Gerko en Liesbeth waren vanmorgen alweer vroeg wakker. Onze ritmes lopen niet helemaal gelijk 🙄. Waar wij ‘s avonds vaak nog even op de hotelkamer rustig willen aantutteren liggen zij al in no-time op 1 oor te snurken. ‘s Morgens precies andersom. Louis en ik doen het rustig aan en slapen het liefst een beetje uit. Maar naast ons zijn ze al vanaf 6h wakker en lijkt het wel ‘kermis’, telefoons en fototoestellen, alles draait al op volle toeren en het lijkt één groot lichtbad😅. Niet de ideale combinatie voor als je met z’n vieren op één kamer slaapt. Het is geweldig om een keer uit te proberen maar ook gelijk een ‘eye opener’ 👀.

Liesbeth en Gerko nemen ons mee voor een ontbijtje bij een bagelzaak. Ze hebben vanmorgen op hun gemakje liggen googelen naar iets leuks dus wij laten ons verassen. We zijn gek op bagels en enthousiast gaan we opweg. Binnenin de zaak is m’n enthousiasme al snel gezakt tot het nulpunt. We kunnen kiezen uit hartig, hartig, hartig... zalm, avocado, gegrilde kip, noem maar op. Heerlijk allemaal, maar graag voor iets later op de dag. Als ik daar nú aan begin is m’n buik de rest van de dag van slag, dat is moet handig in New York. Louis en ik gaan voor het beste alternatief; een kaneel/rozijnen bagel met rozijnen/walnoot cream-cheese zonder verdere toppings. Verse sapjes verkopen ze wel maar een paar plakjes banaan op onze bagel krijgen ze niet voor mekaar. Moeilijk, moeilijk, moeilijk!! Maar wat liggen daar, bananen... gewoon voor de verkoop. We maken er een DIY-bagel van. Aan ons tafeltje snijden we zelf de banaan in plakjes en beleggen onze bagel met cream cheese ermee. Zo simpel kan het zijn! Wat kan zoiets toch heerlijk smaken!!

Na het eten nemen wij Gerko en Liesbeth mee naar een paar van onze favoriete plekjes hier in New York! We pakken de metro iets verder op zodat we gelijk nog een kijkje kunnen nemen bij ‘Eataly’ en ‘Flatiron building’. Een prachtig gebouw op een hoek van diverse straten. Door de herkenbare taartpunt vorm heeft het de naam Flatiron gekregen, wat letterlijk ‘strijkijzer’ betekent. Het is gebouwd in de ‘Chicago School’ stijl. Kenmerkend daarvan is de dragende staalconstructie die is bekleed met een decoratieve gevel in neorenaissancestijl. Veel inwoners dachten dat het gebouw zou gaan instorten door de sterke luchtstromen die door de driehoekige vorm zouden ontstaan. Niet dus. Wel ontstonden er valwinden die de rokjes van de vrouwen omhoog waaiden. Door de glurende mannen kwam er op de straten rond het gebouw meer politie bewaking.

Tegenover Flatiron ligt Eataly! Een andere locatie dan waar Louis en ik eerder zijn geweest. Liesbeth blijft buiten om nog wat foto’s te schieten. Wij nemen Gerko mee, het Italiaanse walhalla in. Een supermarkt annex ‘foodhal’ met alleen maar producten rechtstreeks uit Italië! Zelfs de cola hebben zie van eigen merk en is nog lekker ook! Het is jammer dat we net gegeten hebben maar anders hadden we hier goed kunnen slagen. We besluiten om ‘m te onthouden en wellicht komen we nog terug!!

Met de metro komen we aan in de wijk Chelsea, we zijn gek op deze wijk. Louis en ik zijn hier eerder al even geweest en ontdekten toen de ‘Starbucks Reserve Roasterie’! Er stond toen een dikke rij voor de deur dus hebben we alleen een blik door het raam naar binnen geworpen. Nu staat er geen rij en nemen we binnen even een kijkje! Nou, laat dat ‘even’ maar weg, wat een magnifieke tent!! Zelfs de niet-koffie-liefhebbers Gerko en Liesbeth kijken hun ogen uit. In de Reserve Roasteries zet Starbucks hun meest exclusieve koffie centraal. In een maar liefst 2.100 vierkante meter tellende locatie draait alles om de ervaring van boon naar vers kopje koffie. Een overdonderend concept met koffie, brood, en een adembenemende inrichting. We kunnen de zaak natuurlijk niet uit zonder een bakkie leut.

Vanuit de Starbucks lopen we door naar de High-line park! High Line park is een langgerekt, verhoogd stadspark. Het park is aangelegd op het traject van de West Side Line, een in onbruik geraakte goederenspoorlijn van de New York Central Railroad. We lopen op enkele plaatsen onder nieuwe gebouwen door, zigzaggen tussen hoog- en laagbouw en komen oud en nieuw tegen. Tussen de bebouwing door hebben we soms zicht op de Hudson River. Het is een heerlijke plek om op ons gemakje rond te slenteren, hier en daar een fotootje te maken en verder alleen maar genieten. Even ver weg van de drukte in het centrum.

Langs High Line park ligt Chelsea Market. Nog zo een plek waar ik van hou. Gebouwd in een oude oreo fabriek. We struinen er door de kleine boutiques en zoeken een plekje voor een borreltje. Het is einde van de middag, de dag voor kerst en blijkbaar zitten we tegen sluitingstijd aan. Er is niet heel veel keus meer en we besluiten door te lopen naar Gansevoort Market! Na een lekkere borrel en wat te happen nemen we de metro naar ‘Little Italy’. Eerder deze week zijn Louis en ik hier al verzeild geraakt en was het er zo gezellig dat het ons leuk lijkt om hier een hapje te eten. Duimen dat er nog ergens een tafeltje vrij is op kerstavond. Het tentje waar we wilden reserveren was al vol maar we nemen de gok. Er zitten zat restaurantje en wat kan er nou verkeerd gaan bij een Italiaan... We duiken een tentje in waarvan we de naam herkennen van internet. Het is er gezellig druk. We moeten zelfs even wachten op een tafeltje. Lies en ik kiezen allebei voor de gnocchi! Geen pasta, geen pizza, ff wat anders. Het voorgerecht met mozzarella beloofd al niet veel goeds. Mozzarella bestellen en 2 plakjes opgediend krijgen met een berg groenvoer geeft je niet een heel gerust gevoel voor wat komen gaat. We houden ons hart vast. Daar komen de hoofdgerechten, Gerko zijn pizza is prima, Louis zijn pasta ook niet onaardig maar onze gnocchi, dus proeft nergens naar. De vorm lijkt al nergens op, de saus lijkt uit een blik te komen en dat is het. Het zijn smakeloze pastabuisjes overgoten met de saaiste tomaten saus ever! Ik kijk op van m’n bord en vraag me hard op af ‘hoe dan’. We schieten alle 4 in een deuk. Lies en ik komen er amper meer uit. Na een paar hapjes ben ik zelfs klaar met m’n bord. Ik schuif het van me af en neem voor de smaak een paar hapjes van Louis. Louis doet nog een poging op mijn bord maar moet ook opgeven. Zodra Gerko zijn pizza op heeft weten niet hoe snel we de tent uit moeten komen. Wat een aanfluiting.

Om kerstavond toch nog en beetje in stijl af te sluiten nemen we de metro weer richting Rockefeller Centrum voor dé kerstboom en de Saks Lightshow, nu in het donker. Geduldig sluiten we weer aan bij de mensen massa! Het is niet te geloven hoeveel mensen er op de been zijn voor een boom en een paar lichtjes. Voetje voor voetje schuifelen we dichterbij. We zijn er nu toch en proberen zo dichtbij mogelijk te komen. Dat betekent de weg oversteken en de mensenmassa verder in, dat allemaal voor een kerst-boom. Thuis zou je jezelf voor gek verklaren maar hier in New York hoort het er allemaal bij. De NYPD heeft net omgeroepen dat de ‘Saks Lightshow’ is afgelast. Ach ja, dat kan er ook nog wel bij. Maakt het verhaal mooi compleet. We malen er niet om en komen steeds dichterbij de boom. Onder de boom, midden in het Rockefeller Centrum ligt de schaatsbaan. Het is heerlijk om te zien hoe iedereen op de been probeert te blijven. De een zoeft er overheen de ander probeert voetje voor voetje, stevig vasthoudend aan de reling, vooruit te komen. We blijven even vooraan hangen maar hebben het dan ook snel gezien. Wat een hysterie voor een boom. Niet te bevatten. We pakken de metro voorbij Radio Music City hall en zetten snel de kerstballen nog even op de foto. Die liggen nu mooi te shinen in de spotlights! Dan op naar ons hotel! Ons laatste nachtje alweer...

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping