Wat ga ik allemaal meenemen. Zo min mogelijk want 't moet passen in de fietstassen, maar aan de ander kant moet ik er 5 weken mee overbruggen. Maar eens kijken wat andere Santiago-gangers als bagage op en aan hun fietsen hadden bevestigd. Als je van plan bent om te overnachten in de herbergen of refugio's hoef je geen tent en bedje mee te nemen, dat scheelt zo'n 4 - 6 kg. Maar het idee om met 20 man in één slaapzaal met stapelbedden te luisteren naar snurkende, kuchende en andere verstorende geluiden overtuigde me om in m'n tentje te slapen. Als het veel zou gaan regenen kon ik altijd nog uitwijken naar 'n kamer in 'n hotel, B&B of Gite. Alle bagage die ik heb meegenomen weegt 28 kg, een foto ervan heeft bij P. op haar FB pagina gestaan. Ik wist dat het meer was dan wat er door andere reizigers wordt geadviseerd, maar ik kon geen artikelen schappen van mijn paklijst.
Inmiddels ben ik door schade en schande wijzer geworden. In Accous voor de beklimming van de Col du Somport heb ik op de stoep van het lokale postkantoor mijn tassen leeggeschud en 'n kartonnen doos gevuld met zogenaamde onmisbare spullen voor verzending naar huis.

Na de zware rit op zaterdag had ik op zondag 'n rustdag ingelast in Jaca. Eerst op 't terras van het Pilgrams Café een overdadig English breakfast genuttigd. Vervolgens in het park mijn tent gedroogd, wat onderhoud aan de fiets en 'n wasje gedaan: kleding en telefoon. Telefoon? Ja, TELEFOON. In de wasbak rijkelijk met een schuimend sopje gevuld duwde ik m'n fietsbroek meerdere keren onder en voor een goed schoon resultaat wreef ik het textiel tegen elkaar. Toen voelde ik 't. Meer dan 'n halve minuut moet hij onder water zijn geweest. De eerste gedachte was aan mijn moeder die ik in een ver verleden hoorde zeggen “Tonnie, je moet je zakken leegmaken voor je kleding in de wasmand gooit”.
De telefoon ontmanteld, deksel eraf, batterij en simkaart eruit en vervolgens het kale apparaat met duct tape op de vensterbank buiten in de zon geplakt. De volgende dag tijdens het fietsen de telefoon op mijn stuurtas geplakt voor maximale zon en wind.
24 uur later weer opgestart en … VIVA SAMSUNG.
Verbeeld ik het me of is het scherm nog beter leesbaar?

Maandag en dinsdag in totaal zo'n 190 km in westelijke richting gefietst. Behalve veel klimmen en dalen tussen 400 en 650 m hoogte is het landschap niet erg bijzonder. Enorme uitgestrekte graanvelden vóór, achter, links en rechts. Piepkleine dorpjes tegen de hellingen geplakt en dan weer graan.
Wat wel bijzonder was is de nauwe kloof van Lumbier. Je wandelt of fietst door een uit de rotsen gehouwen tunnel van ongeveer 150 m lengte, waarin het pikdonker is. Dan wordt de uitgang zichtbaar en ben je plots beland in 'n wonderlijke kloof door 'n natuurgebied.
Excuses voor de schokkerige beelden. Hobbelig smal grindpad, één hand sturen en links is het erg diep. De vale gieren met nesten hoog tegen de steile rotswanden wilden helaas niet op het filmpje.

https://m.youtube.com/watch?v=-FGCKKCAXRI

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad