We hebben natuurlijk vakantie dus uitslapen hoort erbij. Het moet iets van elf uur geweest zijn voordat we aan ons ontbijtje zitten. De ‘foodhallen’(Torvehallerne) waar we gisteren een broodje hebben gegeten spreken ons zo aan dat we ook ons ontbijtje hier gaan scoren. ‘Grød’, wat Deens is voor pap, heeft alleen warme pap op de kaart staan. En voornamelijk havermout. Nou dat is wel aan mij besteed. Zelfs Louis staat er voor open dus we kiezen een mooi plekje aan de bar met zicht op de open keuken. We besluiten om samen een grote kom havermout te delen met aardbeien, banaan en granola als topping. Havermout is me met de paplepel ingegoten maar dan alleen met suiker. Niet met al deze fratsen. Maar het smaakt verrassend lekker. We missen nog een ‘final touch’ en na een swirl honing is het perfect. We schrapen de kom leeg, genieten van onze laatste slok koffie en met een flinke bodem stappen we Kopenhagen weer in.

Niet ver van onze favoriete ‘Tovernhalle’ ligt de botanische tuin van Kopenhagen; ‘Botanisk Have’. Deze tuin heeft sinds 1600 al vier verschillende locaties gekend. De huidige tuin opende in 1874 zijn hekken en maakt deel uit van het natuurhistorisch museum met een van de grootste collecties levende planten ter wereld. Al snel lopen we tegen een gesloten hek aan van de tuin. We besluiten linksom te lopen richting een andere ingang. Bij de volgende ingang staat aangegeven dat deze definitief is gesloten vanwege verbouwing bla bla bla. We hebben onderhand het halve park omlopen en nog geen stap binnen kunnen zetten. Louis is er wel klaar mee maar ik kan het niet uitstaan. Nu is het een principe kwestie geworden, ik zie daar binnen toch mensen lopen. Daar moeten wij ook kunnen lopen. Maar ook na de volgende hoek van het park geen ingang. Na 3 hoeken te hebben gehad en nog steeds geen ingang zien we aan de overkant een interessant paleisje liggen. Daar staat het hek wél van open. We besluiten een kijkje te nemen en steken de straat over. Het blijkt ‘Rosenborg Slot’ te zijn. Een klein stadskasteel, grotendeels ontworpen door Koning Christian IV in de 17de eeuw. Voor het kasteel binnen moet er entree betaald worden. Dat gaan we niet doen. Achter het kasteel ligt ‘Kongens Have’, de tuin van Kasteel Rosenborg wat meer op een park lijkt en vrij toegankelijk is. In Denemarken zijn veel van dit soort kastelen, kasteeltuinen en vestingen te bezichtigen. In deze wijk alleen al liggen Rosenborg, Amalienborg en Kastellet. Wij hebben genoeg aan een rondje om het kasteel. In het souterrain is de collectie kroonjuwelen te bezichtigen. Buiten lopen twee wachten voor de ingang. Flink bewapend en indrukwekkend om te zien hoe zij hun bewegingen op elkaar afstemmen zodat alles synchroon ‘loopt’. Iets verder voorbij het kasteel, hebben we uitzicht op het wat lager gelegen park, aangelegd in Renaissance stijl.

We verlaten de kasteeltuin en gaan verder opzoek naar de ingang van de botanische tuin. Het kan toch niet ver meer zijn. We hebben ondertussen drie hoeken gehad. En warempel, de vierde hoek is ook gelijk de ingang. De tuin zelf is door het warme weer zijn charme wat verloren maar een beetje achterin is er een vlinder expositie waar ik wel nieuwsgierig naar ben. We betalen een paar kronen en via een een aantal kassen met een grote collectie aan cactussen komen we in een vochtigere omgeving waar de vlinders ons om de oren vliegen. Het zijn niet veel verschillende soorten maar wat er rondfladdert is wel prachtig. Vooral de hele grote blauwe!! Helaas zijn ze te snel voor een foto. We blijven proberen maar moeten echt opgeven. Hopeloze missie.
Bij het ticket in zit ook de toegang tot het 19-eeuwse palmhuis. Een soort glazen oranjerie, opgedeeld in verschillend ruimtes met elk zijn eigen klimaat en de daarbij behorende talloze planten van over de hele wereld. De middelste ruimte is rond, super warm, hoog en staat vol met o.a. hoge palmbomen en meterslange bamboe. Nietsvermoedend klimmen we via een smal wit metalen wenteltrapje naar boven. Over een net zo smalle balustrade kunnen we een rondje lopen, om de toppen van de bomen heen. Met elke stap die ik zet breekt het zweet me harder uit. Stapje voor stapje schuifel ik verder zonder ook maar een moment het contact met de reling te verliezen. Alles in mij zegt dat ik wil rennen, maar dat durf ik niet. Bang dat de constructie het niet houd. Louis vind het allemaal prachtig hier boven. Het is ook prachtig, dat moet ik toegeven. Maar ik wil nu een ding en dat is weer naar beneden, vaste vloer onder m’n voeten. Eindelijk bereiken we het andere wenteltrapje om mee beneden komen. Onderweg komt er verkeer omhoog. Om de drommel niet. Dit trapje is voor naar beneden en dus gá ik ook naar beneden. Zij in hun achteruit en ik er achteraan. Zo blij dat ik weer beneden sta!! Voldoende groen voor vandaag, tijd om water op te zoeken.
We lopen door richting het bekende ‘Nyhaven’. Een kanaal, uitgegraven rond 1672, om de koopvaardij direct met de binnenstad te verbinden. Sprookjesschrijver ‘H.C. Andersen, wie kent ‘m niet... woonde in Nyhaven op de nummers 18, 20 en 67. Het is een bijzonder mooi plekje wat ook de merken is aan de horden toeristen. De pandjes langs het kanaal zijn geverfd in verschillende frisse kleurtjes wat een heerlijke sfeer geeft samen met de volgepropte terrassen ervoor. Wij vermijden de terrassen maar doen het zoals de Kopenhagenaren zelf, halen een dik belegde bagel en een verse jus de orange in een van de zijstraatjes en nuttigen ‘m op, op het randje van de kade. ‘Just a happy moment’!!
Waar water is zijn ook rondvaartboten, net als hier langs het kanaal. Wij houden ervan. Alleen van deze boten met bijna 80 man erin gepropt worden wij niet blij. Lang leve Google; typ ‘rondvaart tour Kopenhagen’ en daar heb je ‘Hey Captain’! Een tour van een uurtje in een mooi sloepje met maximaal 10 man. Hoppa, dat is wat we zoeken. Via de site boeken we gelijk. Tegen vijf uur vertrekt ons sloepje. Over de prachtig nieuw aangelegde kade, langs het bijzonder moderne ‘Skuespilhuset’ theater, kuieren we op ons gemakje richting het lichtblauwe VW busje van ‘Hey Captain’ om ons te melden. We hebben nog even tijd voor een frisse versnapering en trakteren ons op een lekker koud drankje. We zijn beland op ‘Ofelia Plads’ een heerlijke plek om te relaxen. Kopenhagenaren komen hier na het werk of op hun vrije dag, leggen een handdoekje neer op de vlonders of settelen zichzelf in de relaxe strandstoelen. Genieten vervolgens van een hapje en een drankje, een verfrissende duik in het water of van life muziek. Vanaf hier vertrekken wij rond vijf uur met het sloepje. We hebben een alleraardigste kapitein. Het is een heerlijk tochtje, een gezellige ‘crew’ en de drankjes zijn inbegrepen, de tafel staat er vol mee en de kapitein verteld honderduit. Wat heeft Kopenhagen een prachtige verhalen.
We varen o.a. langs het voormalig presidentieel paleis, 'Christiansborg slot’ met een statue ervoor van Koning ‘zie ik je nog een keer’ te paard. Onze kapitein verteld dat, wanneer het paard zijn voorpoot in de lucht heeft, diegene gewond is geraakt in de strijd. Maar heeft het paard beide voorpoten in de lucht dan is diegene overleden in de strijd. Nooit geweten. Wel interessant.
Naast het presidentiële paleis ligt de ‘Borsen’, het ‘Wallstreet’ van Kopenhagen. Opvallend is dat het dak van de beurs een andere kleur heeft dan het prachtige torentje in het midden, gevormd door 3 in mekaar gedraaide draken, ter bescherming. Het blijkt dat tijdens de oorlog met Zweden de stad volledig was afgesloten. Waardoor er o.a. een tekort aan materiaal was voor munitie. Het materiaal op het dak van de beurs hebben ze allemaal omgesmolten tot kogels en vervangen voor iets anders, behalve het torentje. Vandaar het kleurverschil.
We varen verder en passeren aan onze linkerkant een prachtig laag, langgerekt gebouw. Het blijkt een oude loods te zijn geweest waar masten voor schepen zijn gemaakt. Hele bomen erin, prachtige masten eruit. Nu is het volledig gerestaureerd en opgedeeld in woningen. Volgens de kapitein zijn het de duurste woningen van de stad. Grappig feitje; tegenover het gebouw, aan de andere kant van het vaarwater, staan ook woningen maar deze zijn van de sociale verhuur. Nagenoeg dezelfde locatie, hetzelfde uitzicht... Frappant.
Om de hoek staat daarentegen een gigantisch gebouw. Ik vraag de kapitein wat dat is. Blijkt het een voormalige torpedo fabriek te zijn, ook omgebouwd tot appartementen. Ook heel indrukwekkend.
Naast de voormalige torpedofabriek liggen lage lange houten ‘schuren’. Prachtig onderhouden. Ook hier heeft de kapitein een mooi verhaal over. Tijdens een oorlog werd de voltalligheid Deense gevechtsvloot ingenomen. Een nieuwe vloot opbouwen zou veel te veel tijd kosten. Deze schuren lagen vol met kanonskogels. Kano’s met maar 1 bemanningslid en een aantal kanonskogels werden het water opgestuurd om de vloot terug te winnen. Hele horden kano’s werden erop afgestuurd. Voor de tegenstander was het moeilijk om zulke kleine objecten te raken. Waardoor de Denen de vloot weer terug konden veroveren. Geniaal!
We varen verder, in de verte torenen een aantal lange pijpen de lucht in. Het blijkt het afvalverwerkingsbedrijf te zijn. Wat het afval van Kopenhagen omzet in goedkope stroom. Helaas zitten ze met het probleem dat ze meer afval nodig hebben dan heel Kopenhagen produceert. Hierdoor zijn ze genoodzaakt afval in te kopen wat de stroom toch duurder maakt. Leuk plan, uitvoering iets minder.
Op de terugweg varen we langs een eenzaam schip langs de kade. Het blijkt hét jacht te zijn geweest van de laatste minister van de DDR. Opmerkelijk...
Dan zit onze rondvaart er al weer op, de tijd is omgevlogen! Het had wat ons betreft nog wel uren kunnen duren. Naar zulke verhalen kan ik eindeloos blijven luisteren.

We stappen de kade op en duiken de gezellige straatjes van Kopenhagen weer in. De geur van versgebakken wafels komt ons tegemoet. Op de hoek bij de blijkbaar o zo bekende ‘Vaffelbageren’ halen we een ijsje. De wafels worden zelf gebakken en gevouwen achter in de zaak en hangen dan ook door de hele zaak af te koelen. Het ijsje is echt smullen! Via de bijzondere ‘Inderhavensbroen’ lopen we het water over zo ‘Kopenhagen Street Food’ in. Een en al gezelligheid, verschillende eetstalletjes met een plein vol lange eettafels waar iedereen lekker zit te smullen. We hebben nog niet echt trek maar pakken wel even de sfeer mee. Het sfeertje loopt door de hoek om waar de kade weer vol ligt met genietende mensen. We settelen ons ertussen, beentjes over de rand, bungelend boven het water en kijken onze ogen uit. Bootjes varen langs, iedereen geniet van z’n meegebrachte wijntje of neemt een duik in het water. Halverwege de avond hobbelen we weer naar huis. Ons Mexicaanse eetstalletje in de ‘Tovernhalle’ is helaas net gesloten maar er naast zit nog een stalletje wat een paar gerechten serveert voor de ‘late night snack’. We delen een kipburger op een broodje. Het ziet er heerlijk uit! Ik weet niet wat er daarna gebeurde maar binnen ‘no time’ lijkt het op een slagveld. Maar dat doet niks af aan de smaak hoor. Onderweg pakken we nog een lekkere koffie to go mee. Thuis maken we het ons weer gemakkelijk. We zetten nog even Netflix aan en daarna Ziggo voor de Formule 1. We voelen ons écht thuis!!

Geschreven door Louis.en.kirstin.tripping