Als we de weersvoorspellingen mogen geloven kunnen we vandaag beter in bed blijven liggen. Buiten is het ‘warm, wet and windy’. Via mijn telefoon heb ik ook al een lokaal waarschuwingsbericht gekregen voor plaatselijke overstromingen. New York laat zich wel van zijn beste kant zien, zeg.

Louis heeft chatcontact gehad met het bedrijf van de tickets en er is niks mogelijk. Er bestaat een ‘zero-refund policy’. Geen kaartjes dus. We besluiten om ons er niet over op te winden en met gevaar voor eigen leven duiken we de stormachtige straten in. Het is inderdaad lelijk weer, 16 graden en regen regen regen. De wolken hangen zo laag dat van de meeste gebouwen de toppen niet eens te zien zijn. Het heeft wel wat. Bij ‘the Smith’ trakteren we ons zelf op een heerlijke start van de dag. Het is er druk en we kunnen alleen nog aanschuiven aan een grote gezamenlijke lange bartafel. Prima wat ons betreft. Ondertussen nemen we de mogelijkheden voor vandaag door. Buiten in deze najaarsstorm willen we niet zijn. We blijven bij ons oorspronkelijke plan en gaan opweg naar ‘Ellis Island’

Ellis Island is een eiland in de Haven van New York en New Jersey dat eind 19e en begin 20e eeuw dienstdeed als grenspost voor miljoenen immigranten die naar de Verenigde Staten kwamen om hun dromen te verwezenlijken. In totaal zijn zo'n 12 miljoen immigranten door de poorten van het verwerkingscentrum op Ellis Island gekomen. Immigranten die per boot aankwamen in de haven van New York moesten onder andere een kort medisch onderzoek ondergaan voordat zij tot de Verenigde Staten werden toegelaten. Ongeveer 2% van de mensen die hier aankwamen werd de toegang geweigerd, vaak door medische redenen maar ook criminele achtergronden.

Ellis Island is alleen te bereiken met de veerpont vanaf ‘Battery Park’, op de kop van Manhattan. Nadat we thuis de spulletjes bij mekaar hebben verzameld gaan we opweg richting de metro. New York is erg indrukwekkend met dit weer. Wolken hangen in de straten, tussen de gebouwen tot bijna vlak boven de grond. Aangekomen bij Battery Park hebben we vóór ons uitzicht over ‘Upper New York Bay’ en achter ons ligt New York City. Door de laaghangende wolken heeft het wat mysterieus. De stad is half zo hoog en in de haven hangen wolken als een beschermende deken om de eilanden ‘Liberty State Park’ en ‘Ellis Island’ heen. Het is prachtig en het leveren een paar bijzondere plaatjes op.
Zodra het harder begint te regenen lopen we richting de terminal. De security is erg streng omdat de vaartocht via Liberty Island gaat en dat eiland erg gevoelig is voor aanslagen. Maar het is gelukkig niet druk en we kunnen er snel doorheen. Wie wil nou met dit weer het water op.

De mist wordt alsmaar dichter. Wanneer we aankomen bij Liberty Island zien we niks meer om ons heen. Heel de skyline is verdwenen en het standbeeld waar we net toch echt naast vaarden is volledig onzichtbaar. Ik vind het wel een beetje hilarisch. Zo snel als dat de dikke mist is op komen zetten zo snel is ie deels ook weer verdwenen. Wanneer we weer doorvaren naar Ellis Island kunnen we het ‘Statue of Liberty’ dan ook in volle glorie bewonderen. Aan de andere kant is de skyline van New York nog niet half van wat het normaal is.... ha ha. Het lijkt nu meer op een klein dorpje met hier en daar een torentje.

Het museum op Ellis Island is interessant maar ik vind het minder indrukwekkend als andere plekken waar ik ben geweest. Het deel wat toegankelijk is voor bezoekers is prachtig gerestaureerd waardoor het voelt het alsof de oorspronkelijk sfeer er deels door is verdwenen. Ik hou wel van afgebladderde muren en kapotte deuren waaraan te zien is dat er veel heeft afgespeeld en waarbij je bijna kan voelen wat de mensen er hebben doorgemaakt. Maar hier staan midden in kale nette ruimtes moderne displays met daarop afbeeldingen van toen en uitgebreide teksten waarop alles duidelijk wordt verteld. Vanaf het moment dat de immigranten aankomen totdat ze worden toegelaten in Amerika. Voor het gemak hebben wij een audio-tour meegepakt. Door het Engels kan ik dat beter begrijpen dan dat ik alles moet gaan lezen. Er werkten ongeveer 700 mensen op het eiland die zorgden dat het hele ‘bedrijf’ draaiende gehouden kon worden. En dat alleen maar om te kunnen bepalen of mensen wel of niet geschikt waren voor toelating in de VS. Een groot hospitaal zorgde er ook voor dat veel, reeds zieke mensen, dagen of soms weken moesten blijven op het eiland. Zodat ze opgelapt konden worden en zo Amerika alsnog in konden. Maar ook weer familie dáárvan zat daardoor lang vast op het eiland, wachtend totdat zieke familieleden verder mochten.

Het museum omvat ook diverse andere exposities maar voor ons zijn deze minder interessant. We nemen dan ook de boot weer terug naar het vaste land.

In de wijk ‘Soho’ gaan we opzoek naar ‘New Yorks Best Cheesecake’ van ‘Eileen's Special Cheesecake’! Het is een beetje een typisch zaakje. Vol met kerstversiering en heerlijke kerstnummers. De ruimte is smal en lang. Achter de balie zijn wel 15 man personeel aan het werk in een lange smalle ruimte. Ik weet niet wat ze er doen maar de cheesecake die er vandaan smaakt verrukkelijk.

Na deze traktatie duiken we Soho in. Louis en ik vinden het heerlijk om zonder doel de buurt in te lopen, de straten af te struinen om zo de sfeer op te snuiven. In elke wijk lopen andere mensen en hangt er een andere sfeer. Heerlijk om daar heel eventjes onderdeel van te kunnen zijn. Soho voelt heel prettig. Het voelt minder druk en gehaast, de straten zijn schoner en opgeruimder en door alle lichtjes is het ontzettend gezellig. Bijna ongemerkt lopen we ‘Little Italy’ binnen! Hier hangt pas een kerstsfeer. Elk pandje heeft wel z’n best gedaan met lampjes en kerstversiering. Leuk hoor!

Eten doen we bij ons in de buurt. Daarvoor lopen we naar de ‘Urban Spacemarket’. Een overdekte markt met allemaal stalletjes waar allerhande eten bereid wordt. Verzamelen wat je lekker vind en bij een willekeurig zitje opeten. Ondanks het slechte weer van vandaag is het wel 16 graden en ook eindelijk droog. We nemen dan ook een flinke omweg naar huis en nemen de tijd om wat bijzondere foto’s te maken. Welke stad leent zich daar nu beter voor dan New York. Ik besluit om alvast naar de hotelkamer te gaan, mijn verhalen verder te schrijven totdat ik als een blok in slaap val.

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping