Vrijdag
Afgelopen vrijdag was een vlucht met de Noorse luchtvaartmaatschappij Widerøe gepland. Omdat de vlucht van Stavanger naar het Schotse Aberdeen zou vertrekken om 15.30 uur en omdat het vervoer van fietsen en tassen nogal wat meer tijd vraagt, waren Pierre en ik op tijd van de camping naar het vliegveld vertrokken. Rond 12.00 uur stonden we vertrekhal de fietsen te ontmantelen: voorwiel, spiegeltje en trappers eraf, banden leeg, stuur dwars. Dit alles op aanwijzingen van een bagagemedewerker. Tent, helm en opvouwbaar stoeltje achterop de bagagedrager vastgeplakt. Met een rol duct tape de 4 tassen aan elkaar geplakt tot een geheel en geseald met 60 m huishoudfolie, labels eraan en helemaal klaar voor de vlucht. Komt er een meneer van SAS zonder geel hesje, maar keurig in een antraciet kostuum langs en zegt als eerste: “wij vervoeren geen fietsen”. Geheel verrast antwoorden wij: “we hebben gereserveerd, betaald en bevestigd gekregen dat er een fiets als extra bagage meegaat”. Eén van ons moet hem volgen en hij gaat uitgebreid checken of voor deze extra bagage is betaald. Inmiddels is er nog 20 minuten tot boarding time.
Of ik wilde volgen naar incheck balie, waar hij zegt dat wij te weinig labels hebben en dubbelcheckt bij een incheck medewerker of er extra is geboekt. Nog 10 minuten tot boarding time. Als de administratie orde is bevonden zegt hij dat er niets op de bagagedrager van de fiets mag. Dus tent en stoeltje eraf. Kan niet mee als handbagage en moet daarom snel aan de ruimbagage worden bevestigd. Ondertussen meldt hij dat er meer lucht uit de banden moet en terwijl hij die zin heeft uitgesproken gaat hij verder met: “Jullie kunnen niet meer mee, boarding is nu gesloten. Hoewel ik het liefst wil ontploffen, zeg ik dat wij ruim € 400 hebben betaald en niet accepteren dat er nieuw ticket voor de volgende dag moet worden gekocht. Het valt me op dat ik mezelf al pratend kan overtuigen van de juistheid van de argumentatie terwijl ik als ik aan de zinnen begin daar nog niet zeker van ben. Hij draait hij zich om en loopt weg. Ik loop hem na en vraag waar hij was toen wij uren in de vertrekhal aan het demonteren en voorbereiden waren..Ik sla nu vijf minuten conversatie over. censuur
Zaterdag 14.05 uur een nieuwe poging zonder bijbetaling Noorwegen te verlaten met Widerøe.

Zaterdag
Omdat de vlucht om 14.05 uur gaat vertrekken, fietsen we ruim op tijd van de camping in de regen naar het 18 km verder gelegen vliegveld van Stavanger.
We zijn inmiddels bekend op het kleine vliegveld als de twee rare kwibussen die met volgepakte fietsen door de vertrekhal heen en weer lopen.
Bij binnenkomst om 10.30 uur worden we opgewacht door een service medewerkster van de maatschappij met de mededeling dat er slecht nieuws is: “de vlucht is geannuleerd”. Ze stond het uit te leggen met het vuur van een bekeerlinge. Het was de vorige dag al bekend, maar door een fout is ons dat niet bekend gemaakt via e-mail, sms of gewoon telefonisch. Ik schrijf dit nu vanaf mijn kamer in het hotel Scandic op de luchthaven. De kamer, diner en ontbijt worden vergoed. Van de de diner vergoeding van 150 Noorse kronen ( 15,60 euro ) hebben we net één biertje kunnen betalen van € 13,-.

Zondag
Langzamerhand weet bijna iedereen op het kleine vliegveld van onze poging om Schotland te bereiken. We krijgen speciale begeleiding van 2 medewerkers en na een kwartiertje heen en weer bellen met beveiliging en bagageafhandeling krijgen we de labels voor fiets en de boarding pass. “Aberdeen, here we come”.


Foto’s
1. Sverd I fjell ( zwaarden in rots).
Hier maakte Harald Veelhaar in 872 van Noorwegen één koninkrijk. De zwaarden symboliseren vrede, eenheid en vrijheid.
2. voorbereiding.
3. zorgvuldig vervoer.

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad