Van te voren had ik niet verwacht dat Oman me zo goed zou bevallen. Het land is werkelijk prachtig en er is zoveel te doen. In de de drie weken die ik er nu was, had ik slechts het topje van de ijsberg gezien. Het zuiden van Oman schijnt ook onwijs mooi te zijn en daar was ik niet eens in de buurt gekomen. Helaas moest ik het land nu toch verlaten, op weg naar Qatar. De natuurlijke schoonheid en de gastvrijheid van de mensen hier zijn uitzonderlijk en ik weet zeker dat ik ooit terug ga komen naar Oman.

Vanaf Khasab heb ik geprobeerd een lift te scoren die me mee de grens over kon nemen naar de UAE. Vanuit Musandam loopt er slechts 1 weg het land uit dus het zou niet te moeilijk moeten zijn iemand te vinden. En inderdaad, na nog geen 5 minuten stopte er iemand voor me. De aardige man kwam zelf uit de UAE en was een weekendje gaan vissen in Oman, voor fun. Hij wilde me maar al te graag meenemen en hielp me zelfs bij de douane. Terwijl het binnengaan van Oman best wat gedoe had opgeleverd, verliep het verlaten vlekkeloos. De weg vanuit Khasab via Tibat (de grensplaats) naar de emiraten liep vlak langs de kust en we hadden een super uitzicht over de zee de hele rit.

De visser bleek in Ral Al Khaimah te wonen, een emiraat ten noorden van Sarjah en Dubai. Dit kwam mooit uit want hier was ik zelf ook van plan heen te gaan, ik kon dus het hele stuk met hem meerijden.
Rhas Al Khaimah bleek weer net zoals de andere emiraten te zijn, een klein Dubai. Grote malls, veel hotels en luxe appartementsgebouwen, weinig cultureels. Ik werd opgepikt bij een van de winkelcentra door m'n nieuwe Couchsurfing host, Nathar, een jongen uit Libanon. Van buiten leek hij een beetje een eigenaardige vent, met een grote wilde baard, brilletje en slordige kleding. Maar hij bleek super vriendelijk en gastvrij en ik kon het gelijk goed met hem vinden. We reden in z'n cabrio naar zijn huis, een appartement in een net flatgebouw vlak aan zee.

Nath, zoals ik hem mocht noemen, was afgestudeerd engineer, en werkte voor een bedrijf in de UAE. Hier had die het absoluut niet naar z'n zin en hij was druk bezig om zijn hobby, fotografie, om te zetten naar zijn baan. Hij had een klein eigen bedrijfje dat hij tot nu toe alleen gebruikte voor persoonlijke projecten. Hij liet me wat foto's zien van het project waar hij nu mee bezig was, en dat was bijzonder interessant. Als Libanees heeft hij een affectie met het midden oosten en de manier waarop veel mensen de vrijheid en gelijkheid in de landen hier proberen te verbeteren. In Libanon had hij een aantal fietsende vrouwen ontmoet. Dit klinkt niet zo spectaculair, wat is er zo bijzonder aan een vrouw op een fiets? In Libanon is het dat dus wel. Vrouwen hebben hier nog een vrij ondergeschikte rol en durven zich vaak niet alleen in het openbaar te vertonen, laat staan op een fiets. Nath had een stuk of 5 dames ontmoet die dit cliché doorbraken en dagelijks door hun stad fietsen, op weg naar hun werk. Hij heeft ze geïnterviewd en gefotografeerd en was nu bezig een artikel te schrijven. Super gaaf!

Terwijl Nath hier verder mee aan de slag ging ben ik even gaan zwemmen in de zee en het privé zwembad achter het appartement. Luxe!
's Avonds hebben samen gegeten en veel gepraat over Libanon. Ik realiseerde me hoe weinig ik over dit land wist en Nath vertelde veel mooie verhalen. Staat nu dus absoluut ook op mijn 'to see' lijstje!
Op Naths laptop heb ik wat blogs kunnen uploaden waarna we een Koreaanse film hebben gekeken, die bijzonder slecht was. Halverwege hebben we die maar afgezet en zijn naar bed gegaan, morgen weer een dag!

Geschreven door Milan