Plons
Een groot hotel, onderdeel van een keten waarvan ik de naam niet zal noemen, wordt mijn stop. Een camping is te ver weg voor mijn vermoeide lichaam. Tientallen kilometers lang windkracht 5 pal op kop. Douchen en dan een uurtje in een handdoek gewikkeld op het bed uitwasemen.
“ Voll” antwoordt de receptioniste. Ik zeg “kut” en daarna meteen “ich meine Scheisse” me realiserend dat ik bezig ben toekomstige reizigers te bezoedelen. Deze had ik niet zien aankomen: royaal hotel in Maagdenburg en dan geen kamer om 3 uur in de middag.
“Vielleicht in einer Stunde” zegt ze, beleefd mijn lompe opmerking negerend. Ik begrijp het, nu kan ze de laatste kamer misschien nog verhuren als 2-persoons. Dat levert meer op dan als 1-persoons aan mij. Ongetwijfeld bedrijfsbeleid.
Ongeduldig wacht ik in de hal en zie door een grote ruit hoe de chauffeur van een touringcar de koffers van nieuw aangekomen gasten uit de laadruimte van de bus trekt. Als allen zijn ingecheckt wordt mijn wachten beloond en krijg ik de sleutel. De kamer aan de achterkant kijkt vanaf de tweede verdieping uit op een zwembad met daarom heen een terras met ligbedden en parasols. Ik zal er geen gebruik van maken. ik kom hier om te overnachten, mijn wasje te doen en vooral om uit te rusten.
De volgende morgen ontbijt ik op het terras bij het zwembad. Het belooft een zonovergoten dag te worden en na een goede nachtrust ga ik Maagdenburg bekijken. Ik heb er zin in.
Plotseling wordt de rust verstoord door een hoge, schelle stem. Aan de rand van het zwembad probeert een klein, fel homootje de touringcar gasten vòòr het ontbijt te mobiliseren voor de ochtendgymnastiek. Mephisto’s, de ruim bezoolde cultschoenen, omhullen zijn kleurige, horizontaal gestreepte kuitsokken, een Real Madrid voetbalshirt van Ronaldo bedekt zijn smalle schouders. Met korte pasjes loopt hij ongeduldig heen en weer. Aan zijn gezicht af te lezen lijkt hij me iemand die het met zichzelf erg heeft getroffen.
Aan de andere kant van het zwembad loopt de donkere Afrikaanse jongeman die ik gisterenavond het terras zag vegen, vanmorgen de koffers van vertrekkende gasten zag verslepen en overal aanwezige kleine problemen en ongemakken verhelpen: het duizenddingendoekje van het hotel. Nu is hij bezig met een netje aan een lange hengel onregelmatigheden uit het zwembad te vissen. Halverwege zijn rondje legt hij zijn hengel neer en bestudeert aandachtig zijn mobiel. Het gymnastiekklasje oefent inmiddels de oefeningen die door Ronaldo eerst zijn voorgedaan. Omdat ik zie wat er gaat gebeuren is mijn aandacht nu volledig bij het gymnastiekklasje. Een Rus met ontbloot bovenlichaam, die aan zijn figuur afgemeten thuis nooit aan ochtendgymnastiek op de staatstelevisie zou meedoen, springt fanatiek op de maat van de muziek. Opzij naar links. naar rechts, precies zoals is voorgedaan. Naar voren, naar achter en met een voet bovenop de hengel, die op de rand van het zwembad ligt.
Van sommige dingen is de afloop van meet af aan duidelijk, maar toch blijf je kijken alleen om te ontdekken hóé die zich zal voltrekken.


2 Halve bollen
Als ik Maagdenburg hoor denk ik meteen aan halve bollen. Het proefje vroeger in de natuurkundeles als bewijs van wat in Maagdenburg in 1654 door de burgemeester Otto von Guericke werd uitgevoerd. De Maagdenburger halve bollen zijn twee losse halve metalen bollen die tegen elkaar aan worden gehouden, waarna de ruimte binnen de zo ontstane bol vacuüm wordt gezogen. Door de luchtdruk op het buitenoppervlak blijven de halve bollen tegen elkaar aangedrukt. Zestien paarden waren niet in staat de twee bolhelften met een diameter van circa 50 cm van elkaar te scheiden.
Don’t try this at Home.


In het filmpje een klein stukje Maagdenburg.
https://youtu.be/T5zf9HKkK6w

Geschreven door Tonio.op.het.rechte.pad