THERMEN
De Romeinen besteedden aandacht aan hun persoonlijke verzorging en gezondheid. Bij de grote legerkampen overal langs de grenzen van het grote Romeinse Rijk bouwden ze thermen, grote badhuizen die in verschillende ruimtes waren onderverdeeld. Kleedruimtes, koud-. lauw- en warmwater zalen, maar ook een zweetruimte - te vergelijken met een sauna - en een ruimte waar je je kon laten behandelen door een geneesheer, masseur of kapper.
De verwarming vond plaats door middel ovens in een stookruimte, waarmee het water voor de bassins en bekkens werd verwarmd en waarvandaan hete lucht door een systeem onder de vloeren van de verwarmde badruimtes werd geleid en via holle stenen door de wanden.
Het gebruikte water werd dan meestal naar een latrine geleid op het terrein van de thermen. In de latrine waren banken met gaten waarop men plaats kon nemen om zijn behoefte te doen. Een rij stenen zittingen met een gat om op te zitten. Aan de voorzijde was ook nog een kleine sleuf te vinden.Ongeveer een meter onder de banken stroomde het water dat uit de thermen afkomstig was en verder werd afgevoerd naar een rivier. Na de ‘boodschap’ werd door de sleuf een spons aan een stok gestoken zodat het onderlichaam enigszins gereinigd werd. Het gebruik van de latrine was geen privé aangelegenheid.


KACHEL
Het was beter geweest van niet, er waren duidelijk aanwijsbare momenten waarop het voor­komen had kunnen worden, maar nu was het wat het was, en wat het was, was dat ik dronken was. Écht: toeter. Dronken in een staat waarin je alleen nog spreekt in absolute waarden die gepaard gaan met gulle gebaren en wijde armen. De terugweg naar mijn hotel strekte zich in tweevoud voor me uit, dansend. Soms volgde ik de linker, dan weer de rechter, wankelend steeds lantaarnpalen ontwijkend.
Later die nacht ging het erom zo onbeweeglijk mogelijk te blijven, diep regelmatig te ademen en ondertussen te proberen om mijn ogen een rustpunt te laten vinden op het draaiende plafond om zo de misselijkheid te onderdrukken. Ik had ik een beetje spijt (niet te veel) dat ik s-avonds nog wat aangeboden biertjes had gedronken na de eerdere halve liters die middag op het terras (Het duurde even voor ik doorhad dat je een bierviltje op je lege glas moet leggen als je niet meer wil worden volgetapt) Vervolgens de Rotwein tijdens de maaltijd met een afsluitende Slivovitsj. Waar was de firewall gebleven die overmatige consumptie had moeten voorkomen? Komt dat doordat je door alcohol langzamerhand een ander persoon wordt? Of brengt de drank juist je ware aard naar boven? Ik herinnerde me hoe ik, struikelend over de treden van het hotelbordes, door de receptionist werd opgeraapt, in lift werd gezet naar de juiste verdieping. Hoe ik vervolgens in de lift opnieuw ‘We all live in a yellow submarine’ inzette en baldadig op het gele alarmknopje drukte.
Op de ochtend na een veelbewogen nacht moest er gereisd worden. Zo’n moment waarop elke verplichting een ondraaglijk juk lijkt. Op een slechte ochtend als deze zie ik het spoedige en terechte einde van alles. Zonder een mogelijkheid om te schuilen sjokte ik narrig door de miezerregen naar het verder gelegen fietsenhok om de tocht te hervatten en mijn taak als uw reisverslaggever te vervullen Toen hoorde ik uit de verte de zoete, droevige klanken van het Ave Maria. Maria Callas, gokte ik, maar de betoverende vrouwenstem haperde even na een verkeerd piano-akkoord. De zangeres kuchte, en ging toen weer door. Het wonder geschiedde live, ergens achter een raam dat ik niet kon ontdekken.
Ik stond stil en luisterde. Dit maakte het nog veel mooier. Eerst was ik gewoon een meeluisteraar, nu vormde ik in mijn eentje het publiek van iemand die dat niet wist. Wat misschien maar beter was, want het zal geen fraai gezicht geweest zijn, zo’n natte, katerige man die met mistige ogen speurde naar de herkomst van een .geluid dat zijn gemoed omwoelde en de dag onherroepelijk een nieuwe wending gaf.


P.s. wat begon met miezerregen 14 gr. eindigde 118 km verder met zonneschijn 33 gr.

Foto’s:
1 t/m 4. opgegraven restanten van thermen, tussen de gemetselde stenen waarop de vloer rustte, kon de warmen lucht stromen.
5. resten van latrine
6. komen en gaan
.

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad