ABIJ VAN MELK
Melk is een stadje aan de Donau. Melk is een van de grootste toeristische trekpleisters van Oostenrijk doordat in dit kleine plaatsje een wereldberoemd klooster is gevestigd: de Abdij van Melk. De barokke abdij heeft meer weg van een paleis dan van een klooster. Het gebouw is groot, 325 bij 250 meter, ruim 8 hectare. Als je voor de poort staat is dankzij de overweldigende barokke stijl er niet veel moeite voor nodig te denken dat je voor de poort staat van een groot keizerlijk paleis. Op het kleine balkon boven de poort kon de abt van het klooster zijn vaak koninklijke gasten begroeten. Via een royale binnenplaats kom je in het museum van de abdij, dat langs een bijna 200 meter lange gang is gelegen. 11 zalen met kunst en en relikwieën op een indrukwekkende manier vormgegeven. Aansluitend op het museum loop je door de ‘Marmorsaal’, bedoelt als feest- en eetzaal voor vorsten en hun gasten wanneer ze op bezoek waren, pur barokstijl. De benedictijnse monniken aten in andere, kariger ingerichte zalen. Verlaat je de zaal, dan sta je weer buiten op een hooggelegen terras met prachtig uitzicht op het plaatsje, de Donau en het omliggende landschap. Een nieuw hoogtepunt is de bibliotheek van de abdij, die je aan het eind van het terras kunt binnengaan. Niet het rijk met fresco’s versierde plafond, maar de wanden vol met een indrukwekkende verzameling van bijna tweeduizend historische, met de hand geschreven boeken, de oudste uit de 9e eeuw, vallen als eerste op. En als je denkt het dan wel te hebben gezien wat pracht en praal betreft, kom je in de kerk van de abdij. Marmer, bladgoud, wandschilderingen, grote schilderijen en de hoge koepel van de kerk met één en al fresco’s, je weet niet meer waar je moet kijken. Daarna kun je ogen rust gunnen in de schitterend aangelegde tuinen.
Weer op de fiets bedacht ik, wat moeten de monniken die het plaveisel van de kloostergang hebben uitgesleten met hun voetstappen hebben bedacht bij het zicht op al de rijkdom vanuit hun eigen karige ingerichte cellen. Dat het buiten hun eenvoudige bestaan kermis is? Dat het grauwe kloosterleven niet rijmt met de hemel?

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad