In Irkutsk sprak ik een jongen die een paar dagen was gaan hiken en kamperen op het Olkhon eiland. Dat idee sprak mij ook wel aan. Het eiland is groot en divers in natuur. In het zuiden kaal en in het noorden juist veel bos. Water kun je uit het meer drinken en kampvuur maken mag ook overal. In het dorp kon je kampeerspullen huren, dus dit leek mij een perfect plan.

Helaas zat het weer wat minder mee. Regen en kou maakte het idee om te gaan kamperen toch een stuk minder aantrekkelijk. Plan B: een dagtochtje maken. Helaas zijn alle echt mooie plekken te ver om te lopen. Maar de lokale fietsenverhuurder boodt een uitkomst. Samen met twee Finse dames en een man uit Engeland hebben we mountainbikes gehuurd en zijn een stuk gaan fietsen.

Voor de Brit en de Finnen bleek dat toch enigszins een uitdaging. Ze fietsten bijna nooit en waren geschokt te horen dat wij in Nederland nooit een helm dragen (die we hier uiteraard ook niet kregen). Voor mij bleek het ook nog een best pittige tocht. Fietspaden waren er natuurlijk niet, slechts bandensporen die als pad dienden. Flink modderig en hobbelig dus. Maar de stijle afdalingen waren wel heel vet.

Olkhon eiland heeft bijna exact de zelfde vorm als het meer zelf. Het is 70 kilometer lang en 15 breed. Best groot, zeker als je op de fiets zit. Maar de omgeving was prachtig. Iedere nieuwe heuvel lokte om te worden beklommen, en ik bleef nieuwsgierig naar wat de volgende klif voor uitzicht te bieden had. Ik zou me hier prima een paar weken kunnen vermaken. Dus het is zeker dat ik hier ooit nog eens terug kom, maar dan in de zomer, als het weer wat beter is.

Na de flinke fietstocht kwamen we redelijk verkleumd en nat terug. Gelukkig hadden we de dag ervoor een Russische jongen ontmoet die voorstelde om vandaag een uurtje de Banja uit te proberen. Een Banja is een Russische sauna, die traditioneel helemaal van hout is en wordt verwarmd met een oven op hout. De Finse dames en de Rus deden dit regelmatig (in Finland is het best gebruikelijk om een sauna thuis te hebben), dus ze waren gewend aan de temperatuur. Ik niet echt, en bij iedere klots water op de kolen moest ik m'n gezicht bedekken tegen de brandende lucht. Zelfs inademen was bijna pijnlijk. Gelukkig stond de Banja nog geen 10 meter van het strand en kon je zo het meer in rennen voor een verfrissende duik. Naar men zegt, verleng je je leven met 7 jaar als je in het Baikal meer zwemt, wat het hele jaar door ijskoud is. Ik ben er maarliefst 4 keer in gegaan, maar ben bang dat ik nu niet 28 jaar ouder wordt. Jammer.
Nog een apart gebruik in de Banja is het slaan van elkaar met een bosje takken. Dat zou je bloedcirculatie moeten stimuleren en dus goed voor je zijn. Ik heb het even uitgeprobeerd, maar vond het nou niet bepaald iets toevoegen aan de beleving.

Maargoed, heb dus wel in 's werelds grootste en diepste meer gezwommen! Kan weer op m'n cv.

Geschreven door Milan