Krasnojarsk was voor mij niet de meest interessante plek so far. De stad is niet zo groot en heeft betrekkelijk weinig bezienswaardigheden. In de stad zelf heb ik dus niet zo veel gedaan. De regio om Krasnojarsk heen is daarentegen erg mooi en biedt veel mogelijkheden voor uitstapjes.

Nog geen 15 kilomter van de stad is een groot natuurreservaat, genaamd Stolbi. Een gebied met veel heuvels en bos dat in de winter populair is voor wintersport. De rest van het jaar kun je hier mooie wandelingen en hike tochten maken. Onder leiding van de eigenaar van het hostel, Anatoliy, ben ik ook een dagje naar dit gebied geweest.

Eind 19e eeuw werden een aantal plekken in Stolbi gebruikt als mijngroeve voor de delving van graniet. Natuurliefhebbers waren hier op tegen, aangezien een groot deel van de heuvels en rotsen werden opgeblazen en gesloopt. Pas na de Oktober revolutie in de jaren 20 werden de mijngroeves hier gesloten. Onder de revolutionisten waren veel natuuractivisten uit de regio van Krasnojarsk. Nadat de Bolsheviken aan de macht waren gekomen hebben zij er voor gezorgd dat Stolbi een beschermd natuurgebied werd. 95% van het gebied is nu ontoegankelijk voor mensen. In de overige 5%, wat nog steeds een aanzienlijk oppervlakte is, is het toegestaan te hiken.

Samen met drie andere jongens, een Ier, Brit en Fransman, reden we met Anatoliy mee naar het gebied. Onderweg vertelde hij een boeiend verhaal over de stad waar hij was geboren.
Een kleine 100 kilometer van Krasnojarsk ligt de stad Zheleznogorsk. Als je hier nog nooit van hebt gehoord, is dat niet zo gek. Tot de jaren negentig wist namelijk niemand van het bestaan af en stond de stad op geen enkele kaart. De plek werd geheim gehouden tijdens de koude oorlog omdat er kernwapens werden geproduceerd. Tegenwoordig is de stad nog steeds afgesloten voor buitenstaanders, dus niemand weet zeker wat zich binnen afspeelt. Alleen bewoners van Zheleznogorsk, mensen die daar geboren zijn, zoals Anatoliy, hebben een toegangsbewijs waarmee ze de stad in mogen. Binnen de stad heeft de tijd de afgelopen 40 jaar stilgestaan, vertelde Anatoliy. Alles is nog volledig in Sovjetstijl en moderne uitvindingen hebben geen intrede gemaakt.
Zo'n plek zou ik graag bezoeken, moet bizar zijn om daar rond te lopen. Je begint je ook af te vragen hoeveel meer plekken als deze er nog zijn in Rusland, waar niemand van af weet. Dit land bijft me verbazen.

In tegenstelling tot Novosibirsk, was het weer in Krasnojarsk weer prima. Zonnig en rond de 15 graden, perfect voor een hike.
Ons doel van de dag was de top van een van de hogere rotsheuvels, takmak, de naam van een Siberische krijger uit de oertijd. De wandeling omhoog duurde zo'n drie uur, waarbij we onderweg mooie uitzichten hadden op de andere heuvels en de uitgestrekte vlaktes toendra.

Onder de lokale klimmers is Stolbi een populaire plek voor rotsklimmen. Begrijpelijk, want onderweg kwamen we een aantal mooie wanden tegen. Zelf heb ik geen klimspullen meegenomen, dat was niet echt het doel van mn reis. Maar was toch mooi om de routes hier te bekijken. Ik heb wel een Russische klimmer in actie gezien, wat bijzonder spectaculair was. De man, die mij al ver in de 50 leek, klom in z'n eentje, volledig ongezekerd. Waarschijnlijk was dit zijn thuis en heeft die alle routes al 100 keer geklommen, maar ik vond het toch een vrij gewaagde onderneming. Vergeleken met deze man voelde ik me maar een brave toerist.

Vanaf de top hadden we een spectaculair uitzicht. Zeker omdat de zon al vrij laag stond en de heuvels grote schaduwen over de vallei wierpen. Vanaf hier zijn we verder gewandeld, tot we bij een plek kwamen die in de winter dienst doet als piste. Vanaf hier namen we de easy way back: de stoeltjeslift.

Anatoliy vertelde dat hij ook in de winter hiketrips organiseert. Zelfs met temperaturen van -30 graden gaat hij nog gewoon de heuvels in. Zulke kou kan ik me absoluut niet voorstellen, maar ik zou het best eens willen meemaken. Met alle sneeuw moeten de landschappen prachtig zijn. Ooit nog maar eens terugkeren in de winter dus :)

Geschreven door Milan