Laatste dag met de familie in Dubai! De week dat we hier met elkaar waren is voorbij gevlogen en het was jammer om nu weer afscheid te nemen. Overdag hebben we niet veel gedaan. Gezwommen, stukje gewandeld en tassen gepakt. Smiddags ben ik meegegaan naar het vliegveld waar we de huurauto hebben ingeleverd en gedag hebben gezegd. Ik ben nooit zo goed in gedag zeggen, dus wilde het het liefst zo snel mogelijk achter de rug hebben. Van iedereen kreeg ik een knuffel, waarna ze in de taxi naar de terminal zijn gestapt. Ik heb m'n vliegticket naar Iran gekocht voor volgende maand (bij een vreselijk onvriendelijke vent) en ben toen weer terug gegaan naar het hotel.

Toen ik terugkwam in het hotel drong het pas een beetje door dat ik er weer alleen voor stond. Ik had het al weer als soort van normaal geaccepteerd dat de familie er was en het voelde nu raar om op de plekken te zijn waar we de afgelopen week met elkaar waren geweest. Het was een goede afleiding toen ik online aan de praat raakte met een meisje uit India, Natasha, dat ook op vakantie was in Dubai. Ze had geen zin om de volgende dag oud en nieuw met haar ouders te vieren dus stelde voor om samen naar de vuurwerkshow op de Burj Khalifa te gaan. Ik had inmiddels al een kaartje gekocht voor een optreden van Martin Garrix, maar dat plan wilde ik best opzeggen, dit leek een stuk gezelliger!

De volgende dag ben ik vrijwel de hele middag bezig geweest met het zoeken van iemand die mijn kaartje wilde overkopen. De tickets waren behoorlijk duur, dus ik wilde er wel graag wat voor terug. Uiteindelijk heb ik een koper gevonden en hebben we afgesproken op een van de metrostations. Na de transactie ben ik gelijk doorgegaan richting de Burj, waar ik had afgesproken met Natasha. In verband met de verwachte drukte was de Burj Khalifa metrohalte zelf gesloten en moesten we een stuk lopen. En druk was het inderdaad! Het was pas 8 uur, dus nog 4 uur te gaan tot nieuw jaar, maar de straten waren vol met mensen. Een groot gebied om de Burj was afgezet met hekken en om een reden die ik niet precies begreep werden alleen families doorgelaten. Natasha en ik kregen ook toegang dus ik vermoedde dat alleen single mannen of groepen mannen niet naar binnen mochten, om ongewenste intimiteiten te voorkomen? Aparte regel. Zeker omdat verder op niks werd gecontroleerd, dus ik had al m'n bommen en geweren gewoon mee kunnen nemen.

Natasha kwam uit New Delhi en sprak vloeiend engels, wat haar eerste taal was. Haar vader was een kapitein in de marine en ze hadden hun hele leven in verschillende delen van India gewoond. Aangezien de dialecten in India behoorlijk verschillen hebben haar ouders haar engels als moedertaal aangeleerd en Hindi sprak ze een stuk minder goed. We hebben gezellig gepraat, Natasje was een behoorlijke lawaaipapegaai en kletste aan een stuk door. Ik had een fles nep champagne gekocht (alcohol is verboden) en zo hebben we de tijd doorgebracht, wachtend tot het 12 uur was.

Rond 10 uur zag ik in de richting van de Burj een rode gloed en even dacht ik dat de vuurwerkshow al was begonnen. Toen ik op stond om te kijken zag ik dat het geen vuurwerk was, maar vuur! The Adress, een hotel vlak naast de Burj Khalifa, stond in de fik! Het begon met slechts 2 of drie ramen waar vlammen uit kwamen, maar binnen no time had het vuur zich uitgebreid en stonden 3 hele verdiepingen in de brand. Wij stonden nog geen 300 meter van het hotel en konden alles zien gebeuren. Politie en brandweer kwam op de been en de mensen werden verplaatst om ruimte te maken voor de hulpdiensten. Niet dat zij veel konden doen, het hotel lag namelijk tegen de fontein aan en de voorgevel, die in de brand stond, kon niet worden bereikt met de brandweerwagens.

De resterende twee uur hebben we dus staan kijken hoe het vuur zich steeds verder uitbreidde en het hotel langzaam in vlammen opging. De hulpdiensten bleken niks te kunnen doen want het vuur werd niet minder en toen de klok 12 uur sloeg brandde het nog steeds. De vuurwerkshow op de Burj Khalifa was absoluut indrukwekkend. Over de hele lengte van de toren schoten felgekleurde vuurballen de lucht in, gedurende een show van bijna 8 minuten. Ondanks al het prachtige vuurwerk bleef m'n blik naar the Adress gaan. Terwijl iedereen happy new year schreeuwde ging daar langzaam een heel hotel in vlammen op, waar misschien nog steeds wel mensen in zaten... Bizar.

Na afloop van het vuurwerk spektakel was het een grote chaos om van het terrein af te komen en nog een veel grotere chaos bij het metrostation. We besloten om een cafeetje te bezoeken en de drukte af te wachten. Ik had nu best een biertje gelust, maar dat zit er niet in in Dubai. Dan maar een cappuccino. Ruim twee uur hebben we in het cafe rondgehangen en zelfs daarna duurde het bijna een uur om de metro in te komen. Natasha stapte uit op een andere halte dan ik en met de belofte dat ik welkom was om haar op te komen zoeken in Delhi hebben we afscheid genomen. Leuke en bijzondere avond, niet vaak luidt je het nieuwe jaar in naast s'werelds hoogste toren en een brandend hotel. Dat zal ik niet snel vergeten!

Geschreven door Milan