De volgende dag was Mehrdad vrij en stelde voor om samen Darakeh mountain te bezoeken, ten noorden van Teheran. We begonnen de wandeling omhoog, waar we twee uur lang het pad hebben gevolgd. De berg is bijna 4000 meter hoog en de top is bedekt met sneeuw en kan alleen bereikt worden met serieus klimwerk. Daar waren we nu niet op voorbereid (en Mehrdad had het al zwaar genoeg op het normale pad) dus we zijn tot een van de tussenkampen gelopen, op 1900 meter. Het uitzicht vanaf hier naar de hogere toppen was verleidelijk. Mehrdad vertelde dat er veel hoge bergen in het noorden van Iran zijn, waaronder de 5600 meter hoge Damavand, hoogste berg (en vulkaan!) in het midden oosten. Ooit maar eens terugkomen voor wat klimmen in Iran!

Op de terugweg reden we door de stad en stopten we voor lunch. Mehrdad beloofde me een Iraanse specialiteit en grijnsde veelbelovend. Toen we het restaurant inliepen begreep ik waarom. Voorin de ruimte stond de kok in een grote pan geitenhoofden te koken. Er dreven allerlei ondefinieerbare stukken vlees in de pan en de sterke geur die er van af kwam was niet bepaald smakelijk. "Iraanse lekkernij" vertelde Mehrdad, en vertaalde het menu voor me. Ik had de keuze uit hart, wang, tong en oog, jammie! Geen van de gerechten klonk bijzonder appetijtelijk maar ik wilde het in ieder geval proberen. Mehrdad bestelde een mix van van alles en de kok ging aan de slag. Voor ons neus werd de geitenkop ontdaan van tong, ogen en gezichtsvlees en alles ging in de pan. Even later kregen we een bord geserveerd met stukjes roze en wit vlees. Ik nam eerst een stukje wang, wat een vrij sterke smaak had, maar zeker niet vies was. Het oog was gelukkig geplet en na het koken niet meer als zodanig te herkennen, dat maakt het eten een stuk makkelijker. Hoewel de smaak me niet helemaal beviel was het lang niet zo smerig als ik had gedacht. Toch had ik na 1 oog en een paar stukjes wang wel genoeg en gaf de rest aan Mehrdad, die er overduidelijk van genoot. Bijzondere ervaring!

De laatste avond in Iran heb ik me Mehrdad en een aantal van zijn vrienden bij hem thuis doorgebracht. Ze hadden wat drank meegesmokkeld en het was erg gezellig, sliepen pas rond 4 uur. De volgende ochtend had ik dus enigszins moeite met opstaan toen ik naar het vliegveld moest. Ik heb Mehrdad bedankt en uitgenodigd me zeker op te komen zoeken in Holland wanneer die zijn studie in Duitsland begint. Met de metro en een taxi heb ik her vliegveld bereikt, vanwaar ik een twee uur durende vlucht naar Dubai had. Onderweg heb ik een aantal ansichtkaarten voor thuis geschreven.

Mijn volgende bestemming zou India worden, waar ik een maandje met Roy, een goede vriend uit Nederland, zou rondreizen. Er waren geen directe vluchten van Iran naar India, dus een tussenstop in Dubai was noodzakelijk. Nu ik daar toch was had ik afgesproken met Tiana, de Canadese dame die ik in Oman had ontmoet en sindsdien veel mee had gepraat. Zij zou morgen in Dubai aankomen dus vannacht sliep ik weer bij de Couchsurfer Mark Angelo, waar ik al twee keer eerder had verbleven. De vorige keren had ik gezien dat hij koelkast magneten spaarde, dus ik had er een uit Iran voor hem meegenomen. Die had die nog niet!

Geschreven door Milan