Opweg naar Ohakune

Nieuw-Zeeland, Taupo

Morning everybody! Vandaag gaat de reis verder naar ‘Ohakune’. We draaien de deur van onze Airbnb accomodatie graag op slot. Dit was niet wat. De foto’s zagen er een stuk beter uit dan we in werkelijkheid aantroffen. De plannen voor een BBQ waren al gemaakt maar op die roestbak gingen wij geen vlees braden! Het was er smoezelig, veel kleine dingetjes kapot en ons dekbed stonk echt naar natte hond.
Gelukkig went het snel en hebben we het er best naar ons zin gehad maar absoluut geen aanrader! Met gierende banden door!

Onderweg hebben we tijd voor wat D-tours. Bij ‘Huka Falls’ nemen we een kijkje. Via een korte track door het bos komen we aan bij een lookout. WoW! Zó helder blauw water heb ik zelden gezien. Het komt met alle macht uit een smalle doorgang vallen. Vanuit de doorgaans 100 meter brede ‘Waikato River’, de langste van NZ, moet het ineens door een smalle gang van 15 meter breed waarna het 11 meter lager valt. Het water is zo helder dat het lichtblauw van kleur is met witte schuimkoppen. We lopen door naar de brug die over de waterval heen loopt. Hier is goed te zien dat het water vanaf een groot meer met hard geweld door een nauwe straat van rotsen wordt geperst waar het bulderend doorheen raasd. Het water jaagt met 220.000 liter per seconde langs. Naar een waterval met zo veel geweld en kabaal en zo een blauwe kleur kan ik wel uren kijken. Maar we moeten door.

Het is al weer lunchtijd en Liesbeth en ik zoeken vanaf de achterbank in de Lonely Plannet een leuk tentje om te eten. Het wordt L’ Arte Café. Door Lonely Planet gekozen als nummer 1 café van het noorder eiland en 1 van top 10 plekken om te bezoeken in NZ. De verwachtingen zijn hoog. Maar het valt allemaal wel mee. De tuin waar het in licht is leuk aangelegd me mozaïeken meubels maar je mag er niet in eten. Ondanks we boven op een berg zitten is er geen uitzicht. Maar het eten is wel heel lekker en daar gaat het om! Alles zoveel mogelijk lokaal. Louis en ik ‘sharen’ samen een heerlijke ‘open sandwich steak’! We houden ervan ‘sharen’. Het is hier heel gewoon om een maaltijd te delen. We geven het gewoon aan bij het bestellen en een extra bord en bestek wordt er gelijk bijgeleverd.

Na het heerlijke eten vlakbij Taupo rijden we door naar Ohakune. De weg draait eerst een stuk om ‘Lake Taupo’. ‘Lake Taupo’ is ongeveer 22.600 jaar geleden gevormd bij een gigantische vulkaanuitbarsting van de supervulkaan Taupo. Deze eruptie was zo krachtig en verwoestend, dat het tot de meest explosieve uitbarstingen op aarde behoort. Na het meer ligt het ‘Tongariro National Park’ tussen ons in, we kunnen er links omheen óf rechts omheen. Gerko zegt dat we links moeten gaan via de SH1, ook wel ‘Desert Road’ genaamd. De enige aangelegde weg door deze woestijn. Nou, niks gelogen. Vanuit de glooiende groene heuvels rijden we zo de woestijn in. Één grote, nagenoeg, kale zandvlakte. Deze ‘Rangipo Desert’ ligt in het ‘North Island Volcanic Plateau’. Hierdoor hebben we prachtig uitzicht op 2 van dé 3 iconische actieve vulkanen; Ruapehu, één van ‘s werelds meest actieve, Ngauruhoe, de jongste van het stel en Tongariro, de kleinste die te klein is om te zien liggen. Het is echt een waanzinnig stuk wat we tijden. De woestijnachtige omgeving en dat tegen de achtergrond een mega vulkaan met sneeuw op de top. We zetten de auto stil voor een paar toffe plaatjes en laten ook de drone weer even los, wauw, dat kan niet anders dan mooi zijn!!

Aangekomen bij ons nieuwe accomodatie, door ons al benoemd als ‘pannenkoekenhuisje’ kijken we onze ogen uit. Zodra we binnen stappen lijken we jaren terug te zijn in de tijd en voelen we ons weer even terug in grootmoeders tijd. De keuken, de voorraadkast, de tafelset, echt alles ademt nostalgie uit. Fantastisch. Dan mag het wat minder onderhouden zijn en niet zo schoon, de sfeer maakt alles goed.

Zodra we de hele hut weer vol hebben staan met onze spullen sluiten we de deur en gaan opzoek naar een leuk eettentje. Via de Lonely Planet komen we uit bij ‘Cyprus Tree’. Voor het eerst rij ik een paar meter in de dikke bak, aan de linker kant van de weg. Het gaat niet vanzelf maar het valt mee. Dat gaat wel goedkomen.
Bij de ‘Cyprus Tree’ ‘sharen’ we een hele tafel met eten. Oh, wat is dat eten lekker zeg. Heerlijk van alles wat.

Daarna lekker terug naar ons pannenkoekenhuisje! Wat zullen we slapen zeg!

(Ps. Meer foto’s volgen nog!
Eerst slapen, ik hou het niet meer wakker 😌)

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Oh die foto’s 😍

Stephanie 2018-01-13 13:23:44

Wat een gave foto's!!

Leonie 2018-01-13 23:04:52
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.