In Frankrijk zag je de lopers nog niet zoveel, maar in de ruime week dat ik nu door Spanje fiets passeer ik er dagelijks tientallen. Het zijn er in werkelijkheid honderden maar die blijven buiten beeld omdat hun pad en mijn weg vaak niet dicht naast elkaar lopen. De grootste groep is vrouw in de leeftijd 20 - 30 jaar. Spaans, Italiaans, Iers, Duits, maar ook Amerikanen en Aziaten waaronder veel Koreanen.
Een paar dagen geleden stond het hotel waar ik verbleef recht tegenover een Albergue. Ik raakte na het eten op het terras in gesprek met een groepje van 6 jonge vrouwen en 2 jonge mannen, die na de groepsmaaltijd in de Albergue nog een koffie bestelden. De nationaliteiten die ik eerder noemde klopten.
Waarom ze Camino doen leverde vele, niet altijd even duidelijke, antwoorden op.

De dagelijkse zorgen worden een tijd lang opzij gezet. Dat lukt niet in een paar dagen; voor die omschakeling heb je een langere tijd nodig.
Je moet afstand kunnen nemen van de eigen leefwereld en daarvoor moet je ook afscheid nemen van vrienden en familie.
Om open te kunnen staan voor diepere ervaringen en je niet te laten afleiden door het maken van plannen bij thuiskomst moet de tocht weken duren.
Het verwerken van een groot verdriet kan de reden zijn om te vertrekken. Of onderweg 'n antwoord krijgen op belangrijke vraag.
Dan is een groep die gaat voor het onbekende, het avontuur. Niet weten waar je aan het eind van de dag terecht komt. Aankomen als vreemdeling en de volgende dag weer vertrekken voor 'n nieuw avontuur.
Of diegenen die een sportieve prestatie willen leveren, grote inspanning met weinig comfort. En dan nog cultureel-historisch geïnteresseerden. Om religieuze redenen de bedevaart naar Santiago de Compostella maken heb ik die avond niet gehoord.
Mijn reden komt het dichts bij het onverwachte avontuur, de cultuur en om een periode in m'n leven af te sluiten.
Veruit de meesten lopen vanaf de Frans-Spaanse grens. Ik heb ze zien lopen met honden, een ezel, een paard. Vanmiddag werd ik gepasseerd door 'n groepje Zwitsers die met tractoren op weg waren. Er zijn niet veel fietsers en als je de Spaanse mountainbikers die met als bagage 'n piepklein rugzakje over de paden raggen niet meerekent, kun je ze op de vingers van één hand tellen.

https://m.youtube.com/watch?v=P9xKCkqE5IY


Van vorige week in Frankrijk nog een filmpje van 'n straatfeestje en gisteren 'n roadblock.

https://m.youtube.com/watch?v=aPHEQ8w6rz0

https://m.youtube.com/watch?v=fzOl41PZplg

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad