Vandaag is het na 4 dagen met regen en temperaturen overdag tussen 12 en 15 graden weer eens droog. De temperatuur loopt aan het eind van de ochtend weer op naar 20 graden. Mijn routeboekje vermeldt dat de reiziger gaat genieten van een tocht door een mooie streek. Het klopt, het landschap is buitengewoon fraai van compositie en wordt ook nog eens schitterend belicht door bundels lichtstralen die door gaten in de wolken vallen. Met het weggummen van een enkel hedendaags bouwsel zou het een werk van landschapsschilder Jacob van Ruysdael kunnen zijn.
Kastelen en ommuurde burchten, overal aanwezig in het rijkbegroeide landschap, bewaren de herinnering aan de voorbije grootheid van het Duitse Keizerrijk, waarin machthebbers regeerden met de rug naar hun onderdanen.
Het blijft natuurlijk waar dat geschiedenis een interpretatie van de feiten is. En dat er altijd een geschiedenis is waar dezelfde feiten een ander gezicht hebben.

Verderop in het bos moet ik stoppen omdat een groep mensen vlak voor me van een onverhard zijpad mijn fietspad oploopt.
Tussen de bomen zie ik houten keten en banken aan tafels tussen de bomen staan, aan een paal wappert de Duitse driekleur. Op een bemost, houten bord lees ik dat deze beschutte plek een pleisterplaats voor natuurvrienden is. Hoewel ik vaart verminder en bijna stilsta, stapt een stevige kerel met camouflage kleding voor mijn fiets en houdt zijn linkerhand op mijn fietsstuur. Zijn opgestoken vlakke andere hand is daardoor een overbodig stopgebaar geworden. “Hè, doe eens even normaal” wil ik zeggen, maar dat doe ik niet. Hij blijft me strak aankijken met een blik die het midden houdt tussen nieuwsgierig en argwanend, een houding waaruit blijkt dat hij op zijn hoede is.
En dan zie ik ze van dichtbij. Hoofdzakelijk ouderen in allerlei kleuren groen gestoken met de serieuze blik en het uiterlijk van iemand die een oppassend leven heeft geleid, zonder excessen. Een leven van volkorenbrood, karnemelk en onbespoten groenten met vele wandeltochten door natuurgebieden.
De groene, plastic capes die ze aanhebben zijn voor de zogenaamde camouflage. Alsof het zo’n dier iets zou kunnen schelen wat voor kleding je aantrekt wanneer je het toch voortdurend verstoord en voor de voeten loopt.

Eisenach
https://youtu.be/htBFbXl985k

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad