Vanaf Ras Al Khaimah ben ik vandaag teruggekeerd naar de stad waar ik mijn reis door het midden oosten ben begonnen: Dubai. Slechts twee uur in de bus en ik bevond me weer tussen de talloze wolkenkrabbers en luxe hotels. Gelijk bij aankomst ben ik naar de Iraanse ambassade gegaan, waar ik mijn visa voor Iran kon ophalen. Althans, dat hoopte ik, maar je weet het nooit zeker als het gaat om bureacratische processen in Arabische landen.

Toen ik de ambassade binnenliep kreeg ik het al gelijk aan de stok met een bewaker. Ik droeg een korte broek en dat was blijkbaar niet toegestaan (Iraanse regels) dus werd weer weggestuurd. Ik had gelukkig al m'n spullen bij me dus ben de hoek om gelopen en heb midden op straat een andere broek aangetrokken.

Binnen drie minuten was ik weer terug, wat de bewaker verdacht vond. "Waar had ik me omgekleed? Op straat? Dat is verboden!" Per ongeluk had ik m'n afritsbroek aangetrokken, wat nu wel mooi uitkwam. Ik wees op de ritsen en legde uit dat ik alleen de pijpen had aangeritst. Hij trapte er gelukkig in en ik mocht naar binnen.
Na ruim een uur wachten was ik aan de beurt. 75 euro en twee vingerdrukken armer verliet ik even later de ambassade, morgen zou ik m'n visum kunnen ophalen.

Met tas en al ben ik vervolgens naar het strand gegaan waar ik even heb gezwommen en wat heb gelezen. De rest van de middag heb ik in de Dubai mall gehangen, tot ik werd opgepikt door de couchsurfing host waar ik mee had afgesproken. Mark Angelo, een vrij forse jongen met bril en jolig gezicht, uit de Filipijnen. Van te voren had die me al verteld dat die gay was, maar daar was ik anders zelf ook wel achtergekomen, de tekenen waren moeilijke te missen. Het was een grappig en spraakzaam figuur en we zijn samen wat gaan eten in een Japans restaurant. Mark werkt als accountant en zou de volgende ochtend gewoon naar kantoor moeten. Dat weerhield hem er niet van 's avonds een fles Jagermeister te openen die we samen bijna hebben geleegd. In zijn aangeschotenheid begon die een beetje met me te flirten, wat licht ongemakkelijk was. Ik heb duidelijk laten weten dat ik écht niet gay ben, en daar bleef het dus gelukkig ook bij. Ik kon die avond gewoon rustig slapen.

Ik had nog twee dagen door te brengen in Dubai voor ik naar Qatar zou vliegen, en die waren een beetje saai. Ik was ruim een maand geleden voor het eerst in deze stad aangekomen en toen was alles nieuw en interessant. Inmiddels was ik wel een beetje uitgekeken op de stad en ook zonder de familie was het lang niet zo leuk. Nadat ik m'n Iranese visum heb opgehaald (zonder problemen) besloot ik het palmeiland te bezoeken. Jorg en Ivar waren hier samen al geweest, maar ik nog niet. Als civieler moest ik dit kunstmatige eiland natuurlijk wel even gaan bekijken. Met een monorail kon je vanaf het vaste land het eiland op, waar je een goed uitzicht had over de talloze villa's en zwembaden. Op de kop van het eiland staat het gigantische Atlantis hotel, een reusachtig boogvormig complex met de meest luxe hotelkamers. Naast het hotel ligt een enorm waterpark, waar Jorg en Ivar eerder waren geweest. Ik ben een rondje gelopen door de lobby van het hotel en langs het waterpark en geëindigd aan de boulevard vanwaar je over de zee uitkeek. Het idee om nu 5 kilometer van de kust verwijderd te zijn, staand op een opgespoten zandeiland waar voorheen alleen maar zee was, was gek. Een vrij indrukwekkende prestatie om zo'n enorm zandeiland te creëeren. Dubai heeft hiervoor veel hulp van buitenlandse bedrijven gehad, waaronder het Nederlandse baggerbedrijf Van Oord. Graven en baggeren, daar zijn wij Hollanders goed in!

De volgende dag heb ik voornamelijk in het internetcafé gehangen, waar de eigenaar me inmiddels begon te herkennen (teken dat ik nu echt te lang in Dubai was). Ik heb wat blogs geupload en foto's uitgezocht, waarna ik in de bioscoop de film Big Short heb gezien.
's Avonds sliep ik weer bij Mark, de derde nacht op rij. Er was gelukkig nu ook een andere couchsurfer, een Fransman, die wat van Marks aandacht naar mij kon wegnemen. We hebben Chinees gegeten en zijn vrij vroeg naar bed gegaan. Morgen naar Qatar!

Geschreven door Milan