Na 5 nachten bij Isaac in Muscat (had er in eerste instantie slechts 3 gepland) was het nu wel tijd om de rest van Oman te gaan verkennen!
Ik was van plan naar de stad Nizwa te gaan, zo'n 120 km ten zuidoosten van Muscat. Ik had geluk want Hamed, Isaacs vriend, bood me een lift aan. Hij had zelf ook een Couchsurfing gast en was van plan een dagtripje te maken, en ik kon mee. De rit naar Nizwa duurde ruim twee uur en onderweg had ik een leuk gesprek met Tiana, de couchsurfer die bij Hamed verbleef. Haar accent deed me vermoeden dat ze Amerikaans was en ik gokte dat ze ofwel ook op reis was ofwel een vakantie naar Oman had genomen. Het bleek dat ik het fout had. Ze kwam uit Canada en werkte als lerares in Saudie Arabië, of all places. Het was nu schoolvakantie en ze had besloten een weekje Oman te bezoeken, helemaal alleen. Stoer!

De weg naar Nizwa liep door een onherbergzaam terrein van hoge heuvels en rotsformaties, heel anders dan het gebied rondom Muscat. Hamed nam ons mee naar het fort in Nizwa, waar hij ons een kleine rondleiding gaf. Zoveel bleek die niet te weten over het fort, alleen over de zogeheten murder holes kon hij ons alles vertellen. Deze gaten in de vloer van de hogere verdiepingen waren bedoeld om bij een gevecht de belagers onder te gieten met kokende dadels en honing. Een beetje omslachtig als je het mij vraagt, waarom niet gewoon kokend water? Die dadels kan je ook nog eten! Maar gelukkig doen ze dat ook. De meeste Omani zij namelijk echte zoetekauwen en er zijn veel zoetige gerechten te vinden. Een daarvan is Halwa, een soort geleiachtige pudding van dadels, gember en suiker. Hamed kocht een schaaltje met de zoetigheid voor ons om te proeven, was lekker! Maar wel echt extreem zoet, niet iets om iedere dag te eten.

Onze volgende stop was Misfat, een klein dorpje hoog in de heuvels. De weg liep zigzaggend omhoog en bood een mooi uitzicht over de vallei met alle heuvels en rotsen. Misfat was een traditioneel dorpje met veel oude huizen en een ouderwetse manier van leven. We hebben een stukje rondgelopen door de smalle straatjes van het dorp, die langzaam heuvelop liepen. Er groeiden veel palmbomen en andere vruchten wiens schaduw wat verkoeling boden in het hete weer. Tiana moest het helemaal warm hebben, gezien het feit dat ze in een abaya rondliep, een bedekkend gewaad voor vrouwen. In Saudi Arabië is het verplicht voor alle vrouwen om zich van top tot teen te bedekken. Tiana vertelde over de manier waarop vrouwen worden behandeld in Saudi en hoe het leven als vrouw daar behoorlijk zwaar is. Ze is niet toegestaan alleen de straat op te gaan, al is het maar voor een kleine wandelingetje naar de groenteboer aan de overkant. Als ze ergens heen wil moet ze altijd een driver bellen, en zelfs dan kan ze niet naar drukke openbare plekken zonder begeleid te worden door een man. Vrouwen mogen niet rijden en tot vorig jaar mochten ze ook niet stemmen. Het verschil tussen mannen en vrouwen is hier dus enorm en Saudi doet geen moeite dat te ontkennen. Het verbaasde me dat Tiana er vrijwillig voor had gekozen hier te werken. Ze wilde iets nieuws proberen en Saudi leek haar een spannende en bijzondere ervaring. Daarnaast verdient het ook niet verkeerd. Respect voor zo'n stoere beslissing!

Verwachtend dat Oman misschien dezelfde regels als Saudi hanteerde, had Tiana dus ook haar abaya (vrouwen gewaad) meegenomen naar Oman. Best een grappig gezicht, maar niet de meest praktische outfit om een stukje mee door de heuvels te wandelen.
Na Misfat zijn we naar Wadi Tanuf gegaan, een kleinere wadi in de buurt van Nizwa. Door het gebrek aan regen in deze tijd van het jaar stond de wadi droog, dus echt veel was er niet te zien. Naast de wadi lag een oud aquaduct dat langzaam omhoog liep. Uiteraard moest ik daar op klimmen en vervolgde de weg over het aquaduct. Tot mijn verbazing volgde Tiana me en even later Hamed ook. Het aquaduct was nog geen meter breed en had aan beide kanten een val van 3 meter. De stevige wind maakte het nog even wat spannender en op een gegeven moment moesten we zelfs op ons buik onder een rots doorkruipen. Hamed vond het behoorlijk eng maar Tiana bleek dezelfde avontuurlijke spirit te hebben als ik en had geen moeite met de gevaarlijk manouvres.

Inmiddels was het bijna avond en we reden terug naar Nizwa, waar ik ben afgezet bij het winkelcentrum, waar ik opgehaald zou worden door m'n nieuwe CS host. Ik bedankte Hamed voor z'n gastvrijheid en de moeite om mij mee te nemen. Van Tiana kreeg ik een knuffel waarna we afscheid namen. Jammer om gedag te zeggen, ze was een leuk en interessant persoon, ik hoopte dat ik d'r weer zou zien!

Mijn host bleek een kleine Filipino te zijn, genaamd Bien. Hij was vriendelijk, maar deed een beetje zenuwachtig en maakte constant domme grapjes. Hoewel ik het niet heb gevraagd, had ik sterk het vermoeden dat hij gay was. We hebben wat gegeten en zijn toen naar zijn huis gegaan. Hij werd langzaam wat relaxder en bleek toch best een grappige gast te zijn. En hij had een kleine kitten van een paar weken oud, Minky, die super schattig was en me die avond gezelschap heeft gehouden in bed. :)

Geschreven door Milan