Garmisch-Partenkirche
Zondag reed ik met regenachtig weer de laatste 40 kilometer naar Garmisch Partenkirchen. De dag erna wilde in dit mondaine Duitse ski-oord een rustdag nemen. Dan zou ik ook weer Pierre Van der Linden ontmoeten die een paar dagen na mijn vertrek uit zijn woonplaats Helmond vertrok. Met Pierre, die ik vorig jaar op mijn Santiago reis ontmoette, heb ik daarna contact onderhouden. Laat in de middag op deze zondag kwam hij aan op dezelfde camping als waar ik eerder die middag doorweekt was gearriveerd. 's- avonds tijdens het eten hebben de afspraak gemaakt de volgende dag samen Garmisch-Partenkirchen te bekijken. De dorpen Garmisch en Partenkirchen werden in 1935 op bevel van Hitler samengevoegd tot één gemeente vanwege de Olympische Winterspelen die het jaar daarop zouden plaatsvinden.
Natuurlijk wilden we de grote spring-schans zien waar ze jaarlijk op nieuwjaarsdag vanaf vliegen tot zo'n 125 meter ver.
Maar bijzonder spectaculair was daarna de Partnachklamm. Dit natuurmonument is ooit ontstaan door de rivier Partnach die een tot 80 meter diepe, soms maar een meter brede kloof in het gesteente uitgeslepen. Boven het woeste water, is soms door donkere tunnels, een wandelpad in rotste uitgehakt.


https://youtu.be/psnZMgD75KU

https://youtu.be/9E4Ay5Gi4Lw

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad