Na mijn ontmoeting met Brian was het enthousiasme om te gaan paragliden ook bij mij gewekt. De hosteleigenaar kon een vlucht voor me regelen en samen met Cecilia en Rosy besloten we die voor vandaag te boeken. We werden eind van de ochtend opgehaald door de instructeurs en nadat we gewogen waren en een contractje hadden getekend werden we met een busje naar de top van een van de heuvels gebracht. Voor het paragliden is het belangrijk dat je dichtbij de heuvels bent. Niet zozeer omdat je van de berg afspringt, maar omdat de wind door de de heuvels omhoog gestuwd wordt en lift biedt aan de paragliders.
We liepen naar een plateau op de zijkant van de heuvel. Hier kregen we een harnas aan waarmee we vastzaten aan onze instructeur. Alleen vliegen mag helaas niet als onervaren paraglider. De glider lag achter ons en de wind liet hem al een beetje stijgen. De instructeur telde af en op 0 renden we beiden de heuvel af, richting het eind van het plateau. De glider werd opgestuwd door de wind en na een paar passen stond hij hoog genoeg om ons gewicht te tillen. Terwijl ik het ene moment nog de heuvel afrende hing ik het volgende ineens in de lucht. We vlogen!
De instructeur stuurde ons al zigzaggend langs de heuvel. De opwaartse luchtstromen zorgde er voor dat we steeds hoger kwamen en op het hoogtepunt hingen we ruim een kilometer boven de grond. Het uitzicht vanaf hier was fantastisch. Talloze andere paragliders zweefden onder me en onder hen, ver weg, lag Pokhara, wat nu een ministadje leek. Ik kon het totale oppervlakte van het meer zien en de aanvoer van water uit de bergen. In de verte zag ik de Annapurna keten, een deel van de himalaya met verscheidene achtduizenders. Super vet om zo hoog in de lucht te hangen en alles vanuit vogelperspectief te zien.
Bijna een half uur zweefde ik rond boven de heuvels om Pokhara. Af en toe vlogen we wat van de heuvels weg waardoor we buiten de stijgende luchtstroom kwamen en naar beneden gingen. Met twee koordjes aan de zijkant kon de instructeur sturen en hij maakte allerlei spiraalbewegingen en andere kunstjes, waar ik een beetje misselijk van werd. Hoe vet zou het zijn om dit in je eentje te kunnen doen en zelf de controle te hebben?! Ook maar op de bucketlist.
Tegen het einde van de vlucht zweefden we langzaam naar beneden richting een vlak grasveld aan de rand van het meer. Ik verwachtte een harde landing, maar dat viel me gelukkig alles mee. Eenmaal op de grond zag ik dat Rosy en Cecilia al beneden waren. Zij hadden het net zo vet gevonden!
's Avonds zijn we weer naar de openlucht bioscoop gegaan om Birdman en Star Wars episode 6 te zien. Beide nog nooit gezien. Ik ben nooit zo'n Star Wars fan geweest, maar was nu toch wel benieuwd naar het aankomende deel.
De volgende ochtend vertrokken Lisa, Rosy en Cecilia, terug naar Kathmandu. Ze zouden de dag erna hun vlucht hebben naar huis/volgende bestemming. Ik bleef nog 1 extra dagje in Pokhara. In het hostel ontmoette ik een groepje andere toeristen. 2 dames, een Nederlandse en een Britse, die vrijwilligerswerk deden op een school en een Duitse jongen, die zijn eigen paraglider had en bijna iedere dag ging vliegen.
Met z'n vieren besloten we naar een lokale markt te gaan, een eindje buiten het centrum. De overvolle bus waar we instapten was zo laag dat ik niet rechtop kon staan. Zo lang ben ik nou ook weer niet, maar volgens de Nepalese standaard blijkbaar wel. De locals vonden het in ieder geval hilarisch hoe ik met m'n hoofd tegen het plafond geleund stond.
De markt bleek niet zo onwijs bijzonder te zijn. Een paar straten met wat winkeltjes, niet veel meer dan dat. We hebben even rondgelopen en de anderen moesten wat spullen hebben. De twee dames zouden binnenkort een week in een klooster gaan leven, als een soort meditatiesessie. Klonk best interessant, ware het niet dat je gedurende de hele week niet mag praten!
We waren vrij snel uitgekeken op de markt en zijn weer terug gegaan. 's Avonds was er in het hostel een Momo avond georganiseerd. We gingen onze eigen momo's maken en bakken. Kwam er op neer dat we een uur lang deegplakjes hebben gevuld met vlees en groenten en tot balletjes hebben gerold. Een beetje geestdodend, maar was wel gezellig. En de momo's smaakten uiteindelijk erg goed!
Geschreven door Milan