Duitsland /Tsjechië
Tsjechië, Ejpovice
In Creuzberg, voormalig Oost-Duitsland, drink ik een biertje in een plaatselijk Gasthof. Er wordt me een biertje aangeboden en een stoel aan een andere tafel. Rond de tafel zit een - wat naderhand blijkt - complete familie, eigenaar van dit Gasthof/Pension. Een echtpaar van mijn leeftijd, hun kinderen van rond de dertig en kleinkinderen ( peuters).
"Mijn generatie had toch wel veel weemoed naar het vorige leven in Oost-Duitsland, veel rustiger en vriendelijker en met aandacht voor mens en natuur". Ze vonden dat ze waren leeggeroofd en overdonderd door de marketing en bedrijven uit het westen. Hun kleding was nog steeds zoals in onze jaren 50, grijs en een beetje versleten. Wie de film Goodbye Lenin heeft gezien, herkent deze beschrijving wel. Ze spreken Russisch en geen Engels en gingen vroeger op vakantie in Schneeberg en Tsjechië.
De dertigers kom je in twee smaken tegen: werkeloos of fanatiek werkend. De eersten zorgen voor veel onrust en "rechtse oproer". Dat is ook wel enigszins te begrijpen als je daar rondfiets tussen de verlaten fabrieken en stille dorpen.
"Onze" dertigers was van het aanpakken type: had een website, verhuurde fietsen en kano's, was bezig met vakantiekampen etc.
En de kleintjes, de derde generatie, dat worden gewone Duitsers.
"Maar jij dan" verschoven ze hierna de aandacht naar mij "geboren in het westen en vrij in je doen en laten." "Nou", antwoorde ik "ook ik moet me aan regels houden." Een gemeenplaats, die onvoldoende weergaf wat ik bedoelde. Om de verschillen in vrijheid en ongebondenheid 50 jaar geleden, mijn zestiger jaren en hun DDR discipline, niet al te groot te laten wezen bagatelliseerde ik de grote vrijheden uit mijn tijd. Liegen is soms rekening houden met andermans gevoeligheden, veelal een middel om conflicten te vermijden en daarom in die situaties toegestaan.
De oudere man lachte wat schamper; ik had 'm niet kunnen overtuigen, maar ik liet het erbij. De behoefte om in een discussie met feitenkennis als winnaar uit de bus te komen is verdwenen.
Filmpje Cheb
https://youtu.be/lyWGj-x-_do
Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad
Al 4 reacties bij dit reisverslag
Al lezende realiseer ik mij weer dat ik mezelf gelukkig prijs dat mijn wieg in Nederland heeft gestaan. Nederlandse vrijheid, soms met wat veel regels, is een groot goed.
Patricia 2018-06-30 08:22:34
Ton, wat gaan je vingers weer over de toetsen om je ervaringen te delen met ons. Als reactie op je schrijven voel ik met Patricia mee. Vandaag de Veteranen te Den Haag. Morgen 1 juli ga ik dan naar Amsterdam. We herdenken dan de de dag van de afschafing van het Nederlandse slavernij in 1863. Met het Keti-Koti dialoogontbijt.
Jeanne 2018-06-30 08:51:08
Hallo Ton, toch mag ik die verhalen van die gewezen Oostblok Landen graag aanhoren ( mijn collega's) en als je dan vertelt dat je moest opletten wat je zei, omdat je anders op zijn zachtst vast komt te zitten, omzeilen ze dat onderwerp met, vroeger was het toch beter. Wat dat betreft verschilt het westen en oosten toch niet zoveel Groet Arthur
Arthur 2018-06-30 09:59:57
Heel herkenbaar, heb in voormalige Oostbloklanden mezelf regelmatig moeten verdedigen omdat men dacht dat er hier alleen maar gedronken en gefeest werd.....
Natascha 2018-06-30 17:44:28
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
