyo. Deze graven en het complex zijn grotendeels nog te bewonderen.

Na dit indrukwekkende complex reizen we terug naar Tokyo station, halen onze backpack's uit de lockers en zetten koers naar 'Nikko'. Voor het eerst nemen we de 'Shinkansen'. Dat is een netwerk van hoge snelheidslijnen waarop de beroemde kogeltreinen rijden met een snelheid van soms wel 350km per uur. Dat is nog eens snel op plek van bestemming komen. Om in Nikko te komen stappen we over op een gewone trein. Deze rijd ons zo de stad uit, via de rijstvelden de bergen in. Wat een verschil met 3 dagen Tokio.

Van Nikko wordt ook wel gezegd; Onmisbaar, onvergeetbaar en het hoogtepunt van Japanse spiritualiteit. De geschiedenis gaat terug naar de 8ste eeuw. Nikko was vroeger een heilige plek en pelgrimsoord voor zowel boeddhisme als shintoïsme. Het gebied huisvest een complex met een groot aantal tempels. Dit complex is opgenomen in de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Daarnaast ligt het in een prachtig bergachtig gebied met prachtige wandelpaden en watervallen. Dat beloofd wat. We gaan het zien morgen!

We komen halfverwege de avond aan in Nikko. Net de aansluiting op de bus gemist. Rustig aan op de volgende wachten dan maar. Er hangt hier in dit dorp een heerlijk rustige sfeer. Geen stress!! Aangekomen bij onze accommodatie frissen we onszelf even op en rijden weer terug naar het dorp om wat te eten. Van het dorp is bekend dat het vroeg op de avond sluit. Dus snel een eetgelegenheid zoeken. Dat is niet moeilijk, er is maar weinig open. We hebben de keus uit 'Ramen'. Ramen is een heldere noedelsoep, boordevol groenten en geserveerd met plakjes vlees, vis of kip en eitje erin. En wat voor een kom! MEGA groot! Gelukkig smaakt het best lekker. We komen een aardig eind maar voor mij komt de bodem niet in zicht. Ik moet eerder opgeven. Maar deze Japanse keuken kunnen we wel handelen.

Na het eten nemen we de taxi naar onze accommodatie want de bussen rijden al niet meer, het is half 9.... Niks te beleven hier in het stadje! We besluiten om nog even de 'onsen' in te gaan. Deze hoort bij de accommodatie. Een onsen(温泉) is een Japanse badgelegenheid met water uit een natuurlijke geiser. Japan is een vulkanisch actief land en er zijn daardoor duizenden onsen verspreid over het hele land. De meeste openbare onsen zijn gescheiden, mannen en vrouwen apart. Het voordeel van de privé onsen zoals deze dat je er wel gezellig samen in mag.

Na een lekker warm bad duiken we ons bedje in, nog even de plannen op een rijtje zetten voor morgen en dan lekker oogjes toe! Ik hoop een aantal uurtjes door te trekken want m'n slaap tekort begint wel parten te spelen...

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping