Nikkō 'World Heritage'

Japan, Nikkō-shi

Wat hebben we heerlijk geslapen zeg! Die uurtjes konden we wel gebruiken. Na onze aankomst in Japan heb ik echt heel weinig geslapen. De dagen vliegen voorbij en de avonden zijn zo om, dan blijft er weinig tijd meer over om nog ‘even’ een verhaal te schrijven. Maar als ik daar eenmaal aan begin ben ik niet meer te stoppen en is het ook zo weer middernacht. Het geluk hier in Nikkō is dat er na 8 uur 's avonds écht niks meer te beleven is in het dorp. Waardoor we op tijd terug in de accommodatie zijn en tijd zat hebben om lekker rustig aan te doen.

Met een goede dosis nachtrust beginnen we aan onze eerste echte dag in Nikkō. We zitten wat veraf van het dorpje en hebben het ontbijt erbij geboekt. Dus strak om 9h, Japanners houden niet van te laat komen, zitten we klaar voor ons ontbijt. We zijn de enige rond dit tijdstip, wat we zelf konden aangeven. Het is ook maar een klein pensionnetje wat door een familie wordt gerund. Geen buffet vorm, maar netjes een dienblad vol met een vers klaar gemaakt ontbijt. 'American Style'.
Pfoei, dat wordt flink werken. Wij zijn vooral géén zware ontbijters en genieten het meest van verse broodjes uit de oven met een lekker sapje erbij. Nu krijgen we een dienblad vol met o.a. pompoen soep, plakken bacon, aardappelrosti, 2 gebakken eieren en een berg sla... Gaat daar dan maar eens aan staan! Na 3 kwartier rustig maar gestaag doorgegeten te hebben mogen we niet klagen. De dienbladen zijn aardig leeg en we hebben best lekker gegeten! Een stevige bodem voor de rest van de dag.

We nemen de bus richting het dorpje en stappen uit vlak voor een van de 3 mooiste bruggen van Japan: de roodgelakte 'Shinkyo-brug' uit 1636. Deze ligt over de Daiya-rivier en is het startpunt van een van de beroemdste en mooiste toeristische routes in Japan. We steken aan de andere kant van de brug de weg over en via stenen treden komen we bij de 'Rinno-ji' tempel. (No pictures allowed) Een machtige en schitterende boeddhistische tempel die werd gesticht in 766. 3 gigantisch vergulde Boeddha's van 8 meter hoog staan centraal in de Sanbutsu-do hal. Op dit moment staat de Sanbutsu-do in de stijgers. Ik vond het al zo raar dat er midden op het grote complex zo een oer lelijke metalen bouwwerk was neergezet. Maar de hal wordt dus blijkbaar gerenoveerd en zou in 2020 klaar moeten zijn. Tot die tijd zijn de 3 gouden Boeddha beelden, door een tijdelijke zijgang, zelfs van dichter bij te zien dan normaal. Wat is zo een tempel toch indrukwekkend. Zo groots, zo fantastisch gedecoreerd en al die attributen die nog steeds in gebruik zijn. Ik kan er wel uren naar kijken en er over fantaseren hoe dat vroeger geweest moet zijn.
De loods dient binnen gelijk als stijger waar een deel van wordt gebruikt voor de renovatie medewerkers als ook voor het publiek. Via een galerij aan de bovenkant van de loods kunnen we neerkijken op het dak van de tempel waar één grote bouwplaats te zien is. Heel indrukwekkend! Ze zijn al heel ver met het heropbouwen van het dak wat grotendeels vervangen moest worden door houtworm. Althans dat is wat wij denken op te kunnen maken uit alle Japanse informatie. Er staat nagenoeg niks in het Engels. De toeristen zijn ook hoofdzakelijk Japanners zelf. We zien bijna geen toerist van buiten Japan. Of ze zijn er wel maar wij halen de Chinezen, Koreanen en Japanners niet uit elkaar... Dat maakt het voor ons wel extra moeilijk om dingen te kunnen begrijpen. We maken ons eigen verhaal er wel van.

Na de Rinno-ji-tempel komen we langs de vijfvoudige Pagode. Deze is versierd met de twaalf tekens van de dierenriem. Het is een waanzinnig bouwwerk, zo hoog en mooi versierd met allemaal beeldhouwwerk in allerlei kleuren met als hoofdkleur natuurlijk rood!

We vervolgen het pad naar de Taiyūin-byõ. Het mausoleum van een machtige derde Japanse shogun, ook wel Japanse opperbevelhebber. We klimmen een stenen trap op naar de 'Nio-mon', de toegangspoort met aan weerszijden de tempelwachters. Na de Nio-mon volgt de 'Niten-mon', de tweede poort. Dit zou de grootste poort zijn van heel het 'Nikko World Heritage'. Maar helaas, ook deze staat in de stijgers. Gelukkig staat er een bordje voor met een foto... Daar moeten we het dan mee doen. De derde poort, de 'Yasha-mon', heeft 4 beelden uit de Indiase mythologie er in staan. Alle poorten zo kleurrijk en vol met beeldhouwwerk. We komen ogen te kort. Wat een vakwerk zit hier in en wat een geduld. Waanzinnig om dit van zo dichtbij te zien.
Via de laatste poort komen we aan bij de 'Hai-den'. Dit is de gebedshal. Schoenen uit en even op de knietjes erbij zitten. We verstaan niks van de het hele Japanse verhaal maar de hal is heel indrukwekkend versierd. Het plafond heeft drakenafbeeldingen, op de vloer liggen rieten matten, aan de muren hangen beschilderde panelen en dieper in de hal staat het altaar, met een zittend beeld erop en beschilderd met vogels en bloemen. 'No pictures allowed'.

Na deze overvloed aan tempels heeft Louis echt wel iets anders nodig. We duiken even het niet zo bruisende stadje in en weten een soort van VVV te vinden. Nikko National park heeft prachtige wandelroutes en watervallen. Gezien de geringe tijd moeten we de wandelroutes laten voor wat ze zijn. We gaan naar de Kegon-watervallen. Met de bus hebben we een rit van 45 minuten voor de boeg en 700 meter omhoog, over een kronkelige, stijgende weg met veel, heel veel haarspeld bochten, de 'Irohazaka'. Deze naam komt van het Japanse alfabet 'i-ro-ha' vandaan die 48 lettergrepen heeft. De weg heeft 28 haarspeldbochten omhoog en 20 naar beneden, éénrichtingsverkeer dus. Het is een leuke rit, lekker stijl en alleen maar door groen bos met leuke doorkijken. Vandaag helaas geen zon maar een dik wolken dek waardoor het allemaal een beetje mysterieus aandoet. Boven aangekomen komen we in een ietwat armzalig dorpje. Er loopt geen kip, de gebouwen zijn versleten en het meeste is gesloten. In één rechte streep lopen we richting de waterval. Gelukkig is deze wel indrukwekkend en na alle uitkijkpunten gehad te hebben en de foto's van uit alle hoeken te hebben genomen lopen we nog een stukje verder richting het grote meer 'Lake Chuzenji'. Dit meer ligt in de bergen boven het plaatsje Nikkō, aan de voet van de berg 'Nantai', Nikkō's heilige vulkaan. Na een uitbarsting 20.000 jaar geleden blokkeerde hij de vallei en is het meer ontstaan. We eten hier als enige in het enige eetgelegenheid wat open is. Het eten is prima voor nu. De rest kan wel een flinke make-over gebruiken, verder laat ik me er niet over uit. Met de bus gaan we de berg weer af en via de supermarkt belanden we begin van de avond al weer 'thuis'! Dus tijd zat voor wederom een bezoekje aan de 'Onsen'!! Heerlijk tintelend door het hete water rollen we ons bed in, door naar de volgende dag.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Vandaag heb ik in het zonnetje even de tijd genomen jullie belevenissen te lezen. Wat kun jij het mooi vertellen Kirstin! Het is net of ik er zelf bij ben. Ik kijk uit naar de volgende.......

Manja 2017-05-25 18:47:43

Heerlijk op mijn eigen veranda weer jullie ervaringen lezen. Maar ik moet een paar verslagen doen......lukt het elke dag. Maar je schrijft geweldig!!!! Geniet ervan......knuf

Hélène 2017-05-29 21:57:33
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.