Om wat op krachten te komen en energie te verzamelen voor morgen blijven we vandaag wat dichter bij huis. Vanuit ons dal hebben we bijna 360 graden rond zicht op de bergen. Van de lagere bergen vol met groene bomen tot de hoge met sneeuw bedekte, bijna onbereikbare toppen, in de eindeloze verte.

Dichtbij ligt de huis-berg ‘Harder-Kulm’, onderdeel van een 30 kilometer lange bergketen met op 1321 meter hoogte een panorama platform.

Via de 100 jaar oude ‘Harderbahn’, een toeristisch panoramakabelspoor, klimmen we in 8 minuten 735 meter omhoog door het beboste wildpark tot aan het bovenstation, 5 minuutjes van het charmante restaurant met de torentjes en het rode pannendak. Bovenop aangekomen lijkt íedereen een day-off te hebben. Zo druk!
Een groot terras is volgepakt met mensen die genieten van een kaasfondue. Ook de 2-merenbrug met een glazen uitzichtplatform is volgepakt met touristen. Logisch natuurlijk. Het is een prachtige dag; blauwe lucht, lekker zonnetje en rond de 20 graden. Tel daarbij op dat alles hier prima bereikbaar is met een rolstoel. Wat Jan en alleman naar deze plek toe brengt.
Om ook even zicht te hebben op de bergen Eiger, Mönch en Jungfrau en het onder ons gelegen Interlaken met de 2 omringende meren waag ik me bij de menigte op het glazen plateau. Met iets de bibbers in m’n benen schuifel ik achter Louis aan. Het is leuk om zelfs onze accommodatie te zien liggen en de bergtoppen eruit te halen waar we geweest zijn en nog wensen ooit naar toe te gaan.
Door de drukte blijven we niet al te lang hangen en nemen we het kabelspoortje weer snel terug.

Voor de Lunch nemen we de auto naar Brienz. Op de heenweg naar Interlaken reden we er doorheen en leek het een gezellig dorpje. Het is maar een kort stukje rijden langs het gelijknamige meer. Eenmaal daar blijken we er zo doorheen te zijn. Brienz staat bekend om z’n ‘houtsnijderstraditie en vioolbouwschool’. Voor ons geen dag vullend programma. Vanaf de wandelpromenade langs het meer schuiven we aan een tafeltje voor de lunch. We bestellen iets typisch Zwitsers. Geen idee meer hoe het heet maar het heeft verdacht veel weg van ragout. Erg smaakvol ziet het er niet uit maar wel lekker.

Na Brienz nog even Interlaken in voor een kopje koffie en een ijsje! De rest van de dag doen we thuis lekker lui; verhalen schrijven, filmpje kijken en een beetje snacken. En natuurlijk uitkijken naar een nieuw avontuur wat ons morgen te wachten staat!

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping