Een hele goedemorgen in Kyoto! Na 2 weken reizen met de backpack op de rug en alleen te voet en met het openbaar vervoer dwars door Japan begint ons een beetje op te breken. We hebben tot nu toe echt al een super gave reis maar zijn er des te meer van bewust geworden dat we toch ook veel behoefte hebben aan relax momentjes. En die heb je hier NIET. Japan doet niet aan bankjes in het openbaar, parken om te chillen op je kleedje hebben ze niet en terrasjes in de zon voor een hapje en een drankje kennen ze ook niet. Ze gaan alleen maar door door door. En wij dus ook. Totdat ze thuiskomen. Maar dat hebben wij ook niet. Om de 2 nachten verruilen we ons stekkie weer voor een ander klein stekkie. Dusssss, voor vandaag hebben we fietsen gehuurd. We worden creatief. Een beetje op z'n Hollands langs de rivier de 'Kamo' touren. Het is helaas niet een hele indrukwekkende rivier. Er stroomt maar weinig water, wat langs stenen en tussen begroeiing door kabbelt. Om de zoveel meter ligt een aangelegd hoogteverschil waardoor er saaie watervalletjes ontstaan. Daarbij komt ook dat de fietsen alleen op Japanners zijn gebouwd; super laag... dus fietsen we met de knieën zowat in de nek. Niet heel relaxed, dus een flink stads tour zal dit niet worden.

We gaan richting 'Nishiki Market'. Het is een smalle en 5 blokken lange overdekte straat met meer dan 100 shopjes en restaurants. Ook wel bekend als "Kyoto's Kitchen", het eten bestaat voornamelijk uit seizoensgerechten en Kyoto's specialiteiten zoals vis, Japans koek en snoep, allerlei groenten in zuur, gedroogd voedsel en sushi. Bijna alles wat verkocht wordt komt uit de regio. We dachten hier wel wat lekkers te kunnen scoren maar het is toch allemaal net iets anders als thuis en het ziet er eerder bizar uit als lekker. Grote komkommers besmeurd in bruine gelei van sake of kleine rode octopusjes op een saté prikker. Wij houden het bij een lekkere verse smoothie en duiken een eettentje binnen waar ze hartige crêpes maken. Wat zijn we daar aan toe! Na iets te lang over die markt te hebben gestruind zoeken we de fiets weer op. Dat is ook nog een uitdaging. Een fiets huren is één ding. Maar de fiets vervolgens parkeren op plek van bestemming is een stuk lastiger. Dat mag hier nergens in het openbaar maar alleen in de daarvoor speciaal gemaakte, en 'betaalde' fietsenstallingen. En die zijn net zo schaars als prullenbakken....( ik kan er nog niet aan wennen hoor, geen prullenbakken). Voordat we de fietsen weer teruggevonden hebben zijn we weer een uur verder.

Na de markt stappen we op de fiets richting 'Ginkaku-ji'. Deze 'Zilveren Paviljoen Tempel' is een boeddhistische tempel in de wijk Sakyō-ku. De officiële naam van de tempel is Jishō-ji (慈照寺) en werd gebouwd in 1474. De bedoeling was om het paviljoen helemaal met zilver te bedekken. Echter door de hevigheid van de Oninoorlog, die uitbrak in 1467, werd de constructie stilgelegd en nooit meer hervat. De Kannon hal is het hoofdgebouw van de tempel. Deze staat algemeen bekend onder de naam Ginkaku, het Zilveren Paviljoen. In de tempel ligt een prachtige grind tuin.

Na de tempel fietsen we door richting de wijk Gion. Waar we gisteren doorheen zijn gelopen. Onze gids van de tour beveelde ons een voorstelling van een uurtje aan die wordt gehouden naast de geisha school in de 'Gion Corner' en waarin wordt opgetreden door maiko's (geisha's in opleiding). Doordat de voorstelling niet in een schouwburg maar in een school voor Geisha's is, zijn de kosten ook een stuk lager. Het klinkt niet gek dus gaan we in de rij staan voor een kaartje. Reserveren is niet mogelijk maar een half uur van te voren gaat de kaartverkoop van start. Er is een show om 6 uur die we ontzettend gaan missen want we we zijn nog steeds aan het zoeken naar een fietsenstalling... Voor de kaartverkoop van 7 uur zijn we dan wel weer ruim op tijd. Veel te vroeg zelfs, dus eerst maar weer een lekker kopje koffie. We krijgen bij het kopen van de tickets een 'programma' uitgereikt voor de voorstelling. Dit is typisch een gevalletje van NIET eerst even op TripAdvisor gekeken. Wij denken een uurtje te gaan kijken naar geisha's. Maar het blijkt meer een voorstelling te zijn over 7 Japanse tradities waaronder ook geisha's. Eerst moeten we daarvoor naar een theeceremonie kijken, Japans harp geluid aanhoren, bloemschikken, een Japanse dans in een soort van draken kostuum, een cabaret voorstelling waar we niks van begrijpen en daarna, nog net vóór de poppenvoorstelling krijgen we een geisha voorstelling van een kwartiertje te zien. Dat had wat ons betreft ook anders gemogen, aan de andere kant 7 kenmerkende Japanse tradities in sneltreinvaart ervaren is ook zo gek nog niet. We hadden het alleen zooo anders voorgesteld!
Met een heerlijke rotgang fietsen we langs de rivier weer terug naar huis want de fiets moet wel optijd weer terug zijn bij het hostel. We frissen ons even op en lopen nog even de straat op voor een snelle hap. Daarna heerlijk bedje in, ons laatste nachtje in Kyoto.

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping