Jaarlijks wordt in het eerste weekend van oktober het Golden Eagle festival gehouden in het westen van Mongolië. Jagers vanuit de regio Bayan-Ulgii komen bijeen om hun kunsten met de adelaars te laten zien.

Het jagen met behulp van adelaars is een oude tradiie die al honderden jaren wordt gebruikt in Mongolië en delen van Kazachstan. Het jagen was nooit een vorm van voedselboorziening, maar meer een soort plezierjacht, die in de loop van de tijd is gevormd tot een ware kunst.

Op het Golden Eagle festival worden verschillende wedstrijden gehouden onder de jagers, om te zien wie de beste jager is. De jagers komen in traditionele kleding te paard naar het festival, wat een indrukwekkende vertoning is. De adelaars zelf zijn nog veel indrukwekkender om te zien. De vogels zijn ruim een halve meter hoog en hebben een spanwijdte van bijna anderhalve meter. Met de vlijmscherpe klauwen zijn ze in staat een klein hert op te tillen. Tijdens het festival kon je de adelaars van dichtbij zien en ik heb er zelfs een vastgehouden. Om de vogels kalm te houden dragen ze de hele tijd een hoofdkapje. Toen de jager deze afdeed snapte ik waar de uitdrukking 'adelaarsogen' vandaan komt. De pupillen van een adelaar zijn enorm, en met zulke pikzwarte ogen voelt het alsof de vogel dwars dor je heen kijkt. Deze dieren missen niks. Echte killers.

Van te voren had ik verwacht dat het festival vooral een trekpleister zou zijn voor de lokale bewoners, en wij een van de weinige toeristen zouden zijn. Daar had ik me helaas behoorlijk in vergist. De toeristen waren ruim in de overhand en op het terrein liep met gemak een miljoen euro aan fotoapparatuur rond. Ondanks de grote toestroom van buitenlandse bezoekers, voelde de sfeer totaal niet commercieel of toeristisch aan. Er waren een aantal kraampjes waar je van de lokale bewoners een warme snack kon kopen. Met name de gefrituurde pannenkoeken met vlees, Khoeshoer genaamd, waren heerlijk. De organisatie was ook niet zo strak als wij gewend zijn op festivals en evenementen. Het podium waar de jury tijdens de wedstrijden op zat was vrij toegankelijk en tidens de kamelenrace reed er spontaan een ruiter met paard de renbaan op die vervolgens frontaal botste met een kameel. Gekke dingen die een evenement als dit nog bijzonderder maken. Alleen in Mongolië!

Gedurende beide dagen waren er afwisselende activiteiten te bekijken zoals een paardenrace, kamelenrace en worstelkampioenschap. Maar de voornaamste bezienswaardigheid was natuurlijk de wedstrijden met adelaars. Het festivalterrein lag in een dal tussen twee hoge heuvels. Tijdens een van de wedstrijden werd de adelaar vanaf de heuvel losgelaten, waarna de jager zijn vogel zo snel mogelijk naar de grond moest zien te lokken met aas.

Het verbaasde me in eerste insantie dat de adelaars nooit wegvlogen. De jagers hebben hun vogels dusdanig goed getraind, dat dat zelden gebeurd. Het temmen van een adelaar is een moeilijk en langduring proces, vertelde Bek. De adelaar wordt gevangen wanneer ze volwassen zijn, dan hebben ze van nature al geleerd om te jagen. Vervolgens wordt de vogel gedurende twee dagen uitgehongerd en van slaap ontzien. de jager is al die tijd aanwezig. Op een gegeven moment is de adelaar zo uitgeput dat ze uit je hand eet, waarna er langzaam een band tussen de vogel en de jager ontstaat.

Aan het einde van de tweede dag vond de prijsuitrijking plaats. Een jury kiest aan de hand van de scores tijdens alle wedstrijden een winnaar, die een kleine geldprijs wint, en natuurlijk grote roem. Na afloop vertrokken alle jagers weer te paard, en reden ook wij terug naar onze camping. Mooie ervaring rijker!

Geschreven door Milan