Op naar Dubai! Yes! Hoewel Nepal fantastisch mooi is, keek ik al een paar weken uit om verder te reizen. Behoefte aan wat luxe en gemak, en natuurlijk het vooruitzicht de family weer te zien!

Met de bus ben ik naar het vliegveld van Kathmandu vertrokken, dat nog net zo vaag en chaotisch was als laatste keer. Er was slechts 1 incheck balie/douane, waar een rij van tweehonderd man voor stond. Gelukkig was ik op tijd, want opschieten kennen ze hier niet. Eenmaal binnen was het ook een raadsel om te vinden waar ik heen moest. Er waren 5 verschillende vertrekgates, maar mijn vlucht stond bij geen van de gates vermeld. Na een half uur lang rondjes lopen kwam ik er uiteindelijk toch uit en belandde in het vliegtuig.

Een half uur na stijgen begonnen we al weer te dalen. Blijkbaar moesten we een korte tussenstop in India maken. Aangezien Nepal een groot tekort aan brandstof heeft, was het voor de vliegtuigmaatschappij een stuk goedkoper om in India te tanken. De rest van de vlucht duurde zo'n 4 uur. Het tijdverschil was een uur en drie kwartier (Nepal heeft een idiote tijdzone van GMT+ 5:45), dus het was 9 uur 's avonds toen ik in Dubai landde.

In het vliegtuig was niks te eten dus ik was bij aankomst behoorlijk hongerig. Terwijl ik wachtte op m'n pizza (Westers eten! Eindelijk!), heb ik een kaart voor het openbaar vervoer gekocht. De bus naar de metro vertrok over 5 minuten dus ik ben met pizza en al naar de halte gerend en in de bus gesprongen.

Na het chaotische verkeer in Nepal was dit ineens een verademing. Auto's reden binnen de belijning en stopten voor stoplichten. Het metronetwerk was ook super modern. De zogeheten Nol-kaart die ik had gekocht werkte als een ov-chipkaart die je kon opladen en zowel in de bussen en metro's kon gebruiken. De metro's waren nieuw en schoon, het verbod op eten hielp daar waarschijnlijk wel bij (pizza werd langzaam koud...)

Het vliegveld was aan de andere kant van de stad en het duurde ruim een uur in de metro voor ik in het centrum was. Onderweg probeerde ik al wat glimpsen van de stad op te vangen, maar het was te donker om iets te herkennen.

Mama en Mark hadden een hotel voor ons allemaal geboekt en ik kon al een nacht eerder inchecken. Ik keek uit naar het hebben van een luxe privé kamer, voor het eerst in maanden! De wandeling naar het hotel bracht me door het centrum, langs winkelcentra en McDonalds. Frappant om eindelijk weer westerse merken en winkels te zien, en dan nota bene in het midden oosten.

Eenmaal in het hotel was ik inderdaad overdonderd door de luxe. Een hele kamer voor mezelf! (In ieder geval voor vanavond). Mooie badkamer, tv, airco, minibar en zelfs een koran en gebedsmat! (Dubai blijft een islamitische stad). Na een warme douche ben ik heerlijk in mijn zachte nieuwe bed in slaap gevallen.

Geschreven door Milan