Vandaag een schitterde dag
Om 7.30 opgestaan en na een sigaretje koffie gezet en ontbijt gemaakt. We hebben samen naar Max Verstappen zitten kijken hoe deze naar de 3e plek reed. Om 8.30 was Ester om Ad te verzorgen. Hij heeft vanochtend veel pijn aan zijn rectum zodat hij maar even kon zitten. Misschien wordt het wat minder in de loop van de dag.
Rianne is na het ontbijt weer naar bed gegaan en heeft tot 12.00 uur geslapen. Na het wassen is Ad een dutje gaan doen zodat hij uitgerust zou zijn als we vanmiddag naar willen gaaan. Om 12.00 uur stelde ik voor om naar buiten te gaan. Hele discussie of we met de rolstoel of met de scootmobiel zouden gaan. Eer maar in de rolstoel proberen. Na 10 seconde wilde hij er al weer uit want hij kon niet meer zitten van de pijn.
Van alles geprobeerd. 2 kussens met een opening er tussen. Een nekkussen met de opening voor je nek waar zijn kont dan in paste. Niets hielp. Hij kon niet meer zitten. Een hevige huilbui tot gevolg. Het is weer een stap achteruit. Nu kan hij zelfs niet meer naar buiten. Sterker nog hij kan zijn bed niet meer uit.
Een heel gesprek gehad wat dan de consequenties zijn. Heel de dag op bed is niet wat hij wil. Meer morfine via een pomp wil hij ook niet. En euthanasie wil hij ook nog niet. De rest van de middag heeft daar over liggen piekeren. Van lieverlede viel hij in slaap en liep de koorts weer op en raakte hij van de wereld. Paar keer gevraagd of hij pijn had. Dat had hij niet. Dan kijkt hij mij aan maar zag mij niet. Lag met holle ogen voor zich uit te staren.
Om 16.30 kwam Dorothe en Wil. Zelf kon hij eten dus heeft Dorothe hem gevoerd.
Om 18.30 was Ester er weer om hem klaar te maken voor de nacht. Hij gaf heel slecht mee dus heeft Dorothe haar geholpen.
Rianne is de rest van de dag opgebleven maar is nog niet het vrouwtje. Ze heeft wel eten gemaakt. Dat mocht ik niet doen.
Verder een rustige avond. Ik heb besloten om de wekker te zetten omvannacht nog een keer bij hem te kijken.
Morgen neem ik het mee in het verslag.

Vandaag weer een stap in de richting van minder kunnen.
Tot morgen.

Geschreven door Camperreis2017