In een gestreept, lycra wielershirt met reclameopdruk, zit een gezette vijftiger in de schaduw op het terras van het enige café aan het dorpsplein. Ook hier hebben de Duitse senioren de racefiets ontdekt. Het hoofd rood verbrand, futuristische racebril in het haar geschoven, zwart glimmende wielerbroek en de voeten gestoken in wielerschoenen met toeclips.
Het terras ziet uit op een kleine fontein met eromheen stenen banken, waaraan schaduw wordt geboden door enkele platanen. Mijn fiets heb ik tegen een boom gezet.

"Unterwegs nach?” hoor ik ‘m op korte toon vragen terwijl hij een knikje richting de volgepakte fiets maakt.
Ik verberg mijn routeboekje onder de drankenkaart om me niet als buitenlandse fietstoerist te profileren en antwoord “Prag und Berlin”.
Als ik in Frankrijk ben wil ik het liefst een Fransoos zijn, zoals ik een Italiaan in Italië wil zijn.
Vorig jaar nog wilde ik leren hoe je Italiaans gedrag tijdens een verhitte discussie na kan bootsen.
We kennen de beelden wel van de film, maar gezeten op een Romeins terras en live en van dichtbij te zien wat er gebeurt met handen, armen en gezichtsuitdrukkingen - als een stellige bewering wordt ondersteund - is "la cose reale" (red. the real thing).
Neem nou de gebaarklassieker: vingers en duim aaneengesloten ter hoogte van de mond en dan de hand trapsgewijs omhoog bewegen. Of handen met gespreide vingers licht schokkend omhoog steken waarbij de blik op de hemel wordt gericht. Wat kan het een taal verrijken.
Na wat oefening ben ik het gesticuleren meester, nu de bijbehorende intonatie nog.
Probeer het zelf maar eens. Met een beetje oefening kan jij dan ook met goed fatsoen ongegeneerd op een terras in Rome, Florence of Milaan zitten.
In Duitsland heb ik dat niet. Hier heb ik een ander belang. Ik speel het wel even mee door zo Duits mogelijk te kijken, maar hij heeft al gemerkt dat ik geen landgenoot ben.
“Ach so die Niederlande” zegt hij peinzend, slaat zijn ogen neer en begint na een kleine pauze uitgebreid te vertellen over al het schoons dat ik onderweg naar het oosten nog zal tegenkomen.

Naar Nederlanders toe hebben Duitsers iets nederigs. Dat heeft nog steeds van alles te maken met een grote gebeurtenis uit de vorige eeuw. Het is allemaal heel subtiel en je moet je grenzen kennen, maar als je het goed uitbuit heb je een fantastisch verblijf in dat land.

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad