Dag 8: Béziers - Fitou, 96 km, zonnig 34 graden.
Via: Columbines - Coursan en Narbonne.
Dag 9: Fitou - Céret, 89 km, zonnig 34 graden.
Via: Perpignan - Toulouses - Canohes - Pontella - Trouillas en Le Boulou
Dag 10: Céret - Saus 78 km, zonnig 36 graden.
Via: La Jonguera - Pont de Molins - Figueres - Garigas en Camallera.


Bespiegeling
In Béziers zat ik een paar dagen geleden eenzaam in een overbelichte nieuwbouwbrasserie met kunststof tafeltjes aan een smakeloze vegaburger met frites en een glas rode wijn.
Ik ben een week geleden uit Nederland vertrokken en ver van alle rumoer, maar nog niet helemaal los van mijn homeland. En of het nou door de streekwijn uit de Languedoc kwam weet ik niet, maar ineens werd ik meegevoerd door de gedachte dat de zwakke kanten van de mens me heimelijk meer boeien dan de goeie.
De afgelopen maanden zag ik een uitbarsting van veroordelingen over racisme in voetbalstadions, seksueel wangedrag in reality-tv-shows en een foute opmerkingen in de politieke arena. De verontwaardiging is terecht, en toch ben ik intussen allergisch voor massaal vertoon van morele rechtschapenheid. De massahysterie geeft mij een vieze nasmaak. De schande, het opgestoken vingertje. De politiek correcte gutmensch is goed, maar ook hemeltergend saai en voorspelbaar. Gelukkig In de cancelcultuur gedragen discussies zich vaak als vuurwerk: veel bombarie, veel lawaai, maar ook weer snel uitgedoofd.

Hier één witregel, zodat je even kunt nadenken of je het tot nu toe met me eens of oneens bent.
Tijdens mijn Corona quarantaine rond de kerstdagen heb ik voor de tweede maal alle vijf seizoenen van de Amerikaanse Netflix-serie Breaking Bad gekeken. De serie werkt als een vaccin tegen de verstikkende en geestdodende vroomheid van deze tijd. Scheikundeleraar Walter White krijgt longkanker, heeft niet lang meer te leven en gaat de verboden drug methamfetamine produceren om zijn gezin niet zonder geld achter te laten. Het gaat van kwaad tot erger. Het aantal doden waaraan Walt direct en indirect schuldig is is groot. White infecteert iedereen in zijn omgeving. Hij sleept zijn vrouw mee in zijn leugens. En ook wij, kijkers op de bank, gaan mee in zijn morele verontschuldigingen. Hij doet het voor zijn gezin; beter dat een terminale huisvader met goede bedoelingen er geld aan verdient dan gewelddadige drugsbazen, enzovoorts. We zijn opgelucht als hij ontsnapt aan de drugspolitie. Ons geweten blijkt van elastiek en ook al wordt het steeds verder opgerekt, het knapt niet.
Natuurlijk, het is fictie, maar onze medeplichtigheid is echt. Het is briljant, hoe de scenarioschrijver onze zwakke kanten aanspreekt en manipuleert. Hij had waarschijnlijk gedacht dat het na een stuk of 10 afleveringen wel op zou zijn met de sympathie voor Walt. Tot zijn verbazing was dat niet zo, ook al wordt de serie zwarter en zwarter. Walt - dat zijn wij, bedenk ik me.
Iedereen heeft zijn zwakheden en dat moet zijn waarom ik de zenuwen krijg elke keer als de gemoederen verhit raken over een misstand van de dag. Racistische scheldpartijen en seksueel wangedrag moeten worden afgekeurd, maar bespaar me de golf van morele superioriteit die in zulke gevallen maatschappij en media overspoelt. Het heeft iets aanmatigends.
Ik herinner me een kranten-onderzoek waaruit bleek dat veel abonnees de meeste waardering hadden voor columnisten die geregeld anderen tot aan de enkels afzaagden. Of denk eens aan de jaarlijkse “the Roast of”, het tv programma waarin BN-ers zich publiekelijk laten vernederen. Niets zo amusant als vanaf de tribune van het Colosseum de leeuwen hun verslindende werk te zien doen. Kennelijk houden we een bloeddorstig trekje.
Laten we durven ook het slechte in onszelf te zoeken: naijver, wraakzucht, opportunisme, hebzucht, kwaadsprekerij, leedvermaak, schijnheiligheid. Als zo'n exercitie leidt tot wat meer bescheidenheid en deemoed bij ophef over anderen, is er iets gewonnen.
Aldus mijn gedachten op een sombere maandagavond in een Franse brasserie.
‘Madame, heeft u nog een petite rouge?’

Foto's: beklimming naar Frans - Spaanse grens en het Dali Museum in Figueres.
Over de Pyreneeën in dit filmpje:

https://youtube.com/watch?v=3KqjMSRDKNI&feature=share

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad