Dag 11: Saus - Maçanet de la Selva, 68 km zonnig 36 graden.
Via: El Partus - Camellera - Gerona en Sils.
Dag 12 : Maçanet de la Silva - Barcelona, 82 km, zonnig 38 graden.
Via : Hostalric - Sant Colonia - Granollers en Montornes del Valles.


In Spanje is het niet ongebruikelijk dat kinderen tot laat in de avond in restaurant, tapasbar of kroeg vrolijk mee-eten en wijn drinken. Moeten ze morgen niet naar school? Oké, het is nu 11 weken schoolvakantie, maar ook voor de vakantie mogen ze tot laat mee. In een schemerig hoekje van het eetcafé zag ik de jongeling ( jaar of 10?) zitten naast de volwassene (zijn vader?) achter een glas op een steeltje (wijn?). Het deed me denken aan vroeger toen mijn opa me rond mijn 9e meenam naar het café en me daar mijn eerste biertje liet proeven. Hij tilde me op de hoge kruk aan de toog en knikte naar de kastelein dat hij kon tappen. Daarna keek hij me recht aan en zei: “Eén ding, vertel het niet aan je vader en moeder.” Ik begreep het. Ik begreep dat ik het niet aan mijn ouders moest vertellen wilde ik weer mee mogen op zaterdagmiddag als hij na een week hard werken als metselaar in de bouw in het café met zijn borreltje op de rand van het biljard zijn caramboles wilde maken. Was het mijn opa die het leuk vond om met zijn oudste kleinzoon naar het café te gaan? Ik twijfel. Veel later vertelde mijn moeder me dat het mijn oma was die mij als jeugdige chaperonne meestuurde om te voorkomen dat hij niet veel te laat en beschonken thuis zou komen.l
Als je jong bent wordt er zoveel onzin verteld door mensen die maar één generatie langer leven en denken dat ze daardoor de wijsheid van eeuwen in pacht hebben. Oudere mensen zien voor de nieuwe generatie een leven voor zich dat zelf graag hadden willen hebben. Vroeger kwamen die wijsheden bij je binnen, je had geen referentiekader en je wereld was klein. De enige levenslessen op die jonge leeftijd waren die van je ouders en van de juf in de eerste en tweede klas. Anders dan nu was je op die leeftijd onwetend en gehoorzaam.
Dus dronk ik het biertje, te dorstig om de toekomst af te wachten.

Foto’s:
Hostalric met nog veel historie,
“Pyreneeën waren we heel makkelijk over heen gefietst”, volgens deze Nederlanders. Op de foto zag ik pas later de ondersteuning op hun kostbaar Santos fietsen.
Geheel in het geel.

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad