Noorwegen, Stavanger

Preikestolen

De laatste 2 dagen van Noorwegen doorgebracht in Stavanger. Hier begint de Lysefjord, volgens velen Noorwegen’s mooiste fjord. Lysefjord gaat 60 km landinwaarts, is op z’n diepst 300 meter en na 20km varen bevindt zich op 604 meter hoog boven op de rotswand één van wereld’s spectaculairste uitzichtpunt Preikestolen (preekstoel). De bezienswaardigheid is alleen door middel van een met stenen gemarkeerde wandelroute bereikbaar. De eerste dag de Lysefjord in gevaren en in de hoogte de Preikestolen klif gezien. Meteen na de boottocht een trip geregeld voor de volgende dag naar deze bijzondere bezienswaardigheid.

Angst

We lijken allemaal ernstig besmet met het veiligheidsvirus. In een bastion van bedachtzaamheid komen we tot de conclusie dat maximale veiligheid onze hoogste prioriteit heeft. Als het gaat om veilig op straat te lopen zonder beroofd of overreden te worden of de angst om na een gecompliceerde operatie niet weer opgelucht wakker te worden kan ik me daar alles bij voorstellen. Maar inmiddels moet werkelijk alles veilig zijn. We zijn allergisch geworden voor het meest minimale risico. Omgeven door airbags, kniebeschermers, kinderzitjes, fietshelmen zijn we doodsbang voor onveiligheid. Veiligheid als excuus of als goedkope smoes: de trein heeft vertraging want “uw veiligheid komt op de eerste plaats” en de weg is afgesloten “voor je eigen veiligheid”. We smachten naar een veilige wereld en in misschien wel de meest veilige periode in de geschiedenis van de mensheid is veiligheid een collectieve obsessie geworden.
Nou kan ik jullie wel verklappen dat ik zelden bang ben, maar dat klinkt te stoer. Het draait niet alleen om mij in het leven, leer dat nou toch eens. Bang voor het onbekende ben ik in ieder geval niet. Angst is een basis emotie en die emotie is bij mij gewoon wat minder goed ontwikkeld. Toch boven op Preikestolen durfde ik de rand van de afgrond slechts tot één meter te naderen. Zo dicht ben ik nog nooit bij de dood geweest.

https://youtu.be/gXIbFXR6RqU

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad

17 jul 2019Noorwegen 4

21 jul 2019Schotland 1

Al 11 reacties bij dit reisverslag

Zit naar de tijdrit te kijken en lees je verhaal!Het was weer genieten🚴🏿‍♂️Groet vanuit Haarlem
Hanneke 2019-07-19 15:50:08

Ziet er prachtig uit Ton. En wat angst betreft. Die heb ik wel met hoogstes. Ik word al misselijk als ik in een bord soep kijk. 🙈 Have fun nog daar.
Henk 2019-07-19 16:30:23

Prachtig uitzicht en zeker de klim waard. Op naar de Schotse hooglanden✈️ 🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿 🐂
Myrna 2019-07-19 16:43:23

Nu eindelijk tijd om te schrijven. Angsten bij vele die de 4Daagse van Nijmegen lopen 50,40 en 30 kilometers halen we de vierde dag, vrijdag 19 juli voor 18.00 uur? De pijn van de verzuring in het lijf en de benen. Niet te vergeten de blaren!!!! Voor jou mogelijk niet bekend. Maar zo ken je allemaal wel het gevoel van angsten haal ik de eindstreep? Al de angsten zijn om te overwinnen. Jij doet het in je eentje en de 41.235 wandelaars worden door het publiek gedragen op de Via Gladiola. Wat jij weer in de benen hebt en nog even door gaat is ook een bos gladiolen waardig. (Hou je te goed). Bij mij komen de mooie herinneringen naar boven dat we met de Procyon ons schip daar in het Lysefjord voor anker hebben gelegen. Heb weer genoten van je schrijven en bijzondere foto’s. Op naar de volgende rustplaats. Toedeloe.
Jeanne 2019-07-19 20:18:15

Mooie foto's en veel moed.
Lida 2019-07-19 20:47:43

Ik vind een meter afstand al heel moedig... Zoet er allemaal mooi uit!
Natascha 2019-07-19 21:03:17

En weer: indrukwekkend!
Peter en Marja van den Bor 2019-07-19 23:29:45

Wat een 'Wauw' ervaring. Ik zou trillende benen gehad hebben de klim niet eens aangedurfd hebben 🙀
Patricia 2019-07-20 09:03:23

Mijn god hoe humoristisch je dit weer beschrijft, prachtig!
arthur 2019-07-21 09:06:33

Ton, voor mij ben je een held! Eén meter van de rand? Ik word al beroerd van het idee en de zeer suggestieve laatste foto. HELP!!!
Marleen Verkruisen 2019-07-21 14:17:47